Translations for „glockenton“ in the Dutch » German Dictionary

klok·ken·to·ren <klokkentoren|s> [klɔkə(n)torə(n)] N m

klokkentoren

Glockenturm m

re·gen·ton <regenton|nen> [reɣə(n)tɔn] N f

regenton

Regentonne f

regenton

Regenfass nt

kan·ton <kanton|s> [kɑntɔn] N nt

kanton

Kreis m

kanton Belg

Kanton m CH

pon·ton <ponton|s> [pɔntɔn] N m

ponton

Ponton m

glo·ren <gloorde, h. gegloord> [ɣlorə(n)] VB intr

1. gloren (glimmen):

gloren

schimmern

gloren

glimmen

2. gloren (zacht schijnsel geven):

gloren

dämmern

gloren fig

schimmern

de ochtend begon te gloren

die Morgendämmerung begann

gloei·en <gloeide, h. gegloeid> [ɣlujə(n)] VB intr

1. gloeien (door verhitting stralen):

gloeien

glühen

gloeien fig

brennen

gloeiend ijzer

glühende(s) Eisen nt

gloeien van toorn fig

vor Wut kochen

2. gloeien (zonder vlam branden):

gloeien

glühen

gloeiende kolen

glühende Kohlen pl

3. gloeien (zeer warm zijn):

gloeien

glühen

gloeien

brennen

het zand gloeit onder onze voeten

das Sand brennt uns unter den Füßen

gloeiende wangen

glühende Wangen pl

4. gloeien (schitteren, fonkelen):

gloeien

glühen

gloeien

leuchten

gloeien

funkeln

glom·men VB

glommen 3. pers pl imp van glimmen

See also glimmen

glim·men <glom, h./i. geglommen> [ɣlɪmə(n)] VB intr

1. glimmen (gloeien):

glimmen

glimmen

de sterren glommen aan de hemel

die Sterne blinkten am Himmel

2. glimmen (blinken):

glimmen

glänzen

glimmen

blinken

de tafel glimt als een spiegel

der Tisch glänzt wie ein Spiegel

een glimmende jas

ein abgewetzter Mantel

de glimmende laarzen

die blanken Stiefel pl

3. glimmen (schitteren):

glimmen

glänzen

glimmen

leuchten

zijn oogjes glommen van blijdschap

seine Augen leuchteten [o. glänzten] vor Freude

4. glimmen (zichtbaar genieten):

glimmen

strahlen

hij glimt van trots/plezier

er strahlt vor Stolz/Freude

glooi·en <glooide, h. geglooid> [ɣlojə(n)] VB intr

glooien

leicht [o. schräg] abfallen

gloed·vol [ɣlutfɔl] ADJ

gloedvol

feurig

gloedvol

leidenschaftlich

gloei·end <gloeiende, gloeiender, gloeiendst> [ɣlujənt] ADJ

1. gloeiend (tot gloeiens toe verhit):

gloeiend

glühend

2. gloeiend:

gloeiend (brandend heet)

glühend

gloeiend (brandend heet)

brennend

gloeiend (van vloeistof)

kochend heiß

gloeiend heet

glühend heiß

een gloeiende soep

eine kochend heiße Suppe

een gloeiende soep/hitte

eine Gluthitze

3. gloeiend:

gloeiend (kleuren)

glühend

gloeiend (zwakker)

leuchtend

iets met gloeiende kleuren schilderen fig

etw in den schillerndsten Farben schildern

4. gloeiend (hartstochtelijk):

gloeiend

glühend

gloeiend

feurig

gloeiende blikken

leidenschaftliche Blicke pl

gloeiende geestdrift

glühende Begeisterung f

een gloeiende hekel aan iem hebben

jdn auf den Tod nicht ausstehen können inf

5. gloeiend (in hoge mate):

gloeiend

höchst

gloeiend

stark

gloeiend

sehr

het er gloeiend mee eens zijn

völlig einverstanden sein

glooi·end [ɣlojənt] ADJ

glooiend (naar boven)

sanft ansteigend

glooiend (naar beneden)

leicht abfallend

een glooiend landschap

eine leicht hügelige Landschaft

een zacht glooiend pad

ein leicht abfallender Pfad