Translations for „Finstern“ in the Dutch » German Dictionary

(Go to German » Dutch)

glin·ste·ren <glinsterde, h. geglinsterd> [ɣlɪnstərə(n)] VB intr

1. glinsteren (schitteren, blinken):

glinsteren

flimmern

glinsteren

glitzern

glinsteren

funkeln

glinsterende daken

flimmernde Dächer pl

2. glinsteren (ogen):

glinsteren

glänzen

glinsteren

leuchten

glinsteren

funkeln

met glinsterende ogen

mit glänzenden [o. leuchtenden] Augen

glin·ste·ring [ɣlɪnstərɪŋ] N f geen pl

1. glinstering (het glinsteren, glans):

glinstering

Flimmern nt

glinstering

Glitzern nt

de glinstering van de ogen

das Funkeln der Augen

2. glinstering (iets dat glinstert):

glinstering

Schimmer m

in·ste·ken <stak in, h. ingestoken> [ɪnstekə(n)] VB trans

1. insteken (ergens in steken):

insteken

(hin)einstecken

een draad insteken

einen Faden einfädeln

hij steekt overal zijn neus in fig

er steckt überall seine Nase hinein

2. insteken (met iets scherps):

insteken

einstechen

min·stens [mɪnstəns] ADV

minstens

mindestens

minstens

wenigstens

minstens vijf euro

mindestens fünf Euro

fi·ne·ren <fineerde, h. gefineerd> [finerə(n)] VB trans

1. fineren (beleggen, lijmen):

fineren

furnieren

2. fineren ((van goud, zilver) zuiveren):

fineren

affinieren

fin·ge·ren <fingeerde, h. gefingeerd> [fɪŋɣerə(n)] VB trans

fingeren

fingieren

fingeren

erdichten

fi·ni·shen <finishte, i. gefinisht> [fɪnɪʃə(n)] VB intr

finishen

durchs Ziel gehen

deze wielrenner kan niet goed finishen

dieser Radrennfahrer legt einen schwachen Endspurt hin

train·ster <trainster|s> [trenstər] N f

trainster feminine form of trainer

See also trainer

trai·ner [trenər]

trainer [[o. trɛːnər]] trainer|s N m:

trainer

Trainer m

in·stel·len <stelde in, h. ingesteld> [ɪnstɛlə(n)] VB trans

1. instellen:

instellen (oprichten)

gründen

instellen (prijs)

stiften

instellen (regeling, wet e.d.)

einführen

instellen (regeling, wet e.d.)

durchführen

instellen (kloosterorde)

stiften

instellen (commissie e.d. vooral)

einsetzen

2. instellen (beginnen):

instellen

einleiten

een onderzoek instellen

eine Untersuchung durchführen

een gerechtelijk onderzoek tegen iem instellen

gegen jdn Ermittlungen einleiten

3. instellen ((voor gebruik) geschikt maken):

instellen

einstellen

progressief ingesteld zijn

fortschrittlich eingestellt sein

zich instellen op fig

sich einstellen auf +acc

in·stem·men <stemde in, h. ingestemd> [ɪnstɛmə(n)] VB intr

instemmen

zustimmen

met een voorstel instemmen

einem Vorschlag zustimmen

Fin·se <Finse|n> [fɪnsə] N f

Finse feminine form of Fin

See also Fin

Fin <Fin|nen> [fɪn] N m

Fin

Finne m

con·ster·na·tie <consternatie|s> [kɔnstɛrna(t)si] N f

consternatie

Bestürzung f

consternatie

Betroffenheit f

in·stel·ling <instelling|en> [ɪnstɛlɪŋ] N f

1. instelling:

instelling (oprichting)

Gründung f

instelling (commissie)

Einsetzung f

instelling (prijs)

Stiftung f

instelling (regeling, wet)

Einführung f

instelling (regeling, wet)

Durchführung f

2. instelling:

instelling (organisatie, instituut: openbaar)

Einrichtung f

instelling (organisatie, instituut: openbaar)

Institution f

instelling (organisatie, instituut: gebouw met zich daarin bevindende instelling)

Anstalt f

instelling (organisatie, instituut: gebouw met zich daarin bevindende instelling)

Institut nt

financiële instellingen

Geldinstitute pl

openbare instellingen

öffentliche Einrichtungen pl

3. instelling:

instelling

Gesinnung f

instelling (mentaliteit)

Einstellung f

een zakelijke instelling hebben (commercieel)

Geschäftssinn haben

een zakelijke instelling hebben (nuchter, objectief)

sachlich eingestellt sein

in·stem·ming [ɪnstɛmɪŋ] N f geen pl

instemming

Zustimmung f

instemming

Einverständnis nt

instemming (bijval)

Beifall m

met algemene instemming

mit [o. unter] allgemeiner Zustimmung

zijn instemming betuigen (met iets)

sich (zu etw dat ) positiv äußern

mijn instemming met iets

meine Zustimmung zu etw

iets met instemming vernemen

etw positiv aufnehmen

deze maatregel vond instemming

diese Maßnahme fand [o. stieß auf] Zustimmung

fi·na·le <finale|s> [finalə] N f

1. finale muz.:

finale

Finale nt

2. finale SPORTS:

finale

Finale nt

finale

Endspiel nt

finale (laatste ronde)

Endrunde f

in de finale zitten

im Finale stehen

dit elftal speelt de finale

diese Mannschaft bestreitet das Finale

fi·nes·se <finesse|s> [finɛsə] N f

finesse

Finesse f

finesse (detail)

Detail nt

iets in (de) finesses kennen

etw bis ins Detail kennen