Polish » German

Translations for „wylatywał“ in the Polish » German Dictionary

(Go to German » Polish)

wylatywać: intransitive verb
wlatywać: intransitive verb
powylatywać
wyłamać: I. transitive verb II. reflexive verb
wyłapać: transitive verb
ulatywać: transitive verb
zlatywać: I. intransitive verb II. reflexive verb
dolatywać: intransitive verb
nalatywać: I. verb II. intransitive verb III. reflexive verb
oblatywać: transitive verb

You are viewing results spelled similarly: wylatywać , wlatywać , powylatywać , oblatywać , nalatywać , dolatywać , zlatywać , ulatywać , wyłapywać and wyłamywać

wylatywać <‑tuje; perf wylecieć> [vɨlatɨvatɕ] VB intr

wlatywać <‑tuje; perf wlecieć> [vlatɨvatɕ] VB intr

1. wlatywać:

wlatywać (dostawać się) (owad, ptak, piłka)

hineinfliegen

wlatywać (dostawać się) (owad, ptak, piłka)

hereinfliegen

wlatywać (dym)

[von draußen] hereinkommen

pieczone gołąbki nie wlecą same do gąbki proverbial

die gebratenen Tauben fpl fliegen einem nicht in den Mund proverbial

2. wlatywać inf (wpadać na):

wlatywać na kogoś/coś

gegen jdn/etw laufen

wlatywać na kogoś/coś

in jdn/etw hineinrennen

powylatywać [povɨlatɨvatɕ]

powylatywać perf od wylatywać

wylatywać <‑tuje; perf wylecieć> [vɨlatɨvatɕ] VB intr

1. wylatywać:

wylatywać (wyfruwać) (ptak)

[weg]fliegen

wylatywać (wyfruwać) (ptak)

[heraus]fliegen

słówko wyleci wróblem, a powróci wołem fig

jeder fügt beim Weitererzählen etw von sich selber hinzu

2. wylatywać:

wylatywać (wystartować) (samolot)

starten

wylatywać (wystartować) (samolot)

abheben

3. wylatywać:

wylatywać (zostawać wystrzelonym) (korek, pocisk)

[heraus]fliegen

4. wylatywać:

wylatywać (ulatywać) (dym, gaz)

entweichen

wylatywać (ulatywać) (dym, gaz)

[heraus]strömen

wylatywać w powietrze inf

in die Luft fliegen

5. wylatywać inf:

wylatywać (wypadać) (szyba)

herausfliegen

wylatywać (człowiek)

herausfallen

wylatywać (człowiek)

herausfliegen inf

wyleciało mi to z głowy inf

das ist mir entfallen inf

ktoś nie wyleciał sroce spod ogona

jd ist kein Niemand m

6. wylatywać (wydostać się skądś):

dzieci wyleciały na dwór

die Kinder ntpl stürzten hinaus [o. nach draußen] inf

samochód wyleciał z zakrętu

das Auto nt wurde aus der Kurve geschleudert

wylecieć [skądś] jak z procy

wie aus der Pistolle geschossen [aus irgendwo] herauslaufen

wylecieć [skądś] jak z procy

plötzlich [aus irgendwo] herausschießen inf

7. wylatywać inf (zostać wyrzuconym):

wylecieć [z hukiem] z pracy

[mit Knall und Fall] gefeuert werden inf

wylecieć skądś na zbity łeb [lub pysk]

herausgeschmissen werden inf

I . wyłamać [vɨwamatɕ] perf, wyłamywać [vɨwamɨvatɕ] <‑muje> VB trans

1. wyłamać (wyważać):

wyłamać drzwi, zamek

aufbrechen

2. wyłamać (uszkodzić):

wyłamać ząb

abbrechen

wyłamać palce [ze stawów]

die Finger überstrecken

wyłamać palce [ze stawów]

die Fingergelenke knacken lassen

II . wyłamać [vɨwamatɕ] perf, wyłamywać [vɨwamɨvatɕ] <‑muje> VB refl

1. wyłamać:

wyłamać (wykruszyć się) (szczebel)

herausbrechen

wyłamać (ząb)

abbrechen

2. wyłamać fig (nie brać udziału):

wyłamać się z czegoś

aus etw ausscheren fig

wyłapać [vɨwapatɕ] perf, wyłapywać [vɨwapɨvatɕ] <‑puje> VB trans

1. wyłapać inf (wyszukać):

wyłapać błędy

aufspüren fig

wyłapać błędy

herausfischen inf

2. wyłapać SPORTS:

wyłapać piłki

parieren

3. wyłapać (złapać wszystkich):

wyłapać przestępców

[ein]fangen

wyłapać przestępców

schnappen inf

ulatywać <‑tuje; perf ulecieć> [ulatɨvatɕ] VB trans

1. ulatywać:

ulatywać (wzbijać się w górę) (balon)

abheben

ulatywać (wzbijać się w górę) (balon)

in die Luft steigen

ulatywać (ptak)

wegfliegen

uleciało mi to z pamięci

das ist mir entfallen

słowa ulatują, pismo pozostaje proverbial

nur dem trauen, was man schwarz auf weiß vor sich hat

2. ulatywać:

ulatywać (wyparowywać) (gaz, powietrze)

sich acc verflüchtigen

z tej dętki ulatuje powietrze

aus diesem [Gummi]schlauch entweicht die Luft f

jakaś dziwna woń ulatywała z pojemnika

irgendein komischer Duft m entwich dem Behälter

I . zlatywać <‑tuje perf zlecieć> [zlatɨvatɕ] VB intr

1. zlatywać (lecąc, opuścić się):

zlatywać

herunterfliegen

2. zlatywać (spadać):

zlatywać

herunterfallen

zleciał ze schodów

er ist von der Treppe gestürzt

3. zlatywać < perf na‑> (zbiegać):

zlatywać

zusammenlaufen

4. zlatywać usu perf inf:

zlatywać (szybko upłynąć) (czas)

verfliegen

zlatywać (szybko upłynąć) (czas)

verrinnen inf

miesiąc urlopu zleciał jak jedna chwila

der Monat m Urlaub verflog im Nu

II . zlatywać <‑tuje [lub na‑] zlecieć> [zlatɨvatɕ] perf VB refl

1. zlatywać:

zlatywać (przylatywać w jedno miejsce) (ptaki, zwierzęta)

sich acc versammeln

2. zlatywać inf:

zlatywać (zbiegać się) (ludzie)

zusammenlaufen

zlatywać (zbiegać się) (ludzie)

sich acc versammeln

dolatywać <‑tuje; perf dolecieć> [dolatɨvatɕ] VB intr

1. dolatywać (dotrzeć):

dolatywać (ptak)

hinfliegen

dolatywać (samolot)

anfliegen

dolecieć (ptak)

hingeflogen sein

dolecieć (samolot)

angeflogen kommen

dolecieć (samolot)

erreichen

dolecieć (kamień, kule)

treffen

2. dolatywać:

dolatywać (być słyszalnym) (dźwięk)

zu hören sein

dolatywać (być słyszalnym) (dźwięk)

dringen

dolatywać (być wyczuwalnym) (zapach)

zu riechen sein

dolatywać (być wyczuwalnym) (zapach)

dringen

3. dolatywać inf (dobiegać):

dolatywać do czegoś [lub dokądś]

zu etw eilen [o. hinrennen]

I . nalatywać <‑tuje; imp ‑tuj; perf nalecieć> [nalatɨvatɕ] VB intr, impers

1. nalatywać:

nalatywać (wlecieć) (ptaki, owady)

hereinkommen

nalatywać (wlecieć) (ptaki, owady)

hereinfliegen

zamknij okno, bo naleci much

mach das Fenster zu, sonst kommen die Fliegen fpl herein inf

zamknij okno, bo naleci much (gazy)

[hin]einströmen

zamknij okno, bo naleci much (gazy)

[herein]ziehen

naleciało dymu do mieszkania

der Rauch m ist in die Wohnung gezogen

naleciało dymu do mieszkania (ciecze)

[hin]einlaufen

II . nalatywać <‑tuje; imp ‑tuj; perf nalecieć> [nalatɨvatɕ] VB intr

1. nalatywać (wpaść na kogoś):

nalatywać

gegen jdn laufen [o. rennen]

nalatywać

gegen jdn prallen

przez przypadek nalecieć na nauczycielkę

aus Versehen gegen die Lehrerin laufen

2. nalatywać (zarzucać coś komuś):

nalatywać

vorwerfen

naleciała na niego, że poświęca jej za mało czasu

sie hat ihm vorgeworfen, dass er zu wenig Zeit mit ihr verbringt

III . nalatywać <‑tuje; imp ‑tuj; perf nalecieć> [nalatɨvatɕ] VB refl perf only inf (zbiec się)

nalatywać

sich acc ansammeln

oblatywać¹ <‑tuje; perf oblatać> [oblatɨvatɕ] VB trans AVIAT

oblatywać samolot

ein Flugzeug einfliegen [o. Test fliegen]

Would you like to add a word, a phrase or a translation?

Submit a new entry.

Browse the dictionary

Polish

Translations for „wylatywał“ in the Polish » German Dictionary

wylatywać <‑tuje; perf wylecieć> [vɨlatɨvatɕ] VB intr

1. wylatywać:

2. wylatywać:

3. wylatywać:

4. wylatywać:

5. wylatywać inf:

6. wylatywać (wydostać się skądś):

7. wylatywać inf (zostać wyrzuconym):

wlatywać <‑tuje; perf wlecieć> [vlatɨvatɕ] VB intr

1. wlatywać:

2. wlatywać inf (wpadać na):

powylatywać [povɨlatɨvatɕ]

powylatywać perf od wylatywać

See also wylatywać

wylatywać <‑tuje; perf wylecieć> [vɨlatɨvatɕ] VB intr

1. wylatywać:

2. wylatywać:

3. wylatywać:

4. wylatywać:

5. wylatywać inf:

6. wylatywać (wydostać się skądś):

7. wylatywać inf (zostać wyrzuconym):

I . wyłamać [vɨwamatɕ] perf, wyłamywać [vɨwamɨvatɕ] <‑muje> VB trans

1. wyłamać (wyważać):

2. wyłamać (uszkodzić):

II . wyłamać [vɨwamatɕ] perf, wyłamywać [vɨwamɨvatɕ] <‑muje> VB refl

1. wyłamać:

2. wyłamać fig (nie brać udziału):

wyłapać [vɨwapatɕ] perf, wyłapywać [vɨwapɨvatɕ] <‑puje> VB trans

1. wyłapać inf (wyszukać):

2. wyłapać SPORTS:

3. wyłapać (złapać wszystkich):

ulatywać <‑tuje; perf ulecieć> [ulatɨvatɕ] VB trans

1. ulatywać:

2. ulatywać:

I . zlatywać <‑tuje perf zlecieć> [zlatɨvatɕ] VB intr

1. zlatywać (lecąc, opuścić się):

2. zlatywać (spadać):

3. zlatywać < perf na‑> (zbiegać):

4. zlatywać usu perf inf:

II . zlatywać <‑tuje [lub na‑] zlecieć> [zlatɨvatɕ] perf VB refl

1. zlatywać:

2. zlatywać inf:

dolatywać <‑tuje; perf dolecieć> [dolatɨvatɕ] VB intr

1. dolatywać (dotrzeć):

2. dolatywać:

3. dolatywać inf (dobiegać):

I . nalatywać <‑tuje; imp ‑tuj; perf nalecieć> [nalatɨvatɕ] VB intr, impers

1. nalatywać:

II . nalatywać <‑tuje; imp ‑tuj; perf nalecieć> [nalatɨvatɕ] VB intr

1. nalatywać (wpaść na kogoś):

2. nalatywać (zarzucać coś komuś):

III . nalatywać <‑tuje; imp ‑tuj; perf nalecieć> [nalatɨvatɕ] VB refl perf only inf (zbiec się)

oblatywać1 <‑tuje; perf oblatać> [oblatɨvatɕ] VB trans AVIAT

Browse the dictionary

Links to further information

Feedback

Vocabulary trainer

Synonyms

My search history

oblatywać¹ <‑tuje; perf oblatać> [oblatɨvatɕ] VB trans AVIAT