Translations for „vallen“ in the Dutch » German Dictionary

val·len¹ <viel, i. gevallen> [vɑlə(n)] VB intr

1. vallen (neervallen):

vallen

fallen

het doek valt

der Vorhang fällt

het doek valt fig

≈ das Spiel ist aus

komen te vallen

zu Fall kommen

een opmerking laten vallen

eine Bemerkung fallen lassen

2. vallen (omvallen):

vallen

(hin)fallen

vallen

(hin)stürzen

aan stukken vallen

auseinanderfallen

een gat in zijn knie vallen

sich dat das Knie aufschlagen

zich laten vallen

sich hinfallen lassen

naar beneden vallen

herunterfallen

naar beneden vallen

hinunterfallen

op z'n bek vallen fig

auf die Schnauze fallen

met vallen en opstaan fig

≈ mit vielen Rückschlägen

over een woord vallen fig

sich über ein Wort ärgern

van de trap af vallen

die Treppe herunterfallen

van zijn stoel vallen van verbazing fig

vor Staunen fast vom Stuhl fallen

3. vallen (terechtkomen):

vallen

fallen

een blik laten vallen op

einen Blick auf etw acc fallen lassen

de keuze/de verdenking viel op haar

die Wahl/der Verdacht fiel auf sie

de klemtoon valt op de eerste lettergreep

der Akzent liegt auf der ersten Silbe

4. vallen (plaatshebben op):

vallen

fallen

Kerstmis valt op een woensdag

Weihnachten fällt auf einen Mittwoch

5. vallen (los neerhangen):

vallen

fallen

in plooien vallen

in Falten fallen

6. vallen (zich voordoen):

de avond valt

der Abend bricht herein

7. vallen (in een situatie zijn):

vallen

fallen

in een bepaalde categorie vallen

unter eine bestimmte Kategorie fallen

8. vallen (sneuvelen):

vallen ook fig

fallen

het kabinet is gevallen

das Kabinett ist gestürzt worden

9. vallen (in een toestand komen):

vallen

fallen

in slechte handen vallen

in schlechte Hände geraten

hij viel van de ene verbazing in de andere

er kam aus dem Staunen nicht heraus

uit de toon vallen

aus dem Rahmen fallen

10. vallen:

zijn idee valt goed (gewaardeerd worden)

seine Idee wird begrüßt

in de smaak vallen

Anklang finden

Phrases:

zij valt op mannen (zich aangetrokken voelen tot)

sie ist verrückt nach Männern

bij het vallen van de nacht

bei Einbruch der Nacht

iem in de rede vallen

jdm ins Wort fallen

hij liet de aanklacht vallen

er zog die Anklage zurück

iem om de hals vallen

jdm um den Hals fallen

het werk valt me zwaar

die Arbeit fällt mir schwer

val·len² <viel, i. gevallen> [vɑlə(n)] VB impers ww

1. vallen (ontstaan):

vallen

geben

er vielen doden

es gab Tote

er vallen klappen

es setzt Prügel

er valt een schot

es fällt ein Schuss

er viel een stilte

es entstand eine Stille

toen zijn er enkele woorden gevallen

dann hat es eine Auseinandersetzung gegeben

2. vallen (op een bepaalde manier zijn):

vallen

geben

vallen

sein

daarover valt te praten

darüber lässt sich reden

er viel niet aan te tornen

daran war nicht zu rütteln

wat valt er te vertellen?

was gibt es zu erzählen?

er valt veel voor te zeggen

das hat viel für sich

er valt nog weinig van te zeggen

man weiß noch nichts Genaues

Usage examples with vallen

vallen uitzetten

Fallen aufstellen

op zijn smoel vallen fig

auf die Schnauze fallen

met vallen en opstaan

mehr schlecht als recht

een steek laten vallen (haken, breien)

eine Masche fallen lassen

zich een buil vallen

durch einen Sturz eine Beule bekommen

op de grond vallen

auf den Boden fallen

in plooien hangen [o. vallen]

Falten werfen

uit de wolken vallen fig inf

aus allen Wolken fallen inf

uit de toon vallen fig

aus dem Rahmen fallen

zijn masker laten vallen ook fig

die Maske fallen lassen

buiten het bestek vallen

den Rahmen sprengen

gevaar lopen te vallen

Gefahr laufen zu fallen

uit de boot vallen fig

≈ aus dem Rennen sein

een opmerking laten vallen

eine Bemerkung fallen lassen

in slechte handen vallen

in schlechte Hände geraten

in de smaak vallen

Anklang finden