Translations for „einher“ in the Dutch » German Dictionary

(Go to German » Dutch)

ein·der <einder|s> [ɛindər] N m

einder

Horizont m

pin·cher <pincher|s> [pɪnʃər] N m

pincher

Pinscher m

ein·de <einde|n, einde|s> [ɛində] N nt

1. einde (plaats):

einde

Ende nt

er komt geen einde aan

es nimmt kein Ende

het einde van de weg/van de tafel

das Ende des Weges/des Tisches

dan is het einde zoek

dann gibt es kein Halten mehr

2. einde (moment):

einde

Ende nt

einde

Schluss m

aan het einde van zijn Latijn zijn fig

mit seinem Latein am Ende sein

tot het bittere einde doorgaan

bis zum bitteren Ende gehen

tegen het einde van de winter

gegen Ende des Winters

tegen [o. bij ] het einde van het jaar

zum Jahresende

iets ten einde brengen

etw zu Ende bringen

een termijn/een contract loopt ten einde

eine Frist/ein Vertrag läuft ab

tot het einde toe

bis zum Schluss

van het begin tot het einde leugens

von Anfang bis Ende erlogen

ten einde raad zijn

weder aus noch ein wissen

eind goed, al goed prov

Ende gut, alles gut

aan alles komt een einde prov

alles hat einmal ein Ende

3. einde (resultaat):

einde

Ende nt

einde

Abschluss m

einde

Ergebnis nt

het einde van de besprekingen was, dat …

das Ergebnis der Besprechungen war, dass …

iets tot een goed einde brengen

etw zu einem guten Abschluss bringen

het einde van het liedje

das Ende vom Lied

het einde! inf

spitze!

ei·ser <eiser|s> [ɛisər] N m

1. eiser (iem die iets eist):

eiser

Forderer m

2. eiser jur.:

eiser

Kläger m

ether [etər] N m geen pl

ether

Äther m

ether (radiogolf ook)

Äther m

ether (radiogolf ook)

Ätherwelle f

in de ether zijn

senden

in de ether zijn

auf Sendung sein

sei·ner <seiner|s> [sɛɪnər] N m

seiner RADIO

Funker m

seiner scheepv.

Signalgast m

seiner spoorw.

Stellwerkswärter m

seiner spoorw.

Signalbediener m

een·heid <een|heden> [enhɛit] N f

1. eenheid:

eenheid (overeenstemming, harmonie)

Einheit f

eenheid (eensgezindheid)

Einigkeit f

er heerste geen eenheid

es herrschte keine Einigkeit

de eenheid van lichaam en ziel

die Einheit von Körper und Geist

2. eenheid (maat, hoeveelheid, grootheid):

eenheid

Einheit f

ampère is de eenheid van stroomsterkte

Ampere ist die Einheit der Stromstärke

3. eenheid (onderdeel dat een afgerond geheel vormt):

eenheid

Einheit f

administratieve eenheid

Verwaltungseinheit f

de mobiele eenheid

die Bereitschaftspolizei

ein·dig [ɛindəx] ADJ

1. eindig (een einde hebbende):

eindig

endlich

eindig

vergänglich

de eindige reeksen wisk.

die endlichen Reihen

2. eindig (beperkt):

eindig

endlich

eindig

begrenzt

ons eindig verstand

unser begrenzter Verstand

eind·je <eindje|s> [ɛincə] N nt

1. eindje (stukje, restantje):

eindje

Stückchen nt

eindje

(kleine(r)) Rest m

2. eindje (korte afstand):

eindje

Katzensprung m

eindje

(kurze(s)) Stück nt

eindje

kleine Strecke f

een eindje omlopen

ein Stück spazieren gehen

een eindje omlopen

einen kleinen Spaziergang machen

3. eindje (uiteinde):

eindje

Ende nt

de eindjes niet/met moeite aan elkaar kunnen [o. knopen] fig

mit seinem Geld nicht/kaum auskommen

4. eindje (dood):

eindje

Lebensende nt

eindje

Tod m

la·cher <lacher|s> [lɑxər] N m

de lachers op zijn hand hebben

die Lacher auf seiner Seite haben

po·cher <pocher|s> [pɔxər] N m

pocher

Prahler m

pocher

Angeber m

eind <eind|en> [ɛint] N nt

1. eind:

eind (bepaalde afstand, lengte)

Stück nt

eind (afstand)

Strecke f

aan het kortste eind trekken fig

den Kürzeren ziehen

aan het langste eind trekken fig

am längeren Hebel sitzen

een eind touw

ein Stück Strick

2. eind (het laatste gedeelte, stuk):

eind

Ende nt

eind mei

Ende Mai

op het eind

am Ende

het bij het rechte/verkeerde eind hebben

Recht/Unrecht haben

ei·cel <eicel|len> [ɛisɛl] N f

eicel

Eizelle f

ei·gen <eigen, eigener, meest eigen> [ɛiɣə(n)] ADJ

1. eigen (aan de betrokkene(n) toebehorend):

eigen

eigen

eigen baas zijn

sein eigener Herr sein

op eigen benen staan

auf eigenen Füßen stehen

voor eigen gebruik

zum persönlichen Bedarf

hij kwam in eigen persoon

er kam höchstpersönlich

eigen weg

Privatweg m

bemoei je met je eigen zaken

kümmere dich um deine eigenen Angelegenheiten

2. eigen (uitgaand van iem zelf):

eigen

eigen

op eigen gezag

auf eigene Verantwortung

naar eigen goeddunken

nach eigenem Ermessen

op (zijn) eigen houtje

auf eigene Faust

uit eigen wil

aus eigenem Entschluss

3. eigen (kenmerkend):

eigen

eigen

dat is hem eigen

das ist ihm eigen

4. eigen (vertrouwd):

eigen

vertraut

eigen

vertraulich

zich iets eigen maken

sich dat etw aneignen

5. eigen (de streek, het land van herkomst):

eigen

eigen

eigen

einheimisch

de eigen taal

die eigene Sprache

ei·kel <eikel|s> [ɛikəl] N m

1. eikel (vrucht van de eikenboom):

eikel

Eichel f

2. eikel (deel van de penis):

eikel

Eichel f

3. eikel (kluns):

eikel

Stümper m

ei·ken¹ [ɛikə(n)] N nt geen pl

eiken

Eiche f

blank eiken

Eiche natur

blank eiken

Natureiche f

ei·sen <eiste, h. geëist> [ɛisə(n)] VB trans

1. eisen (verlangen):

eisen

fordern

eisen

verlangen

gehoorzaamheid eisen

Gehorsam fordern [o. verlangen]

iets van iem eisen

etw von jdm fordern

te veel eisen van iem

von jdm zu viel verlangen

te veel eisen van iem

jdn überfordern

2. eisen jur.:

eisen

beantragen

het Openbaar Ministerie eiste drie jaren

der Staatsanwalt beantragte drei Jahre

3. eisen (tot voorwaarde hebben):

eisen

(er)fordern

dat eist overleg

das erfordert Überlegung

ei·tje <eitje|s> [ɛɪcə] N nt

eitje

Kinderspiel nt inf