Translations for „wegwuiven“ in the German » Dutch Dictionary

ˈweg·wei·send [ˈveːkv͜aizn̩t] ADJ fig

wegweisend

richtinggevend

ˈweg·wer·fen VB trans irreg

wegwerfen

wegwerpen

wegwerfen

weggooien

sich an jdn wegwerfen pej

zich aan iem vergooien

ˈweg·wi·schen VB trans

1. wegwischen:

wegwischen

wegvegen

wegwischen

afvegen

wegwischen

uitwissen

2. wegwischen fig:

wegwischen

wegvagen

er wischte ihre Einwände weg

hij wuifde haar bezwaren weg

ˈweg·wer·fend [ˈvɛkvɛrfn̩t] ADJ

wegwerfend

geringschattend

wegwerfend

minachtend

ˈWeg·wei·ser [-zɐ] N m

Wegweiser

wegwijzer

Wegweiser

richtingbord

Wegweiser fig a.

handleiding

Wegweiser fig a.

(reis)gids

ˈwe·gen [ˈveːgn̩] PREP +gen

1. wegen:

wegen (aus Gründen)

wegens

wegen (aus Gründen)

vanwege

wegen (bedingt durch)

ten gevolge van

wegen (bedingt durch)

uit hoofde van

von wegen inf

vanwege

von wegen inf

wegens

von Amts wegen

ambtshalve

von Amts wegen

van ambtswege

von Rechts wegen

van rechtswege

2. wegen (bezüglich):

wegen

ter wille van

wegen

omwille van

des Geldes wegen liter

om het geld

wegen mir inf

om mijnentwil

wegen mir inf

wat mij betreft

von wegen! inf

helemaal niet!

von wegen! inf

geen sprake van!

ˈweg·tun VB trans irreg

wegtun (weglegen)

wegdoen

wegtun (weglegen)

opbergen

wegtun (wegwerfen)

weggooien

ˈweg·den·ken VB trans irreg

wegdenken

wegdenken

sich dat etw wegdenken

iets wegdenken

ˈweg·fah·ren¹ VB intr irreg (woanders hinfahren)

wegfahren

vertrekken

wegfahren

wegrijden

wegfahren

wegvaren

ˈweg·fal·len VB intr irreg

wegfallen

wegvallen

wegfallen

vervallen

ˈweg·ge·ben VB trans irreg

1. weggeben:

weggeben

weggeven

weggeben

afgeven

2. weggeben:

weggeben

wegdoen

weggeben

uit huis doen

weggeben

uitbesteden

ˈweg·ge·hen VB intr irreg

1. weggehen (fortgehen):

weggehen

weggaan

weggehen

vertrekken

weggehen

de deur uitgaan

geh mir bloß weg damit! inf

praat me er niet van!

der Fleck geht nicht mehr weg inf (sich entfernen lassen)

de vlek gaat er niet meer uit

im Weggehen

bij het weggaan

vom Gas weggehen

gas terugnemen

von jdm weggehen inf

bij iem weggaan

2. weggehen inf (aus der Hand gehen, verkauft werden):

weggehen

van de hand gaan

weggehen

verkocht worden

weggehen wie warme Semmeln

(als warme broodjes) de deur uitvliegen

3. weggehen inf (verwendet werden):

weggehen

opgaan

weggehen

besteed worden

4. weggehen inf (hinweg gehen/schlagen):

weggehen

slaan

weggehen

heengaan

eine Welle ging über das Schiff weg

een golf sloeg over het schip

5. weggehen inf (darüber hinweg gehen, ignorieren):

weggehen

heenstappen

weggehen

negeren

ˈweg·ho·len VB trans inf

wegholen

weghalen

wegholen

afhalen

sich dat eine Krankheit wegholen inf

een ziekte oplopen

ˈweg·hö·ren VB intr

weghören

niet (willen) luisteren

ˈweg·kom·men VB intr irreg

1. wegkommen inf (abhandenkommen):

wegkommen

wegraken

wegkommen

zoekraken

2. wegkommen inf (weggehen können):

wegkommen

wegkomen

wegkommen

ontkomen

wegkommen

weggaan

3. wegkommen inf (überwinden, überstehen):

wegkommen

te boven komen

wegkommen

heen komen

4. wegkommen inf (abschneiden):

wegkommen

afkomen

gut/schlecht bei etw wegkommen fig

goed/slecht van iets afkomen

mit einem Jahr Gefängnis wegkommen

er met één jaar gevangenis afkomen