Polish » German

Translations for „positive“ in the Polish » German Dictionary (Go to German » Polish)

Show summary of all matches

posinieć
posiwieć
posilać: I. transitive verb II. reflexive verb
posiniały: adjective and adverb
posiusiać: II. reflexive verb
posiwiały: adjective and adverb
posiadać: I. transitive verb II. reflexive verb
posiekać: transitive verb
posiewny: adjective and adverb
posiadanie: noun
posiedzieć
posiać: II. transitive verb
posiew: noun
posikać: II. reflexive verb
posiłek: noun
posiąść
posilny: adjective and adverb
posiłki: noun

You are viewing results spelled similarly: posilić , posiwieć , posinieć , posiwiały , posiusiać , posiniały , posiłki , posilny , posilać , posiąść , posiłek , posikać , posiew , posiać , posiedzieć , posiadanie , posiewny , posiekać and posiadać

posinieć [poɕiɲetɕ]

posinieć perf od sinieć

See also sinieć

sinieć <‑eje; perf z‑ [lub po‑] [lub za‑]> [ɕiɲetɕ] VB intr

wargi zsiniały mu z zimna

er hatte vor Kälte blaue Lippen

posiwieć [poɕivjetɕ]

posiwieć perf od siwieć

See also siwieć

siwieć <‑eje; perf o‑ [lub po‑] [lub z‑]> [ɕivjetɕ] VB intr

siwieć (człowiek)

siwieć (człowiek)

grau[haarig] werden

siwieć (materiał)

Phrases:

kiedy głowa siwieje, to serce szaleje proverbial

wenn der Kopf m graut, schlägt das Herz nt laut

I . posilać <‑la> [poɕilatɕ], posilić [poɕilitɕ] perf VB trans form

II . posilać <‑la> [poɕilatɕ], posilić [poɕilitɕ] perf VB refl

posilać się czymś

sich acc mit etw stärken

posiniały [poɕiɲawɨ] ADJ

blau

posiniałe usta

blaue Lippen fpl

I . posiusiać <‑ia> [poɕuɕatɕ]

posiusiać perf od siusiać

II . posiusiać <‑ia> [poɕuɕatɕ] VB refl perf

posiusiać inf:

sich acc bepinkeln inf

Phrases:

posiusiać się ze śmiechu

sich dat vor Lachen in die Hosen machen inf

See also siusiać

siusiać <‑ia; perf na‑> [ɕuɕatɕ] VB intr inf

pinkeln inf

pieseln inf

posiwiały [poɕivjawɨ] ADJ form

1. posiwiały (siwy):

mieć posiwiałe skronie

graue Haare an den Schläfen haben

2. posiwiały (będący siwego koloru):

hellgrau form

I . posiadać <‑da> [poɕadatɕ] VB trans

1. posiadać (być właścicielem):

posiadać działkę, majątek

posiadać działkę, majątek

haben

2. posiadać inf (mieć):

posiadać właściwości

haben

3. posiadać < perf posiąść> (opanowywać):

posiadać tajniki, umiejętności

posiadać tajniki, umiejętności

sich dat aneignen

posiadać rozległą wiedzę

über ein umfangreiches Wissen verfügen

II . posiadać <‑da> [poɕadatɕ] VB refl

nie posiadać się z oburzenia/radości

vor Wut/Freude [ganz] außer sich sein

posiekać <‑ka> [poɕekatɕ] VB trans perf

posiekać jedzenie:

Phrases:

dać się posiekać za kogoś/coś

sich acc für jdn/etw in Stücke reißen lassen

posiewny [poɕevnɨ] ADJ AGR

Handlungen nach der [Aus]saat betreffend

posiadanie <gen ‑ia, no pl > [poɕadaɲe] N nt form

Besitz m

wziąć coś w posiadanie

etw in Besitz nehmen

być w posiadaniu czegoś

im Besitz von etw sein

być w posiadaniu czegoś

etw in Besitz haben

przejść w czyjeś posiadanie

in jds Besitz übergehen

posiedzieć [poɕedʑetɕ]

posiedzieć perf od siedzieć

See also siedzieć

siedzieć <‑dzi> [ɕedʑetɕ] VB intr

1. siedzieć < perf prze‑> <[lub po‑]> (znajdować się w pozycji siedzącej):

siedzieć [cicho] jak mysz pod miotłą

mucksmäuschenstill sitzen inf

siedzieć na pieniądzach inf

im Geld schwimmen inf

siedzieć na pieniądzach inf

Geld wie Heu haben inf

siedzieć jak na szpilkach [lub na rozżarzonych węglach]

[wie] auf glühenden Kohlen sitzen

siedzieć z założonymi rękami

untätig dasitzen

2. siedzieć < perf prze‑> <[lub po‑]> inf (być, przebywać):

hocken inf

3. siedzieć < perf po‑> inf (zajmować się):

siedzieć nad zadaniem matematycznym

an einer Rechenaufgabe sitzen

siedzieć nad książkami

über den Büchern sitzen

4. siedzieć < perf prze‑> <[lub po‑]> inf (być w więzieniu):

sitzen inf

5. siedzieć inf:

siedzieć (tkwić) (drzazga)

siedzieć (pokrywka, śrubka)

6. siedzieć < perf prze‑> <[lub po‑]> SCHOOL (powtarzać rok):

sitzen bleiben inf

nicht versetzt werden

I . posiać <‑eje> [poɕatɕ]

posiać perf od siać

II . posiać <‑eje> [poɕatɕ] VB trans perf inf (zgubić)

posiać rękawiczki, torebkę

verschlampen pej inf

See also siać

I . siać <sieje; imp siej> [ɕatɕ] VB trans

1. siać (rzucać ziarno):

säen

głupich nie sieją, sami się rodzą proverbial

die Dummen mpl werden nicht gesät, sie wachsen von selbst (man trifft häufiger dumme als kluge Menschen)

kto wiatr sieje, zbiera burzę proverbial

wer Wind sät, wird Sturm ernten proverbial

2. siać fig (szerzyć):

siać grozę, strach

siać panikę

siać nienawiść

säen

siać nienawiść

siać zamęt, niepokój

II . siać <sieje; imp siej> [ɕatɕ] VB intr inf (zgubić coś)

posiał gdzieś parasol

er hat irgendwo seinen Schirm liegenlassen

posiew <gen ‑u, no pl > [poɕef] N m

1. posiew BIOL (badanie drobnoustrojów):

Saat f

2. posiew AGR:

Saat f

Aussaat f

3. posiew fig form:

Saat f

I . posikać <‑ka> [poɕikatɕ]

posikać perf od sikać

II . posikać <‑ka> [poɕikatɕ] VB refl inf perf

sich acc bepinkeln inf

sich acc nass machen

w nocy dziecko posikało się do łóżka

das Kind nt hat nachts das Bett nass gemacht [o. genässt]

See also sikać

sikać <‑ka; perf siknąć> [ɕikatɕ] VB intr inf

1. sikać (tryskać):

2. sikać usu imperf (oddawać mocz):

pinkeln inf

pissen inf

2. sikać inf (lecieć cienkim strumieniem):

woda sika z dziurawej miski

das Wasser nt sickert aus der löcherigen Schale

posiłek <gen ‑łku, pl ‑łki> [poɕiwek] N m

lekki posiłek

eine leichte Nahrung f

pora posiłku

usiąść do posiłku

sich acc zum Essen setzen

posiąść [poɕow̃ɕtɕ]

posiąść perf od posiadać

See also posiadać

I . posiadać <‑da> [poɕadatɕ] VB trans

1. posiadać (być właścicielem):

posiadać działkę, majątek

posiadać działkę, majątek

haben

2. posiadać inf (mieć):

posiadać właściwości

haben

3. posiadać < perf posiąść> (opanowywać):

posiadać tajniki, umiejętności

posiadać tajniki, umiejętności

sich dat aneignen

posiadać rozległą wiedzę

über ein umfangreiches Wissen verfügen

II . posiadać <‑da> [poɕadatɕ] VB refl

nie posiadać się z oburzenia/radości

vor Wut/Freude [ganz] außer sich sein

posilny [poɕilnɨ] ADJ form

Stärkungs-

zur [Ver]stärkung

posiłki [poɕiwki] N

posiłki pl < gen pl ‑ków> form (grupa ludzi):

dowódca wezwał posiłki

der Befehlshaber m rief [o. holte] Verstärkung herbei

Would you like to add some words, phrases or translations?

Submit a new entry.

Browse the dictionary

Polish

Choose your language Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski