Translations for „glorreiche“ in the Dutch » German Dictionary

(Go to German » Dutch)

glo·rie <glo|riën, glorie|s> [ɣlori] N f

1. glorie (eer):

glorie

Ruhm m

aardse glorie

irdische(r) Ruhm m

Hollands glorie

Hollands Stolz

hij is de glorie van zijn ouders

er ist der (ganze) Stolz seiner Eltern

2. glorie:

glorie (hemelse heerlijkheid)

Glorie f form

glorie (pracht)

Glanz m

glorie (pracht)

Pracht f

de hemelse glorie

die himmlische Herrlichkeit liter

in volle glorie

in voller Pracht

glorie zij de Vader rel.

Ehre sei dem Vater

3. glorie rel. (aureool):

glorie

Glorienschein m

glorie

Heiligenschein m

4. glorie meteo.:

glorie

Glorie f

glo·ri·eus [ɣlorijøs] ADJ

1. glorieus (roemrijk):

glorieus

ruhmvoll

glorieus

rühmlich

glorieus iron

glorreich

2. glorieus (vol pracht):

glorieus

prunkvoll

glorieus

prachtvoll

glo·rie·rijk [ɣlorirɛik] ADJ

glorierijk

glorreich

glorierijk

ruhmreich

glorierijk

ruhmvoll

lor·ren·man <lorrenman|nen> [lɔrəmɑn] N m

lorrenman

Lumpensammler m

lorrenman

Lumpenhändler m

glo·ren <gloorde, h. gegloord> [ɣlorə(n)] VB intr

1. gloren (glimmen):

gloren

schimmern

gloren

glimmen

2. gloren (zacht schijnsel geven):

gloren

dämmern

gloren fig

schimmern

de ochtend begon te gloren

die Morgendämmerung begann

door·reis [dorɛis] N f geen pl

doorreis

Durchreise f

op doorreis naar Rome

auf der Durchreise nach Rom

door·rei·zen¹ <reisde door, h. doorgereisd> [dorɛizə(n)] VB trans (reizend doortrekken)

doorreizen

durchreisen

ik heb heel Europa doorgereisd

ich habe ganz Europa durchreist

gloei·en <gloeide, h. gegloeid> [ɣlujə(n)] VB intr

1. gloeien (door verhitting stralen):

gloeien

glühen

gloeien fig

brennen

gloeiend ijzer

glühende(s) Eisen nt

gloeien van toorn fig

vor Wut kochen

2. gloeien (zonder vlam branden):

gloeien

glühen

gloeiende kolen

glühende Kohlen pl

3. gloeien (zeer warm zijn):

gloeien

glühen

gloeien

brennen

het zand gloeit onder onze voeten

das Sand brennt uns unter den Füßen

gloeiende wangen

glühende Wangen pl

4. gloeien (schitteren, fonkelen):

gloeien

glühen

gloeien

leuchten

gloeien

funkeln

gloei·end <gloeiende, gloeiender, gloeiendst> [ɣlujənt] ADJ

1. gloeiend (tot gloeiens toe verhit):

gloeiend

glühend

2. gloeiend:

gloeiend (brandend heet)

glühend

gloeiend (brandend heet)

brennend

gloeiend (van vloeistof)

kochend heiß

gloeiend heet

glühend heiß

een gloeiende soep

eine kochend heiße Suppe

een gloeiende soep/hitte

eine Gluthitze

3. gloeiend:

gloeiend (kleuren)

glühend

gloeiend (zwakker)

leuchtend

iets met gloeiende kleuren schilderen fig

etw in den schillerndsten Farben schildern

4. gloeiend (hartstochtelijk):

gloeiend

glühend

gloeiend

feurig

gloeiende blikken

leidenschaftliche Blicke pl

gloeiende geestdrift

glühende Begeisterung f

een gloeiende hekel aan iem hebben

jdn auf den Tod nicht ausstehen können inf

5. gloeiend (in hoge mate):

gloeiend

höchst

gloeiend

stark

gloeiend

sehr

het er gloeiend mee eens zijn

völlig einverstanden sein

gloei·hit·te [ɣlujhɪtə] N f geen pl

1. gloeihitte techn. (warmtegraad):

gloeihitte

Glühhitze f

2. gloeihitte (zeer sterke hitte):

gloeihitte

Gluthitze f

gloeihitte

glühende Hitze f