Translations for „eremiet“ in the Dutch » German Dictionary

he·re·miet <heremiet|en> [herəmit] N m

heremiet

Eremit m

heremiet

Einsiedler m

heremiet

Klausner m

Se·miet <Semiet|en> [semit] N m

Semiet

Semit m

ter·miet <termiet|en> [tɛrmit] N m

termiet

Termite f

pre·mier <premier|s> [prəmje] N m

premier

Ministerpräsident m

premier

Premierminister m

kre·diet <krediet|en> [krədit] N nt

1. krediet (vertrouwen in het betaalvermogen):

krediet

Kredit m

onbepaald krediet

unbegrenzte(r) Kredit m

zijn krediet kwijt zijn

seine Kreditwürdigkeit verloren haben

2. krediet (uitstel van betaling):

krediet

Kredit m

krediet

Zahlungsaufschub m

een auto op krediet kopen

einen Wagen finanzieren

3. krediet (vertrouwen dat iem inboezemt):

krediet

Vertrauen nt

krediet

Ansehen nt

veel krediet hebben

viel Vertrauen genießen

4. krediet (het verstrekken van kapitaal):

krediet

Kredit m

krediet

Darlehen nt

een contant krediet

ein Barkredit

iem krediet geven/verlenen/verstrekken/toestaan

jdm Kredit geben/verleihen/bewilligen/gewähren

iem een krediet openen

jdm einen Kredit einräumen

persoonlijk krediet

persönliche(s) Darlehen nt

een kortlopend krediet

ein kurzfristiger Kredit

pre·mie <premie|s> [premi] N f

premie

Prämie f

premie (sociale verzekeringen)

Beiträge pl

de sociale premies

die Sozialbeiträge

een premie uitkeren

eine Prämie auszahlen

erec·tie <erectie|s> [erɛksi] N f

erectie

Erektion f

een erectie krijgen

eine Erektion bekommen

ere·lid <ere|leden> [erəlɪt] N nt

erelid

Ehrenmitglied nt

ere·gast <eregast|en> [erəɣɑst] N m

eregast

Ehrengast m

li·miet <limiet|en> [limit] N f

1. limiet (uiterste grens):

limiet

Limit nt

een limiet stellen aan een budget

einem Budget ein Limit setzen

2. limiet wisk.:

limiet

Limes m

limiet

Grenzwert m

ver·giet <vergiet|en> [vərɣit] N nt of m of f

vergiet

Abtropfsieb nt

vergiet

Durchschlag m

ver·liet VB

verliet 3. pers sing imp van verlaten²

See also verlaten , verlaten , verlaten

ver·la·ten³ <verlaatte zich, h. zich verlaat> [vərlatə(n)] VB wk ww

verlaten zich verlaten (te laat komen):

verlaten

sich verspäten

zich verlaten op (rekenen op)

sich verlassen auf +acc

ver·la·ten² <verliet, h. verlaten> [vərlatə(n)] VB trans

1. verlaten (uit, van een plaats weggaan):

verlaten

verlassen

verlaten

weggehen

de dienst/firma verlaten

aus dem Dienst/aus der Firma ausscheiden

de partij verlaten

aus der Partei austreten

hij heeft op zeventienjarige leeftijd de school verlaten

er ist mit siebzehn (von der Schule) abgegangen

het toneel verlaten (bij een toneelspel)

abgehen

het toneel verlaten (niet meer toneelspelen)

sich von der Bühne zurückziehen

2. verlaten (in de steek laten):

verlaten

verlassen

ze heeft haar man verlaten

sie hat sich von ihrem Mann getrennt

van God verlaten zijn (verdorven; ook uitgestorven)

gottverlassen sein

een standpunt verlaten

einen Standpunkt aufgeben

ver·la·ten¹ [vərlatə(n)] ADJ

1. verlaten (waar niemand aanwezig is):

verlaten

verlassen

2. verlaten:

verlaten (eenzaam, afgelegen)

verlassen

verlaten (woest)

öde

3. verlaten:

verlaten (achtergelaten: persoon)

verlassen

verlaten (achtergelaten: zaak)

zurückgelassen

friet <friet|en> [frit] N f

friet

Pommes frites pl

friet

Fritten pl inf

friet

Pommes pl inf

griet¹ <griet|en> [ɣrit] N f

griet (meid)

Mädchen nt

griet (vrouw)

Frau f

een rare griet

ein komisches Mädchen

kie·viet <kieviet|en> [kivit] N m

kieviet

Kiebitz m

lopen als een kieviet

laufen wie ein Wiesel

zo vlug zijn als een kieviet

wieselflink sein

ebo·niet [ebonit] N nt geen pl

eboniet

Ebonit nt

gra·fiet [ɣrafit] N nt geen pl

grafiet

Grafit m

gra·niet [ɣranit] N nt geen pl ook fig

graniet

Granit m