Translations for „skuril“ in the Polish » German Dictionary

skurcz <gen ‑u, gen pl ‑y [lub ‑ów]> [skurtʃ] N m

skurcze mięśniowe

Muskelkrämpfe m

skurcze porodowe

Wehen fpl

skurcz mnie złapał inf

ich habe einen Krampf gekriegt inf

I . skupić [skupitɕ]

skupić perf od skupiać

II . skupić [skupitɕ]

skupić perf od skupować

See also skupować , skupiać

skupować <‑puje; perf skupić> [skupovatɕ] VB trans COMM

skupować

ankaufen

skupować makulaturę

Altpapier ankaufen [o. annehmen]

I . skupiać <‑ia perf skupić> [skupjatɕ] VB trans

1. skupiać (gromadzić):

skupiać gości, słuchaczy

versammeln

2. skupiać (koncentrować):

skupiać myśli

die Gedanken sammeln [o. sich acc konzentrieren]

skupiać uwagę na czymś

seine Aufmerksamkeit auf etw acc konzentrieren [o. fokussieren]

skupiać na sobie uwagę

die Aufmerksamkeit auf sich acc ziehen

3. skupiać (ogniskować):

soczewka skupiająca

Sammellinse f

II . skupiać <‑ia perf skupić> [skupjatɕ] VB refl

1. skupiać:

skupiać (gromadzić się) (tłumy)

sich acc versammeln

2. skupiać:

skupiać (koncentrować się) (życie, działalność)

sich acc konzentrieren

skupiać (człowiek)

sich acc konzentrieren

skupiać (człowiek)

sich acc sammeln

I . skusić <‑si> [skuɕitɕ] VB trans perf

skusić kogoś do czegoś

jdn zu etw verlocken [o. verleiten]

II . skusić <‑si> [skuɕitɕ] VB refl perf

skusić się na coś

sich acc verlocken [o. verleiten] lassen

skulić [skulitɕ]

skulić perf od skulać , kulić

See also skulać , skulać , kulić

skulać² <‑la> VB trans perf (stoczyć coś z pochyłości)

skulać

herunterrollen [lassen]

skulał piłeczkę po stole

er ließ den Ball den Tisch herunterrollen

I . skulać¹ <‑la; perf ‑lić> [skulatɕ] VB trans usu perf

skulać (podkurczyć):

skulać

einziehen

skulać

ducken

skulać

krümmen

skulić ramiona

die Schultern einziehen

Phrases:

skulić ogon pod siebie

den Schwanz einziehen

II . skulać¹ <‑la; perf ‑lić> [skulatɕ] VB refl usu perf (podkurczyć się)

skulać

sich acc zusammenrollen

skulać

sich acc zusammenkauern

skulać

sich acc krümmen

skulić się z zimna

sich acc vor Kälte winden

I . kulić <‑li; perf s‑> [kulitɕ] VB trans

kulić ramiona, głowę:

kulić

einziehen

II . kulić <‑li; perf s‑> [kulitɕ] VB refl

kulić się z zimna

sich acc vor Kälte [zusammen]krümmen

kuria <gen ‑ii, pl ‑ie> [kurja] N f

kuria LAW, REL

Kurie f

I . skudlić <‑li> [skudlitɕ] perf, skudłacić [skudwatɕitɕ] <‑ci> VB trans perf inf (potargać)

skudlić

zerzausen

pies miał skudłaconą sierść

der Hund m hatte ein zerzaustes Fell nt

II . skudlić <‑li> [skudlitɕ] perf, skudłacić [skudwatɕitɕ] <‑ci> VB refl perf inf (potargać się)

skudlić

zerzaust werden

włosy mu się skudłaciły

seine Haare ntpl wurden zerzaust

I . skupiać <‑ia perf skupić> [skupjatɕ] VB trans

1. skupiać (gromadzić):

skupiać gości, słuchaczy

versammeln

2. skupiać (koncentrować):

skupiać myśli

die Gedanken sammeln [o. sich acc konzentrieren]

skupiać uwagę na czymś

seine Aufmerksamkeit auf etw acc konzentrieren [o. fokussieren]

skupiać na sobie uwagę

die Aufmerksamkeit auf sich acc ziehen

3. skupiać (ogniskować):

soczewka skupiająca

Sammellinse f

II . skupiać <‑ia perf skupić> [skupjatɕ] VB refl

1. skupiać:

skupiać (gromadzić się) (tłumy)

sich acc versammeln

2. skupiać:

skupiać (koncentrować się) (życie, działalność)

sich acc konzentrieren

skupiać (człowiek)

sich acc konzentrieren

skupiać (człowiek)

sich acc sammeln

skiofil <gen ‑a, pl ‑e> [skjofil] N m BIOL

skiofil

Skiophyt m

I . skubać <‑bie; imp ‑ub> [skubatɕ] VB trans

1. skubać < perf skubnąć> (szarpać):

skubać brodę, wąsy

zupfen

2. skubać < perf skubnąć> (rwać i jeść):

skubać

pflücken

3. skubać < perf skubnąć> (jeść niewiele):

skubać

im Essen herumstochern inf

4. skubać (wyrywać):

skubać brwi

zupfen

5. skubać (odzierać z piór):

skubać kurę

rupfen

II . skubać <‑bie; imp ‑ub perf skubnąć> [skubatɕ] VB refl (szarpać się)

skubać

raufen

skucha <gen ‑chy, loc skusze, pl ‑chy> [skuxa] N f inf (pomyłka w zabawach dziecięcych)

skucha

Fehltritt m

była skucha, teraz moja kolej!

falsch, jetzt bin ich dran!

I . skulać¹ <‑la; perf ‑lić> [skulatɕ] VB trans usu perf

skulać (podkurczyć):

skulać

einziehen

skulać

ducken

skulać

krümmen

skulić ramiona

die Schultern einziehen

Phrases:

skulić ogon pod siebie

den Schwanz einziehen

II . skulać¹ <‑la; perf ‑lić> [skulatɕ] VB refl usu perf (podkurczyć się)

skulać

sich acc zusammenrollen

skulać

sich acc zusammenkauern

skulać

sich acc krümmen

skulić się z zimna

sich acc vor Kälte winden

skunks [skuŋks] N m ZOOL

skunks

Skunk m

skunks

Stinktier nt

I . skutek <gen ‑tku, pl tki> [skutek] N m

skutek

Folge f

skutek

Auswirkung f

skutek prawny LAW

Rechtsfolge f

[aż] do skutku

bis zum gewünschten Ergebnis

bez skutku

ohne Erfolg

błąd co do skutku prawnego

Rechtsfolgeirrtum m

[nie] dojść do skutku

[nicht] zustande kommen

ocena co do skutku prawnego LAW

Rechtsfolgeermessen nt

ponieść skutki czegoś

Folgen [o. Konsequenzen] einer S. gen tragen

skutek prawny

Rechtswirkung f

skutek prawny

Rechtsfolge f

II . skutek [skutek] ADV

na skutek [lub skutkiem] czegoś

infolge einer S. gen

skuter [skuter] N m AUTO

skuter

[Motor]roller m

skuwać <‑wa; perf skuć> [skuvatɕ] VB trans

1. skuwać (uniemożliwiać ucieczkę):

skuwać przestępcę

einem Verbrecher Handschellen anlegen

2. skuwać inf (zbić kogoś):

skuć komuś gębę

jdm die Fresse polieren vulg

3. skuwać (spowodować zamarznięcie):

skuwać

mit Eis bedecken

skuwać

zufrieren

mróz skuł jezioro

der Frost m hat den See mit Eis bedeckt

rzeka skuta lodem

ein zugefrorener Fluss m m

skuwka <gen ‑ki, pl ‑ki> [skufka] N f (blaszka łącząca jakieś części)

skuwka

Zwinge f

skuwka do ołówka

Bleistiftkappe f

skurczyć [skurtʃɨtɕ]

skurczyć perf od kurczyć

See also kurczyć

I . kurczyć <‑czy; perf s‑> [kurtʃɨtɕ] VB trans

kurczyć mięśnie

anspannen

kurczyć mięśnie

zusammenziehen

kurczyć palce

verkrampfen

II . kurczyć <‑czy; perf s‑> [kurtʃɨtɕ] VB refl

1. kurczyć (metal, mięsień):

kurczyć

sich acc zusammenziehen

2. kurczyć (zapasy):

kurczyć

[zusammen]schrumpfen

3. kurczyć (tkanina):

kurczyć

einlaufen

kurier¹(ka) <gen ‑a, pl ‑erzy> [kurjer] N m(f)

kurier(ka)

Kurier(in) m (f)