Translations for „sgewijs“ in the Dutch » German Dictionary

be·wijs <bewijzen> [bəwɛis] N nt

1. bewijs (feit, redenering):

bewijs

Beweis m

bewijs

Nachweis m

bij gebrek aan bewijs

mangels Beweises

bij gebrek aan bewijs

aus Mangel an Beweisen

een bewijs leveren

einen Beweis erbringen [o. antreten]

een overtuigend bewijs

ein überzeugender [o. schlagender] Beweis

2. bewijs (teken):

bewijs

Beweis m

een bewijs van moed

eine Mutprobe

3. bewijs:

bewijs (schriftelijke verklaring)

Beleg m

bewijs (schriftelijke verklaring)

Bescheinigung f

bewijs (reçu)

Schein m

bewijs van afgifte

Einlieferungsschein m

bewijs van betaling

Zahlungsbeleg m

bewijs van ontvangst

Empfangsbescheinigung f

bewijs van ontvangst

Empfangsbestätigung f

bewijs van onvermogen

Armutszeugnis nt

bewijs van onvermogen jur.

Armenrechtszeugnis nt

bewijs van goed gedrag

Führungszeugnis nt

ge·wijd [ɣəwɛit] ADJ

1. gewijd (geheiligd):

gewijd

geweiht

gewijd

geheiligt

gewijd

heilig

een gewijde plek

eine heilige Stätte

2. gewijd (wat gezegend is):

gewijd

geweiht

gewijd

gesegnet

gewijde aarde

geweihte Erde f

gewijde aarde/grond

geweihte(r) Boden m

3. gewijd (met de liturgie in verband staand):

gewijd

geistlich

gewijd

geweiht

gewijde muziek

geistliche Musik f

4. gewijd (een wijding ontvangen hebbend):

gewijd

geweiht

laags·ge·wijs [laxsxəwɛɪs] ADV

laagsgewijs

schichtweise

laagsgewijs spec

lagenweise

paars·ge·wijs¹ [parsxəwɛis] ADJ

paarsgewijs

paarig

ponds·ge·wijs [pɔn(t)sxəwɛɪs] ADV

pondsgewijs

pfundweise

traps·ge·wijs [trɑpsxəwɛis] ADJ

trapsgewijs

stufenweise

trapsgewijs

stufenartig

on·wijs¹ [ɔnwɛis] ADJ (dwaas)

onwijs

töricht

onwijs

albern

weg·wijs [wɛxwɛis]

wegwijs

auf der Höhe

wegwijs

im Bilde

hij is al aardig wegwijs

er ist schon ziemlich gut im Bilde

hij is al aardig wegwijs

er weiß schon ziemlich gut Bescheid

iem wegwijs maken in iets

jdn in etw acc einweisen [o. einführen]

grijs¹ [ɣrɛis] N nt geen pl

grijs

Grau nt

zij was in 't grijs

sie war in Grau gekleidet

spijs <spijzen> [spɛis] N f

1. spijs (bereid voedsel):

spijs

Speise f

spijs

Essen nt

spijs en drank

Speisen und Getränke pl

2. spijs (mengsel):

spijs

Masse f

spijs

Brei m

3. spijs (specie):

spijs

Mörtel m

sau·cijs <sau|cijzen> [sosɛis, sɑusɛis] N f

saucijs

Würstchen nt

soft·ijs [sɔftɛis] N nt geen pl

softijs

Softeis nt

wijs¹ <wijzen> [wɛis] N f

1. wijs:

wijs (manier)

Weise f

wijs (handelwijze, gewoonte)

Art f

op de beproefde wijze

in bewährter Manier

bij wijze van roer

als Ruder

bij wijze van grap

spaßeshalber

bij wijze van spreken

sozusagen

bij wijze van proef/uitzondering

probeweise/ausnahmsweise

het is maar bij wijze van spreken

es ist nur so eine Redensart

op enigerlei wijze

irgendwie

op gepaste wijze

in gebührender Weise

op welke wijze dan ook

irgendwie

op de een of andere wijze

in irgendeiner Weise

op de een of andere wijze

auf irgendeine Weise

wijze van betaling

Zahlungsweise f

een wijze van denken

eine Denkart

op Vlaamse wijze

nach flämischer Art

de wijze waarop

die Art und Weise, wie

2. wijs muz.:

wijs

Weise f

wijs

Melodie f

geen wijs kunnen houden

keinen Ton halten können

van de wijs raken

aus der Melodie kommen

van de wijs raken fig

aus dem Takt kommen fig

3. wijs taalk.:

wijs

Modus m

de aantonende wijs (van werkwoord)

der Indikativ

de aanvoegende wijs (van werkwoord)

der Konjunktiv

de gebiedende wijs (van werkwoord)

der Imperativ

de onbepaalde wijs (van werkwoord)

der Infinitiv