Dutch » German

Translations for „Gleisen“ in the Dutch » German Dictionary (Go to German » Dutch)

Show summary of all matches

gle·den: verb
ei·sen: verb
op·ei·sen: verb
gloei·en: verb
glij·en: verb
gleed: verb
kui·sen: verb
rui·sen: verb
drui·sen: verb
krui·sen: verb
Prui·sen: noun
brui·sen: verb
glo·ren: verb
gla·zen: adjective and adverb
glu·ren: verb
glan·zen: verb
glim·men: verb
glom·men: verb
glij·den: verb
glip·pen: verb

You are viewing results spelled similarly: glijen , gloeien , opeisen , eisen , gleden , gissen , Maleise , glooien , glippen , glijden , glommen , glimmen , glanzen , gluren , glazen , gloren , bruisen , Pruisen , kruisen , druisen , ruisen , kuisen and gleed

gle·den VB

gleden 3. pers pl imp van glijden

See also glijden

glij·den <gleed, h./i. gegleden> [ɣlɛidə(n)] VB intr

1. glijden:

glijden (zich langs een oppervlak voortbewegen)

glijden (op glijbaan)

baantje glijden

een schaduw gleed langs de muur fig

ein Schatten huschte über die Wand

zijn blik gleed van de een naar de ander fig

sein Blick schweifte von einem zum anderen

2. glijden (slippen, glippen):

de auto begon te glijden

der Wagen geriet ins Rutschen

3. glijden (naar beneden schuiven, afzakken):

(herunter)rutschen

de mantel gleed van haar schouders

der Mantel glitt [o. rutschte] ihr von den Schultern

4. glijden (ontsnappen):

het boek was uit haar handen gegleden

das Buch war ihr aus den Händen geglitten

ei·sen <eiste, h. geëist> [ɛisə(n)] VB trans

1. eisen (verlangen):

gehoorzaamheid eisen

Gehorsam fordern [o. verlangen]

iets van iem eisen

etw von jdm fordern

te veel eisen van iem

von jdm zu viel verlangen

te veel eisen van iem

jdn überfordern

2. eisen jur.:

het Openbaar Ministerie eiste drie jaren

der Staatsanwalt beantragte drei Jahre

3. eisen (tot voorwaarde hebben):

dat eist overleg

das erfordert Überlegung

op·ei·sen <eiste op, h. opgeëist> [ɔpɛisə(n)] VB trans

opeisen (geld)

opeisen (aanspraak maken)

opeisen jur.

de volledige aandacht opeisen

die ganze Aufmerksamkeit fordern

een aanslag opeisen

sich zu einem Anschlag bekennen

zijn erfdeel opeisen

sein Erbteil beanspruchen

gloei·en <gloeide, h. gegloeid> [ɣlujə(n)] VB intr

1. gloeien (door verhitting stralen):

gloeien fig

gloeiend ijzer

glühende(s) Eisen nt

gloeien van toorn fig

2. gloeien (zonder vlam branden):

gloeiende kolen

glühende Kohlen pl

3. gloeien (zeer warm zijn):

het zand gloeit onder onze voeten

das Sand brennt uns unter den Füßen

gloeiende wangen

glühende Wangen pl

4. gloeien (schitteren, fonkelen):

glij·en <glee, i. gegleeën> VB intr

gleed VB

gleed 3. pers sing imp van glijden

See also glijden

glij·den <gleed, h./i. gegleden> [ɣlɛidə(n)] VB intr

1. glijden:

glijden (zich langs een oppervlak voortbewegen)

glijden (op glijbaan)

baantje glijden

een schaduw gleed langs de muur fig

ein Schatten huschte über die Wand

zijn blik gleed van de een naar de ander fig

sein Blick schweifte von einem zum anderen

2. glijden (slippen, glippen):

de auto begon te glijden

der Wagen geriet ins Rutschen

3. glijden (naar beneden schuiven, afzakken):

(herunter)rutschen

de mantel gleed van haar schouders

der Mantel glitt [o. rutschte] ihr von den Schultern

4. glijden (ontsnappen):

het boek was uit haar handen gegleden

das Buch war ihr aus den Händen geglitten

kui·sen <kuiste, h. gekuist> [kœysə(n)] VB trans

1. kuisen (zuiveren van ongepaste uitdrukkingen):

von Anstößigem reinigen [o. säubern]

een gekuiste versie

eine gesäuberte [o. gereinigte] Fassung

2. kuisen Belg (schoonmaken):

rui·sen <ruiste, h. geruist> [rœysə(n)] VB intr

1. ruisen:

ruisen (een stroom lucht, vloeistof; de bladeren)

ruisen (wind)

ruisen (zacht)

ruisen (sterk)

ruisen (van water ook)

mijn oren ruisen

ich habe Ohrensausen

het ruisen van de zee

das Rauschen des Meeres

2. ruisen (zachte muziek):

3. ruisen (stoffen):

drui·sen <druiste, h. gedruist> [drœysə(n)] VB intr

druisen (minder sterk)

krui·sen¹ <kruiste, h. gekruist> [krœysə(n)] VB intr (zich kruiselings bewegen; laveren)

een smaldeel kruiste in het Kanaal

ein Geschwader kreuzte im Ärmelkanal

Prui·sen [prœysə(n)] N nt geen pl

Preußen nt

brui·sen <bruiste, h. gebruist> [brœysə(n)] VB intr

1. bruisen:

bruisen (van wind en golven)

bruisen (sterker)

tosen

zijn bloed bruist fig

sein Blut wallt

de bruisende levenslust

die überschäumende Lebenslust

het verkeer bruist door de stad

der Verkehr brandet durch die Stadt

2. bruisen (borrelen):

de limonade bruist

die Limonade braust

glo·ren <gloorde, h. gegloord> [ɣlorə(n)] VB intr

1. gloren (glimmen):

2. gloren (zacht schijnsel geven):

gloren fig

de ochtend begon te gloren

die Morgendämmerung begann

gla·zen [ɣlazə(n)] ADJ

1. glazen (van glas):

Glas-

glas-

een glazen deur

een glazen kom

eine Glasschüssel

het glazen oog

2. glazen (glazig):

glazen ogen

glasige Augen pl

3. glazen (aardappelen):

glu·ren <gluurde, h. gegluurd> [ɣlyrə(n)] VB intr

gluren (stiekem kijken)

gluren inf (begerig vooral)

gluren (als een voyeur)

spannen inf

naar de meisjes gluren

nach den Mädchen schielen inf

om het hoekje gluren

um die Ecke spähen

glan·zen² <glansde, h. geglansd> [ɣlɑnzə(n)] VB intr

1. glanzen:

glanzen (glimmen, blinken)

glanzen (zacht glanzen)

glanzende ogen

glänzende [o. leuchtende] Augen pl

zijn gezicht glansde van blijdschap fig

er strahlte vor Freude

2. glanzen:

glanzen (stralen)

glanzen (helder schijnen)

glim·men <glom, h./i. geglommen> [ɣlɪmə(n)] VB intr

1. glimmen (gloeien):

de sterren glommen aan de hemel

die Sterne blinkten am Himmel

2. glimmen (blinken):

de tafel glimt als een spiegel

der Tisch glänzt wie ein Spiegel

een glimmende jas

ein abgewetzter Mantel

de glimmende laarzen

die blanken Stiefel pl

3. glimmen (schitteren):

zijn oogjes glommen van blijdschap

seine Augen leuchteten [o. glänzten] vor Freude

4. glimmen (zichtbaar genieten):

hij glimt van trots/plezier

er strahlt vor Stolz/Freude

glom·men VB

glommen 3. pers pl imp van glimmen

See also glimmen

glim·men <glom, h./i. geglommen> [ɣlɪmə(n)] VB intr

1. glimmen (gloeien):

de sterren glommen aan de hemel

die Sterne blinkten am Himmel

2. glimmen (blinken):

de tafel glimt als een spiegel

der Tisch glänzt wie ein Spiegel

een glimmende jas

ein abgewetzter Mantel

de glimmende laarzen

die blanken Stiefel pl

3. glimmen (schitteren):

zijn oogjes glommen van blijdschap

seine Augen leuchteten [o. glänzten] vor Freude

4. glimmen (zichtbaar genieten):

hij glimt van trots/plezier

er strahlt vor Stolz/Freude

glij·den <gleed, h./i. gegleden> [ɣlɛidə(n)] VB intr

1. glijden:

glijden (zich langs een oppervlak voortbewegen)

glijden (op glijbaan)

baantje glijden

een schaduw gleed langs de muur fig

ein Schatten huschte über die Wand

zijn blik gleed van de een naar de ander fig

sein Blick schweifte von einem zum anderen

2. glijden (slippen, glippen):

de auto begon te glijden

der Wagen geriet ins Rutschen

3. glijden (naar beneden schuiven, afzakken):

(herunter)rutschen

de mantel gleed van haar schouders

der Mantel glitt [o. rutschte] ihr von den Schultern

4. glijden (ontsnappen):

het boek was uit haar handen gegleden

das Buch war ihr aus den Händen geglitten

glip·pen <glipte, i. geglipt> [ɣlɪpə(n)] VB intr

1. glippen (slippen, wegglijden):

2. glippen (voortglijden, voortschieten):

hij glipte vlug door de mensenmassa heen

er schlüpfte durch die Menschenmenge

3. glippen (ontglijden, ontschieten):

flutschen inf

de teugels laten glippen fig

die Zügel aus der Hand geben

de gelegenheid laten glippen ...

sich dat die Gelegenheit entgehen lassen, ...

hij liet het glas uit zijn handen glippen

das Glas glitt ihm aus der Hand

Browse the dictionary

Dutch

Choose your language Deutsch | English | Español | Italiano | Polski