Translations for „ständigkeit“ in the Dutch » German Dictionary

(Go to German » Dutch)

om·stan·dig·heid <omstandig|heden> [ɔmstɑndəxhɛit] N f

1. omstandigheid (situatie):

omstandigheid

Umstand m meist pl

omstandigheid

Verhältnisse pl

onder druk van de omstandigheden

unter dem Druck der Verhältnisse

in gezegende omstandigheden verkeren

in anderen [o. gesegneten] Umständen sein

zij bevindt zich in de gelukkige omstandigheid dat …

sie befindet sich in der glücklichen Lage, dass …

het gaat hem naar omstandigheden redelijk

es geht ihm den Umständen entsprechend recht gut

een samenloop van omstandigheden

ein Zusammentreffen der Umstände

onder tragische omstandigheden

auf tragische Weise

verzachtende/verzwarende omstandigheden

mildernde/erschwerende Umstände

wegens omstandigheden

umständehalber

2. omstandigheid (uitvoerigheid):

omstandigheid

Umständlichkeit f

omstandigheid

Ausführlichkeit f

stand·vas·tig·heid [stɑntfɑstəxhɛɪt] N f geen pl

standvastigheid

Standhaftigkeit f

standvastigheid

Beharrlichkeit f

zelf·stan·dig·heid <zelfstandig|heden> [zɛlfstɑndəxhɛit] N f

1. zelfstandigheid (onafhankelijkheid):

zelfstandigheid

Selb(st)ständigkeit f

2. zelfstandigheid (omschrijfbaar voorwerp) fil.:

zelfstandigheid

Ding nt

zelfstandigheid

Sache f

3. zelfstandigheid (bestanddeel):

zelfstandigheid

Substanz f

stan·ding [stɛndɪŋ]

standing [[o. stɑndɪŋ]] N f geen pl:

standing

Rang m

standing

Ansehen nt

een man/een zaak van standing

ein Mann von Rang/ein angesehenes Geschäft

stand·punt <standpunt|en> [stɑntpʏnt] N nt

1. standpunt (opvatting):

standpunt

Standpunkt m

een bepaald standpunt innemen

einen bestimmten Standpunkt vertreten

een bepaald standpunt innemen

auf einem bestimmten Standpunkt stehen

zich op het standpunt stellen, dat …

sich auf den Standpunkt stellen, dass …

van standpunt veranderen

seinen Standpunkt ändern

vanuit zijn standpunt

von seinem Standpunkt aus (gesehen [o. betrachtet] )

vanuit zijn standpunt

aus seiner Sicht

2. standpunt (plek waar men staat):

standpunt

Standort m

een gunstig standpunt

ein günstiger Standort

stand·beeld <standbeeld|en> [stɑndbelt] N nt

standbeeld

Statue f

standbeeld

Standbild nt

hij staat daar als een standbeeld

er steht da wie aus [o. in] Erz gegossen

stand·vas·tig <standvastige, standvastiger, standvastigst> [stɑntfɑstəx] ADJ

1. standvastig (volhardend):

standvastig

standhaft

standvastig

beharrlich

standvastig in het geloof

glaubensstark

standvastig in zijn overtuiging

gesinnungstreu

een standvastig karakter

ein fester Charakter

standvastige liefde

ausdauernde Liebe f

standvastig weigeren

sich standhaft weigern

zedelijk [o. moreel] standvastig zijn

sittlich gefestigt sein

2. standvastig (constant):

standvastig

stetig

standvastig

(be)ständig