German » Polish

Translations for „zerweichen“ in the German » Polish Dictionary

(Go to Polish » German)

Show summary of all matches

erwe̱i̱chen: transitive verb
zerfle̱i̱schen: I. transitive verb II. reflexive verb
hẹrzerweichend: adjective and adverb
ạb|weichen: intransitive verb
a̱u̱f|weichen: I. transitive verb II. intransitive verb
a̱u̱s|weichen: intransitive verb
e̱i̱n|weichen: transitive verb
entwe̱i̱chen: intransitive verb
zerkọchen: I. intransitive verb II. transitive verb
zerbrẹchen: I. transitive verb II. intransitive verb
zerbro̱chen: intransitive or transitive verb
zerfụrchen: transitive verb
zersto̱chen: transitive verb
zerstẹchen: transitive verb
zurụ̈ck|weichen: intransitive verb
dụrch|weichen: intransitive verb
zerquẹtschen: transitive verb
verwe̱i̱chlichen: I. intransitive verb II. transitive verb
Ste̱i̱nerweichen: noun

You are viewing results spelled similarly: erweichen , zerfleischen , herzerweichend , zerstechen , zerstochen , zerfurchen , zerbrochen , zerbrechen , zerkochen , entweichen , einweichen , ausweichen , aufweichen , abweichen , zurückweichen , zerquetschen , durchweichen , Steinerweichen and verweichlichen

erwe̱i̱chen* [ɛɐ̯ˈvaɪçən] VB trans

1. erweichen (weich machen):

erweichen Wachs

zmiękczać [perf zmiękczyć]

erweichen Wachs

rozmiękczać [perf rozmiękczyć]

2. erweichen fig (umstimmen):

erweichen Person

wzruszać [perf wzruszyć]

sich erweichen lassen

dać się uprosić

er ließ sich nicht erweichen

nie dał się ubłagać

3. erweichen:

erweichen (weich werden) (Asphalt)

mięknąć [perf z‑]

I . zerfle̱i̱schen* VB trans

zerfleischen Körperteile:

zerfleischen

rozszarpywać [perf rozszarpać]

II . zerfle̱i̱schen* VB refl form

sich zerfleischen (sich selbst quälen)

sich gegenseitig verbal zerfleischen

dręczyć się nawzajem słownie

hẹrzerweichend ADJ

herzerweichend

ạb|weichen VB intr irr +sein

1. abweichen (nicht befolgen):

von etw abweichen

odbiegać od czegoś

2. abweichen (sich unterscheiden):

von etw abweichen (Auffassung)

odróżniać się od czegoś

voneinander abweichen

odróżniać się od siebie

abweichend (verschieden) Meinung

3. abweichen (abkommen):

vom Kurs abweichen

zbaczać [perf zboczyć] z kursu

vom Thema abweichen

odbiegać [perf odbiec] od tematu

I . a̱u̱f|weichen VB trans

1. aufweichen a. fig:

rozmiękczać [perf rozmiękczyć ]a. fig

die Opposition versucht, das Regime aufzuweichen fig

opozycja f próbuje rozmiękczyć reżim fig

II . a̱u̱f|weichen VB intr +sein

aufweichen (morastig werden) (Boden, Erde)

aufweichen (morastig werden) (Boden, Erde)

a̱u̱s|weichen VB intr irr +sein

1. ausweichen (ein Hindernis umgehen):

[nach links/rechts] ausweichen

omijać [perf ominąć] [z lewej/prawej strony]

der Autofahrer konnte dem Radler nur schwer ausweichen

kierowca m ledwo zdołał ominąć rowerzystę

(aus dem Weg gehen) jdm/einer Sache ausweichen

ustępować [perf ustąpić] przed kimś/czymś

2. ausweichen fig (zu entgehen versuchen):

jdm/einer Sache ausweichen

unikać kogoś/czegoś

ausweichende Antworten geben

dawać wymijające odpowiedzi

3. ausweichen (als Alternative wählen):

auf etw acc ausweichen

przerzucać [perf przerzucić] się na coś

auf einen anderen Termin ausweichen

zmienić termin

auf neue Verkehrsmittel ausweichen

przerzucić się na nowe środki komunikacji

e̱i̱n|weichen VB trans

etw einweichen Zwieback

umaczać [perf umoczyć] [w czymś]

etw einweichen Linsen, Wäsche

namaczać [perf namoczyć] coś

entwe̱i̱chen* VB intr irr +sein

1. entweichen (austreten):

[aus etw] entweichen (Gas, Luft)

uchodzić [perf ujść] [z czegoś]

2. entweichen (fliehen):

[aus etw] entweichen (Person)

wymykać [perf wymknąć] się [skądś]

I . zerkọchen* VB intr +sein (Fleisch, Gemüse)

rozgotowywać [perf rozgotować] się

II . zerkọchen* VB trans

rozgotowywać [perf rozgotować]

I . zerbrẹchen* VB trans irr

tłuc [perf s‑]

rozbijać [perf rozbić]

Phrases:

sich den Kopf [über etw] zerbrechen

łamać sobię głowę [nad czymś] fig

II . zerbrẹchen* VB intr irr +sein

1. zerbrechen:

zerbrechen (in Stücke zerfallen) (Vase)

2. zerbrechen fig:

zerbrechen (auseinander gehen) (Ehe)

rozsypywać [perf rozsypać] się fig inf

ihre Ehe ist an Kleinigkeiten zerbrochen

ich małżeństwo nt rozpadło się przez drobnostki inf

er ist an der Trennung seelisch zerbrochen form

przez to rozstanie [lub tę separację] rozsypał się psychicznie fig

zerbro̱chen VB trans, intr

zerbrochen pp von zerbrechen

See also zerbrechen

I . zerbrẹchen* VB trans irr

tłuc [perf s‑]

rozbijać [perf rozbić]

Phrases:

sich den Kopf [über etw] zerbrechen

łamać sobię głowę [nad czymś] fig

II . zerbrẹchen* VB intr irr +sein

1. zerbrechen:

zerbrechen (in Stücke zerfallen) (Vase)

2. zerbrechen fig:

zerbrechen (auseinander gehen) (Ehe)

rozsypywać [perf rozsypać] się fig inf

ihre Ehe ist an Kleinigkeiten zerbrochen

ich małżeństwo nt rozpadło się przez drobnostki inf

er ist an der Trennung seelisch zerbrochen form

przez to rozstanie [lub tę separację] rozsypał się psychicznie fig

zerfụrchen* VB trans

1. zerfurchen (durch Fahrspuren):

den Boden/Weg zerfurchen

den Boden/Weg zerfurchen

Geländereifen hatten die Erde zerfurcht

opony fpl terenowe przeorały ziemię

2. zerfurchen (durch Falten):

pofałdowany zmarszczkami

die alte Frau hatte ein zerfurchtes Gesicht

stara kobieta f miała twarz pooraną zmarszczkami

zersto̱chen VB trans

zerstochen pp von zerstechen

See also zerstechen

zerstẹchen* VB trans irr

1. zerstechen (zerstören):

zerstechen Leder, Polster

przekłuwać [perf przekłuć]

zerstechen Leder, Polster

zerstechen Reifen

przebijać [perf przebić]

2. zerstechen (mehrfach stechen):

jdn/ein Tier zerstechen (Stechmücke, Wespe)

pokąsać kogoś/zwierzę

er ist ganz von den Mücken zerstochen

[on] jest cały pogryziony przez komary

zerstẹchen* VB trans irr

1. zerstechen (zerstören):

zerstechen Leder, Polster

przekłuwać [perf przekłuć]

zerstechen Leder, Polster

zerstechen Reifen

przebijać [perf przebić]

2. zerstechen (mehrfach stechen):

jdn/ein Tier zerstechen (Stechmücke, Wespe)

pokąsać kogoś/zwierzę

er ist ganz von den Mücken zerstochen

[on] jest cały pogryziony przez komary

zurụ̈ck|weichen VB intr irr +sein

1. zurückweichen:

zurückweichen (Menschenmenge)

cofać [perf cofnąć] się

zurückweichen (Hochwasser)

ustępować [perf ustąpić]

2. zurückweichen:

zurückweichen (vor Schwierigkeiten)

cofać [perf cofnąć] się

zurückweichen (vor einer Aufgabe)

nie podejmować [perf podjąć] się

[vor etw dat] zurückweichen

ustępować [perf ustąpić] [przed czymś]

dụrch|weichen² VB intr +sein (weich werden)

durchweichen

rozmakać [perf rozmoknąć]

durchweichen

przemakać [perf przemoknąć]

zerquẹtschen* VB trans

zerquetschen

rozgniatać [perf rozgnieść]

hundert Euro und ein paar Zerquetschte fig inf

sto euro z kawałkiem inf

I . verwe̱i̱chlichen* [fɛɐ̯ˈvaɪçlɪçən] VB intr +sein

verweichlichen

verweichlicht

zniewieściały

er verweichlicht zusehends

on znacznie zniewieściał

II . verwe̱i̱chlichen* [fɛɐ̯ˈvaɪçlɪçən] VB trans

1. verweichlichen (schwächen):

verweichlichen

osłabiać [perf osłabić]

2. verweichlichen (verwöhnen):

jdn verweichlichen

rozpieszczać [perf rozpieścić] kogoś

Ste̱i̱nerweichen N nt

zum Steinerweichen schreien

przeraźliwie krzyczeć

zum Steinerweichen weinen

rozpaczliwie płakać

Would you like to add a word, a phrase or a translation?

Submit a new entry.

Browse the dictionary

German

Choose your language Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski