Polish » German

Polish)

You are viewing results spelled similarly: narzucić , zarzucić , narzucać , narzeczeni , narzutnica , narzutniak , narzut , narzępik , narzecze , narzutowy and narzutka

I . narzucać <‑ca; imp ‑aj> [naʒutsatɕ], narzucić [naʒutɕitɕ] perf VB trans

II . narzucać <‑ca; imp ‑aj> [naʒutsatɕ], narzucić [naʒutɕitɕ] perf VB refl

narzucać się komuś z czymś

sich acc jdm mit etw aufdrängen

I . rzucać <‑ca; perf rzucić> [ʒutsatɕ] VB trans

1. rzucać (miotać, ciskać):

rzucać piłkę, kamień, kostkę

werfen

rzucić kotwicę

Anker werfen

rzucić kotwicę

vor Anker gehen

rzuć broń! MIL

Waffe fallen lassen!

rzucać monetą

mit der Münze werfen

to nie rzuca mnie na kolana inf

das reißt mich nicht vom Hocker inf

2. rzucać (kierować):

rzucać spojrzenie

werfen

rzucać spojrzenie

lenken

rzucić okiem na coś

auf etw acc einen Blick werfen

rzucić czar/urok na kogoś

jdn behexen

rzucić podejrzenie na kogoś

auf jdn einen Verdacht werfen [o. fallen lassen]

3. rzucać (porzucać):

rzucać rodzinę, dom, chłopaka

verlassen

rzucać palenie, wódkę, pracę

aufgeben

4. rzucać (mówić):

rzucać uwagę, słówko

in den Raum werfen

rzucać uwagę, słówko

fallen lassen

rzucać pytanie

aufwerfen

rzucać oskarżenia pod czyimś adresem

jdm Vorwürfe an den Kopf werfen

II . rzucać <‑ca; perf rzucić> [ʒutsatɕ] VB intr

rzucać (trząść) (autobus, samochód)

durchgerüttelt werden

III . rzucać <‑ca; perf rzucić> [ʒutsatɕ] VB refl

1. rzucać (miotać się):

rzucać

sich acc hin und her werfen

2. rzucać (skakać: z mostu, pod pociąg):

rzucać

sich acc werfen

rzucać

sich acc stürzen

rzucać się na łóżko

sich acc aufs Bett werfen

nie rzuca się w oczy

das fällt [o. springt] nicht ins Auge

nie rzuca się w oczy

das fällt nicht auf

3. rzucać inf (oburzać się):

nie rzucaj się!

reg dich ab! inf

4. rzucać (ściskać kogoś):

rzucać się komuś na szyję

jdm um den Hals fallen

5. rzucać (napadać):

rzucić się na kogoś z nożem

sich acc mit einem Messer auf jdn werfen [o. stürzen]

rzucić się na kogoś z nożem

jdn mit einem Messer angreifen

6. rzucać (odskakiwać):

rzucać się do ucieczki

die Flucht ergreifen

zarzucić [zaʒutɕitɕ]

zarzucić perf od zarzucać

I . zarzucać <‑ca; imp ‑aj; perf zarzucić> [zaʒutsatɕ] VB trans

1. zarzucać (rzucając, osadzać):

zarzucać

überwerfen

zarzucać

überhängen

zarzucić worek na ramię

den Sack über die Schulter werfen

2. zarzucać (ubierać się w coś):

zarzucać

umhängen

zarzucać

überwerfen

zarzucać płaszcz na ramiona

den Mantel über die Schultern werfen

3. zarzucać (wypełniać czymś):

zarzucać

überhäufen

zarzucać

bedecken

zarzucać coś papierami/kwiatami

etw mit Papier/Blumen bedecken

4. zarzucać (porzucać):

zarzucać palenie

aufgeben

5. zarzucać (oskarżać):

zarzucać komuś coś

jdm etw vorwerfen [o. zum Vorwurf machen]

nic mu nie można zarzucić

man kann ihm keinen Vorwurf machen [o. nichts vorwerfen]

6. zarzucać (rzucać coś na odległość):

zarzucić wędkę

die Angel auswerfen

7. zarzucać (rzucając, umieszczać gdzieś):

zarzucić komuś ręce na szyję

jdm um den Hals fallen

II . zarzucać <‑ca; imp ‑aj; perf zarzucić> [zaʒutsatɕ] VB intr

zarzucać (ześlizgnąć się) (pojazd)

schleudern

zarzucać (ześlizgnąć się) (pojazd)

ins Schleudern geraten

narzutniak <gen ‑a, pl ‑i> [naʒutɲak] N m GEO

narzutniak

Findling m

narzutnica <gen ‑cy, pl ‑ce> [naʒutɲitsa] N f TECH

narzutnica

Putzwerfer m

narzeczeni [naʒetʃeɲi] N

narzeczeni pl < gen pl ‑czonych> adj form:

narzeczeni

Verlobten pl

narzeczeni

Brautpaar nt

narzutka <gen ‑ki, pl ‑ki> [naʒutka] N f form

narzutka

Umhang m

narzutka

Überwurf m

satynowa narzutka

Satinüberwurf m

narzutowy [naʒutovɨ] ADJ

głaz narzutowy

Findling m

narzecze <gen ‑cza, pl ‑cza> [naʒetʃe] N nt

narzecze

Dialekt m

narzępik <gen ‑a, pl ‑i> [naʒempik] N m ZOOL

narzępik koński

Pferdlausfliege f

narzut <gen ‑u, pl ‑y> [naʒut] N m

1. narzut TECH:

narzut

Bewurf m

2. narzut COMM:

z narzutem

mit Aufschlag

Would you like to add some words, phrases or translations?

Submit a new entry.

Browse the dictionary

Polish

Translations for „narzucili“ in the Polish » German Dictionary (Go to German » Polish)

I . narzucać <‑ca; imp ‑aj> [naʒutsatɕ], narzucić [naʒutɕitɕ] perf VB trans

1. narzucać (nałożyć):

2. narzucać (wymusić):

3. narzucać perf od rzucać

II . narzucać <‑ca; imp ‑aj> [naʒutsatɕ], narzucić [naʒutɕitɕ] perf VB refl

See also rzucać

I . rzucać <‑ca; perf rzucić> [ʒutsatɕ] VB trans

1. rzucać (miotać, ciskać):

2. rzucać (kierować):

3. rzucać (porzucać):

4. rzucać (mówić):

II . rzucać <‑ca; perf rzucić> [ʒutsatɕ] VB intr

III . rzucać <‑ca; perf rzucić> [ʒutsatɕ] VB refl

1. rzucać (miotać się):

2. rzucać (skakać: z mostu, pod pociąg):

3. rzucać inf (oburzać się):

4. rzucać (ściskać kogoś):

5. rzucać (napadać):

6. rzucać (odskakiwać):

zarzucić [zaʒutɕitɕ]

zarzucić perf od zarzucać

See also zarzucać

I . zarzucać <‑ca; imp ‑aj; perf zarzucić> [zaʒutsatɕ] VB trans

1. zarzucać (rzucając, osadzać):

2. zarzucać (ubierać się w coś):

3. zarzucać (wypełniać czymś):

4. zarzucać (porzucać):

5. zarzucać (oskarżać):

6. zarzucać (rzucać coś na odległość):

7. zarzucać (rzucając, umieszczać gdzieś):

II . zarzucać <‑ca; imp ‑aj; perf zarzucić> [zaʒutsatɕ] VB intr

narzutniak <gen ‑a, pl ‑i> [naʒutɲak] N m GEO

narzutnica <gen ‑cy, pl ‑ce> [naʒutɲitsa] N f TECH

narzeczeni [naʒetʃeɲi] N

narzeczeni pl < gen pl ‑czonych> adj form:

narzutka <gen ‑ki, pl ‑ki> [naʒutka] N f form

narzutowy [naʒutovɨ] ADJ

narzecze <gen ‑cza, pl ‑cza> [naʒetʃe] N nt

narzępik <gen ‑a, pl ‑i> [naʒempik] N m ZOOL

narzut <gen ‑u, pl ‑y> [naʒut] N m

1. narzut TECH:

2. narzut COMM:

Browse the dictionary

Links to further information

Feedback

Vocabulary trainer

Synonyms

My search history