Dutch » German

Translations for „gefallene“ in the Dutch » German Dictionary

(Go to German » Dutch)

ge·val·len: verb
be·val·len: verb
af·val·len: verb
in·val·len: verb
om·val·len: verb
op·val·len: verb
schal·len: verb
mee·val·len: verb
ver·val·len: verb
weg·val·len: verb
op·val·lend: adjective and adverb
toe·val·len: verb
ver·gal·len: verb

You are viewing results spelled similarly: gevallen , bevallen , vergallen , toevallen , opvallend , wegvallen , vervallen , meevallen , schallen , opvallen , omvallen , invallen and afvallen

ge·val·len VB

gevallen volt. deelw. van vallen¹, vallen²

val·len² <viel, i. gevallen> [vɑlə(n)] VB impers ww

1. vallen (ontstaan):

vallen

geben

er vielen doden

es gab Tote

er vallen klappen

es setzt Prügel

er valt een schot

es fällt ein Schuss

er viel een stilte

es entstand eine Stille

toen zijn er enkele woorden gevallen

dann hat es eine Auseinandersetzung gegeben

2. vallen (op een bepaalde manier zijn):

vallen

geben

vallen

sein

daarover valt te praten

darüber lässt sich reden

er viel niet aan te tornen

daran war nicht zu rütteln

wat valt er te vertellen?

was gibt es zu erzählen?

er valt veel voor te zeggen

das hat viel für sich

er valt nog weinig van te zeggen

man weiß noch nichts Genaues

val·len¹ <viel, i. gevallen> [vɑlə(n)] VB intr

be·val·len <beviel, i. bevallen> [bəvɑlə(n)] VB intr

1. bevallen:

bevallen (baren: zonder voorzetselvoorwerp)

entbinden

bevallen (baren: met voorzetselvoorwerp)

gebären +acc

zij is gisteren bevallen

sie hat gestern entbunden

zij is van een dochter bevallen

sie hat eine Tochter geboren

2. bevallen (aanstaan):

bevallen

gefallen +dat

hoe is het u bevallen?

wie hat es Ihnen gefallen?

af·val·len <viel af, i. afgevallen> [ɑfɑlə(n)] VB intr

1. afvallen (naar beneden vallen):

afvallen

abfallen

afvallen

hinunterfallen

afvallen

herunterfallen

de bladeren vallen af

die Blätter fallen ab

het boek viel van zijn knieën af

das Buch fiel von seinen Knien herunter

2. afvallen (niet meer meetellen):

afvallen

ausscheiden

bij een wedstrijd afvallen

bei einem Wettkampf ausscheiden

3. afvallen (ontrouw worden):

afvallen

abfallen

de vriendinnen vielen haar af

die Freundinnen ließen sie im Stich

van het geloof afvallen

vom Glauben abfallen

4. afvallen (afslanken):

afvallen

abnehmen

ik ben één kilo afgevallen

ich habe ein Kilo abgenommen

5. afvallen (overschieten):

afvallen

abfallen

er zal voor jou ook nog wel iets afvallen

es wird für dich sicher auch noch etw abfallen

6. afvallen scheepv.:

afvallen

abfallen

(van de wind) afvallen

nach Lee abgehen

in·val·len <viel in, i. ingevallen> [ɪnvɑlə(n)] VB intr

1. invallen (naar binnen, in iets vallen):

invallen

einfallen

2. invallen (binnenvallen):

invallen

einfallen in +acc

(in) een land invallen

in ein Land einfallen

3. invallen:

invallen ((plotseling) beginnen: nacht, duisternis, winter)

einfallen

invallen ((plotseling) beginnen: nacht, duisternis, winter)

einbrechen

invallen ((plotseling) beginnen: schemering)

anbrechen

invallen ((plotseling) beginnen: dooi, vorst)

einsetzen

bij invallende duisternis

bei einbrechender Dunkelheit

4. invallen +acc:

invallen (vervangen: in ambt of functie)

vertreten +acc

invallen (vervangen: onverwacht)

einspringen für

voor een collega invallen

für einen Kollegen einspringen

voor een collega invallen

einen Kollegen vertreten

5. invallen (te binnen schieten):

invallen

einfallen

zijn naam wil mij maar niet invallen

sein Name will mir einfach nicht einfallen

6. invallen muz.:

invallen

einfallen

invallen (inzetten)

einsetzen

7. invallen (instorten, inzakken):

invallen

einstürzen

ingevallen wangen

eingefallene Wangen pl

om·val·len <viel om, i. omgevallen> [ɔmvɑlə(n)] VB intr

omvallen

umfallen

omvallen

umkippen

omvallen van het lachen fig

sich biegen [o. krümmen] vor Lachen

op·val·len <viel op, i. opgevallen> [ɔpfɑlə(n)] VB intr

opvallen

auffallen

opvallen

ins Auge fallen

het is mij opgevallen

es ist mir aufgefallen

schal·len <schalde, h. geschald> [sxɑlə(n)] VB intr

schallen

schallen

schallen muz.

schmettern

mee·val·len <viel mee, i. meegevallen> [mevɑlə(n)] VB intr

1. meevallen (minder erg zijn):

meevallen

halb so schlimm sein

de pijn viel mee

die Schmerzen waren halb so schlimm

het valt niet mee

es ist nicht einfach [o. leicht]

dat zal wel meevallen

es wird schon gehen

2. meevallen (de verwachting overtreffen):

meevallen

die Erwartungen übertreffen

hij valt bij nader inzien mee

genauer betrachtet ist er gar nicht so übel

ver·val·len² <verviel, i. vervallen> [vərvɑlə(n)] VB intr

1. vervallen (bouwvallig worden):

vervallen

verfallen

2. vervallen (afnemen):

vervallen

verfallen

vervallen

nachlassen

3. vervallen (raken, komen tot):

vervallen

geraten

vervallen

(ver)fallen in +acc

in een fout vervallen

in einen Fehler verfallen

in herhalingen vervallen

sich wiederholen

4. vervallen (niet meer gelden):

vervallen

verfallen

vervallen

wegfallen

vervallen

erlöschen

vandaag komt de les te vervallen

heute fällt die Stunde aus

die mogelijkheid vervalt

die Möglichkeit fällt weg

de vergadering vervalt

die Versammlung findet nicht statt

5. vervallen (invorderbaar worden):

vervallen

verfallen

6. vervallen (van eigenaar verwisselen):

vervallen

fallen an +acc

vervallen

verfallen +dat

goederen die aan de kroon vervallen

Güter, die der Krone verfallen

weg·val·len <viel weg, i. weggevallen> [wɛxfɑlə(n)] VB intr

1. wegvallen (van zijn plaats raken):

wegvallen

wegfallen

wegvallen

fortfallen

2. wegvallen (niet meer beschikbaar zijn):

wegvallen

ausfallen

de watertoevoer is weggevallen

die Wasserzufuhr ist unterbrochen

3. wegvallen (niet meer doorkomen):

wegvallen

ausfallen

het geluid valt telkens weg

der Ton fällt dauernd aus

4. wegvallen (komen te vervallen):

wegvallen

entfallen

dit agendapunt valt weg

dieser Punkt der Tagesordnung entfällt

op·val·lend [ɔpfɑlənt] ADJ

opvallend

auffallend

opvallend

auffällig

toe·val·len <viel toe, i. toegevallen> [tuvɑlə(n)] VB intr

toevallen

zufallen

toevallen (bij loterij e.d.)

entfallen

de hoofdprijs valt lotnummer 30 toe

der Hauptgewinn entfällt auf die Losnummer 30

ver·gal·len <vergalde, h. vergald> [vərɣɑlə(n)] VB trans

vergallen

vergällen

vergallen

verleiden

iem het leven vergallen

jdm das Leben vergällen

Browse the dictionary

Dutch

Translations for „gefallene“ in the Dutch » German Dictionary

ge·val·len VB

gevallen volt. deelw. van vallen¹, vallen²

See also vallen , vallen

val·len2 <viel, i. gevallen> [vɑlə(n)] VB impers ww

1. vallen (ontstaan):

2. vallen (op een bepaalde manier zijn):

val·len1 <viel, i. gevallen> [vɑlə(n)] VB intr

1. vallen (neervallen):

2. vallen (omvallen):

3. vallen (terechtkomen):

4. vallen (plaatshebben op):

5. vallen (los neerhangen):

6. vallen (zich voordoen):

7. vallen (in een situatie zijn):

8. vallen (sneuvelen):

9. vallen (in een toestand komen):

10. vallen:

Phrases:

be·val·len <beviel, i. bevallen> [bəvɑlə(n)] VB intr

1. bevallen:

2. bevallen (aanstaan):

af·val·len <viel af, i. afgevallen> [ɑfɑlə(n)] VB intr

1. afvallen (naar beneden vallen):

2. afvallen (niet meer meetellen):

3. afvallen (ontrouw worden):

4. afvallen (afslanken):

5. afvallen (overschieten):

6. afvallen scheepv.:

in·val·len <viel in, i. ingevallen> [ɪnvɑlə(n)] VB intr

1. invallen (naar binnen, in iets vallen):

2. invallen (binnenvallen):

3. invallen:

4. invallen +acc:

5. invallen (te binnen schieten):

6. invallen muz.:

7. invallen (instorten, inzakken):

om·val·len <viel om, i. omgevallen> [ɔmvɑlə(n)] VB intr

op·val·len <viel op, i. opgevallen> [ɔpfɑlə(n)] VB intr

schal·len <schalde, h. geschald> [sxɑlə(n)] VB intr

mee·val·len <viel mee, i. meegevallen> [mevɑlə(n)] VB intr

1. meevallen (minder erg zijn):

2. meevallen (de verwachting overtreffen):

ver·val·len2 <verviel, i. vervallen> [vərvɑlə(n)] VB intr

1. vervallen (bouwvallig worden):

2. vervallen (afnemen):

3. vervallen (raken, komen tot):

4. vervallen (niet meer gelden):

5. vervallen (invorderbaar worden):

6. vervallen (van eigenaar verwisselen):

weg·val·len <viel weg, i. weggevallen> [wɛxfɑlə(n)] VB intr

1. wegvallen (van zijn plaats raken):

2. wegvallen (niet meer beschikbaar zijn):

3. wegvallen (niet meer doorkomen):

4. wegvallen (komen te vervallen):

op·val·lend [ɔpfɑlənt] ADJ

toe·val·len <viel toe, i. toegevallen> [tuvɑlə(n)] VB intr

ver·gal·len <vergalde, h. vergald> [vərɣɑlə(n)] VB trans

Browse the dictionary

Links to further information

Feedback

Vocabulary trainer

Synonyms

My search history

val·len² <viel, i. gevallen> [vɑlə(n)] VB impers ww

val·len¹ <viel, i. gevallen> [vɑlə(n)] VB intr

ver·val·len² <verviel, i. vervallen> [vərvɑlə(n)] VB intr