Translations for „bleach“ in the German » Polish Dictionary

blei̱ch [blaɪç] ADJ

1. bleich (sehr blass):

bleich Gesichtsfarbe, Haut, Grauen

blady

2. bleich (fahl):

bleich Licht

nikły

bleich Licht

blady

Blẹch¹ <‑[e]s, no pl > [blɛç] N nt

1. Blech (Material):

Blech

blacha f

2. Blech (Blechblasinstrumente):

Blech

instrumenty mpl [dęte] blaszane

Blech

blacha f inf

3. Blech inf (Unsinn):

Blech

bzdet m inf

Blech

bzdura f inf

blịch VB alt intr

blich imp von bleichen

See also bleichen , bleichen

blei̱chen² <bleicht, bleichte [o. alt: blich], gebleicht [o. alt: geblichen]> VB intr +sein (seine Farbe verlieren)

bleichen

płowieć [perf s-]

bleichen

blaknąć [perf z‑]

diese Tapeten bleichen schnell

te tapety fpl szybko płowieją

blei̱chen¹ VB trans

bleichen Farbe, Wäsche

wybielać [perf wybielić]

bleichen Haare

rozjaśniać [perf rozjaśnić]

I . bra̱ch [braːx] VB trans, intr, refl

brach imp von brechen

II . bra̱ch [braːx] ADJ

brach

leżący odłogiem

See also brechen

I . brẹchen <bricht, brach, gebrochen> [ˈbrɛçən] VB trans irr

1. brechen a. fig (in Stücke teilen):

brechen Knochen, Herz

łamać [perf z‑]

brechen Brot

przełamywać [perf przełamać]

brechen Hals

skręcić a. fig inf

sich dat einen Arm/ein Bein brechen

złamać sobie rękę/nogę

das Eis brechen

przełamać lody

das wird ihm das Genick brechen inf

to go pogrąży

2. brechen (herausbrechen):

die Steine aus der Mauer brechen

wyłamywać [perf wyłamać] cegły z muru

3. brechen (abbauen):

Marmor brechen

wydobywać marmur

4. brechen (nicht einhalten):

brechen Vertrag, Schwur, Wort, Versprechen

nie dotrzymywać [perf dotrzymać]

brechen Recht

łamać [perf z‑]

brechen Freundschaft

niszczyć [perf z‑]

brechen Schweigen

przerywać [perf przerwać]

den Waffenstillstand brechen

przerwać zawieszenie broni

die Ehe brechen

złamać obietnicę małżeńską

5. brechen (übertreffen):

brechen Rekord

pobić

6. brechen (niederkämpfen):

brechen Bahn

torować [perf u‑]

brechen Widerstand

tłumić [perf s‑]

brechen Willen

przełamać

brechen Person

złamać

7. brechen form (pflücken):

brechen Blume

zrywać [perf zerwać]

8. brechen (abprallen lassen):

brechen Licht, Strahlen

załamywać [perf załamać]

brechen Meereswellen

odbijać [perf odbić]

II . brẹchen <bricht, brach, gebrochen> [ˈbrɛçən] VB intr irr

1. brechen +sein a. fig:

brechen (in Stücke zerfallen) (Achse, Ast)

łamać [perf z‑] się

auseinander brechen (Möbelstück)

łamać [perf po‑] się

auseinander brechen (Familie, Koalition)

rozpaść się a. fig

mir bricht das Herz fig

serce nt mi się kraje

auf Biegen und Brechen inf

za wszelką cenę

auf Biegen und Brechen inf

koniecznie

2. brechen +sein:

brechen (brüchig sein) (Leder)

kruszeć [perf s‑]

brechen (Teppich)

wycierać [perf wytrzeć] się

3. brechen +sein (hindurchbrechen):

durch die Wolken brechen (Sonne)

prześwitywać zza chmur

durch die Wolken brechen (Sonne)

przedzierać się przez chmury

4. brechen +haben (den Kontakt beenden):

mit jdm/etw brechen

zerwać z kimś/czymś inf

5. brechen +haben inf (sich erbrechen):

brechen

wymiotować [perf z‑]

er musste brechen

musiał zwymiotować

III . brẹchen <bricht, brach, gebrochen> [ˈbrɛçən] VB refl irr

sich [an etw] brechen (Meereswellen)

rozbijać [perf rozbić] się [o coś]

sich [an etw] brechen (Licht)

załamywać [perf załamać] się

sich [an etw] brechen (Schall)

odbijać [perf odbić] się

I . flạch [flax] ADJ

1. flach (eben):

flach Gebiet, Dach

płaski

mit der flachen Hand

dłonią

auf dem flachen Land

na terenach wiejskich

2. flach (niedrig):

flach Gebäude, Hügel, Stirn

niski

flach Schuhabsatz

płaski

flach Schuhabsatz

niski

3. flach (nicht tief):

flach Gewässer, Teller

płytki

4. flach (nicht steil):

flach Küste, Hang

łagodny

flach Küste, Hang

łagodnie opadający

5. flach pej (oberflächlich):

flach Unterhaltung

płytki

II . flạch [flax] ADV

flach liegen

płasko

flach atmen

krótko

flach atmen

płytko

sich flach hinlegen

wyciągać [perf wyciągnąć] się inf

I . blẹchen [ˈblɛçən] inf VB trans

Geld für etw blechen

wybulić pieniądze na [lub za] coś inf

II . blẹchen [ˈblɛçən] inf VB intr

blechen

bulić [perf za‑ ]inf

dafür wirst du anständig blechen müssen

za to będziesz musiał nieźle zabulić inf