Translations for „umgolden“ in the Dutch » German Dictionary

(Go to German » Dutch)

ge·gol·den VB

gegolden → gelden¹, → gelden²

See also gelden , gelden

gel·den² <gold, h. gegolden> [ɣɛldə(n)] VB impers ww (betreffen)

gelden

gehen um

gel·den¹ <gold, h. gegolden> [ɣɛldə(n)] VB intr

1. gelden (meetellen):

gelden

gelten

2. gelden (gewaardeerd worden):

gelden

gelten

gelden als norm

als Norm gelten

3. gelden:

gelden (van kracht zijn)

gelten

gelden (van toepassing zijn)

zutreffen

zich doen gelden

sich dat Geltung verschaffen

zich doen gelden (duidelijk worden)

sich bemerkbar machen

rechten doen gelden

Rechte geltend machen

zijn macht doen gelden (in bestaande situatie)

seine Macht ausüben

rechten laten gelden

Rechte gelten lassen

de meeste stemmen gelden

die Mehrheit entscheidet

hetzelfde geldt voor hem

das Gleiche gilt für ihn

4. gelden:

gelden (betreffen)

gelten +dat

gelden (betrekking hebben op)

sich beziehen auf +acc

gol·den VB

golden 3. pers pl imp van gelden¹, gelden²

See also gelden , gelden

gel·den² <gold, h. gegolden> [ɣɛldə(n)] VB impers ww (betreffen)

gelden

gehen um

gel·den¹ <gold, h. gegolden> [ɣɛldə(n)] VB intr

1. gelden (meetellen):

gelden

gelten

2. gelden (gewaardeerd worden):

gelden

gelten

gelden als norm

als Norm gelten

3. gelden:

gelden (van kracht zijn)

gelten

gelden (van toepassing zijn)

zutreffen

zich doen gelden

sich dat Geltung verschaffen

zich doen gelden (duidelijk worden)

sich bemerkbar machen

rechten doen gelden

Rechte geltend machen

zijn macht doen gelden (in bestaande situatie)

seine Macht ausüben

rechten laten gelden

Rechte gelten lassen

de meeste stemmen gelden

die Mehrheit entscheidet

hetzelfde geldt voor hem

das Gleiche gilt für ihn

4. gelden:

gelden (betreffen)

gelten +dat

gelden (betrekking hebben op)

sich beziehen auf +acc

schol·den VB

scholden 3. pers pl imp van schelden¹, schelden²

See also schelden , schelden

schel·den² <schold, h. gescholden> [sxɛldə(n)] VB trans (uitschelden)

schelden

(aus)schimpfen

schelden

(aus)schelten form

iem voor dief schelden

jdn einen Dieb schelten

schel·den¹ <schold, h. gescholden> [sxɛldə(n)] VB intr

1. schelden (tieren):

schelden

schimpfen

schelden

keifen pej

schelden

zetern pej

schelden als een viswijf

schimpfen wie ein Rohrspatz

op iem schelden

auf [o. über] jdn schimpfen

schelden doet geen zeer (slaan zoveel te meer)

Schimpfen tut nicht weh

2. schelden (knorren):

schelden

keifen pej

sol·den [sɔldə(n)] N

solden pl Belg inf:

solden

Schlussverkauf m

solden

Saisonausverkauf m

gel·den¹ <gold, h. gegolden> [ɣɛldə(n)] VB intr

1. gelden (meetellen):

gelden

gelten

2. gelden (gewaardeerd worden):

gelden

gelten

gelden als norm

als Norm gelten

3. gelden:

gelden (van kracht zijn)

gelten

gelden (van toepassing zijn)

zutreffen

zich doen gelden

sich dat Geltung verschaffen

zich doen gelden (duidelijk worden)

sich bemerkbar machen

rechten doen gelden

Rechte geltend machen

zijn macht doen gelden (in bestaande situatie)

seine Macht ausüben

rechten laten gelden

Rechte gelten lassen

de meeste stemmen gelden

die Mehrheit entscheidet

hetzelfde geldt voor hem

das Gleiche gilt für ihn

4. gelden:

gelden (betreffen)

gelten +dat

gelden (betrekking hebben op)

sich beziehen auf +acc

gul·den¹ <gulden|s> [ɣʏldə(n)] N m

gulden (munt) gesch.

Gulden m

gulden (muntstuk)

Einguldenmünze f

mel·den¹ <meldde, h. gemeld> [mɛldə(n)] VB trans

1. melden (laten weten):

melden

melden

melden

berichten

de kranten melden

die Zeitungen berichten

een schadegeval melden

einen Schadensfall melden

niets te melden hebben fig

nichts zu melden haben

2. melden (aankondigen):

melden

melden

melden

ankündigen

ont·gel·den [ɔntxɛldə(n)] VB alleen inf.

hij heeft het moeten ontgelden

er hat die Rechnung [o. Zeche] bezahlen müssen

ver·gel·den <vergold, h. vergolden> [vərɣɛldə(n)] VB trans

vergelden

vergelten

kwaad met kwaad vergelden

Böses mit Bösem vergelten

ge·schol·den VB

gescholden volt. deelw. van schelden¹, schelden²

See also schelden , schelden

schel·den² <schold, h. gescholden> [sxɛldə(n)] VB trans (uitschelden)

schelden

(aus)schimpfen

schelden

(aus)schelten form

iem voor dief schelden

jdn einen Dieb schelten

schel·den¹ <schold, h. gescholden> [sxɛldə(n)] VB intr

1. schelden (tieren):

schelden

schimpfen

schelden

keifen pej

schelden

zetern pej

schelden als een viswijf

schimpfen wie ein Rohrspatz

op iem schelden

auf [o. über] jdn schimpfen

schelden doet geen zeer (slaan zoveel te meer)

Schimpfen tut nicht weh

2. schelden (knorren):

schelden

keifen pej

af·mel·den <meldde af, h. afgemeld> [ɑfmɛldə(n)] VB trans

afmelden

abmelden

schel·den¹ <schold, h. gescholden> [sxɛldə(n)] VB intr

1. schelden (tieren):

schelden

schimpfen

schelden

keifen pej

schelden

zetern pej

schelden als een viswijf

schimpfen wie ein Rohrspatz

op iem schelden

auf [o. über] jdn schimpfen

schelden doet geen zeer (slaan zoveel te meer)

Schimpfen tut nicht weh

2. schelden (knorren):

schelden

keifen pej

uit·beel·den <beeldde uit, h. uitgebeeld> [œydbeldə(n)] VB trans

uitbeelden

darstellen

uitbeelden

gestalten

uitbeelden (in woorden)

schildern

dul·den <duldde, h. geduld> [dʏldə(n)] VB trans

1. dulden (verdragen):

dulden

dulden

dulden

vertragen

dulden

ertragen

dat duldt geen tegenspraak

das ist unwidersprechlich

2. dulden (toelaten):

dulden

dulden

dulden

zulassen

zel·den [zɛldə(n)] ADV

zelden

selten

zelden of nooit uitgaan

selten ausgehen