Translations for „neerpennen“ in the German » Dutch Dictionary

(Go to Dutch » German)

er·ˈnen·nen [-ˈnɛnən] VB trans

ernennen

benoemen

er·ˈken·nen¹ [-ˈkɛnən] VB intr

1. erkennen LAW (einsehen):

erkennen

vonnissen

erkennen

veroordelen (tot)

der Richter erkannte auf Freispruch

het vonnis van de rechter luidde: vrijspraak

für Recht erkennen

vonnis wijzen

2. erkennen SPORTS (Schiedsrichter):

erkennen

beslissen (tot)

ver·ˈren·nen VB refl irreg

verrennen

vastlopen

verrennen

verdwalen

verrennen

de verkeerde kant uit lopen

sich in eine Idee verrennen fig

zich blind staren op een idee

ver·ˈken·nen [fɛɐ̯ˈkɛnən] VB trans irreg (falsch einschätzen)

verkennen

miskennen

ein verkanntes Genie hum

een miskend genie

ich will nicht verkennen, dass …

ik kan niet ontkennen, dat …

ˈab·er·ken·nen VB trans irreg LAW

aberkennen

(bij vonnis) ontzeggen

aberkennen

ontzetten uit

aberkennen

afwijzen

jdm die bürgerlichen Ehrenrechte aberkennen

iem uit de burgerlijke rechten ontzetten

ˈan·er·ken·nen VB trans irreg

1. anerkennen (offiziell akzeptieren):

anerkennen

erkennen

anerkennen

wettigen

2. anerkennen (gelten lassen):

anerkennen

goedkeuren

anerkennen

billijken

anerkennen

instemmen met

3. anerkennen (würdigen):

anerkennen

(hoog)achten

anerkennen

respecteren

anerkennen

loven

sich anerkennend über etw auslassen

zich lovend [o. positief] over iets uitlaten

be·ˈnen·nen VB trans irreg

benennen

noemen

benennen

benoemen

benennen (Zeugen)

aanwijzen

ˈan·ren·nen VB intr irreg

1. anrennen:

anrennen

aanrennen

2. anrennen inf:

anrennen

(aan)rennen

anrennen

(aan)botsen

mit dem Kopf an [o. gegen ] die Wand anrennen

met zijn hoofd tegen de muur aanrennen [o. stoten]

3. anrennen:

anrennen

aanlopen

anrennen

stormlopen

gegen Vorurteile anrennen

tegen vooroordelen optornen

be·ˈken·nen¹ [bəˈkɛnən] VB trans irreg

bekennen

bekennen

Farbe bekennen

kleur bekennen

er bekannte ihr seine Liebe

hij verklaarde haar zijn liefde

ˈum·ren·nen VB trans irreg

umrennen

omverlopen

umrennen

omverrennen

ˈab·bren·nen¹ VB intr irreg (durch Brand vernichtet weren)

abbrennen

afbranden

abbrennen

(helemaal) opbranden

ˈab·tren·nen VB trans

1. abtrennen:

abtrennen (ablösen)

aftornen

abtrennen (auftrennen)

lostornen

2. abtrennen (gewaltsam vom Körper trennen):

abtrennen

afscheiden

abtrennen

afscheuren

abtrennen

afrukken

3. abtrennen (abteilen, separieren):

abtrennen

afscheiden

abtrennen

afzonderen

4. abtrennen CHEM:

abtrennen

afscheiden

ˈan·bren·nen¹ VB intr irreg

1. anbrennen (beginnen zu brennen):

anbrennen

vlam vatten

anbrennen

beginnen te branden

2. anbrennen (verbrennen):

anbrennen

aanbranden

anbrennen

verbranden

nichts anbrennen lassen inf

zich niets laten ontglippen [o. laten ontgaan]

nichts anbrennen lassen SPORTS

geen bal doorlaten

ˈBob·ren·nen N nt

Bobrennen

bobsleewedstrijd

ˈein·ren·nen VB trans

1. einrennen (hinein rennen):

einrennen

(komen) binnenrennen

jdm die Tür [o. die Bude] einrennen inf fig

bij iem de deur platlopen

2. einrennen (zerstören):

einrennen

stuk [o. kapot] rennen

ˈlos·ren·nen VB intr irreg

losrennen

wegrennen

losrennen

beginnen te rennen

ˈRad·ren·nen N nt

1. Radrennen:

Radrennen

wielerwedstrijd

2. Radrennen kein pl:

Radrennen

wielrennen