Translations for „aangevallen“ in the German » Dutch Dictionary

ˈan·fal·len² VB trans irreg

1. anfallen (angreifen):

anfallen

aanvallen

anfallen

overvallen

2. anfallen liter fig (überrumpeln):

anfallen

overvallen

anfallen

overrompelen

anfallen

aangrijpen

anfallen

zich meester maken van

anfallen

bekruipen

ge·ˈfal·len¹ [gəˈfalən] VB intr

1. gefallen (zufriedenstellen, angenehm sein):

gefallen

bevallen

gefallen

aanstaan

gefallen

behagen

gefallen

in de smaak vallen

wie es Gott gefällt

zoals het God behaagt

das lasse ich mir gefallen! inf

dat mag ik wel!

das lasse ich mir nicht gefallen!

dat laat ik mij niet welgevallen!

wie gefalle ich dir?

hoe vind je me?

2. gefallen (Freude haben an etw):

gefallen

plezier hebben (in)

gefallen

genoegen scheppen (in)

be·ˈfal·len VB trans irreg

befallen

aantasten

befallen

bevangen

befallen

treffen

hohes Fieber befiel mich

ik kreeg (plotseling) hoge koorts

eine Ohnmacht hat ihn befallen

hij is flauwgevallen

von einer Krankheit befallen werden

een ziekte krijgen

Ge·ˈfal·len¹ <Gefallens, Gefallen> [gəˈfalən] N m meist sing

Gefallen

genoegen nt

Gefallen

plezier nt

jdm einen Gefallen erweisen liter

iem een plezier doen

jdm einen Gefallen erweisen liter

iem plezieren

jdm einen Gefallen tun

iem een plezier doen

jdm einen Gefallen tun

iem plezieren

ˈab·fal·len VB intr irreg

1. abfallen (herunterfallen):

abfallen

afvallen

2. abfallen (als Rest übrig bleiben):

für dich fällt auch noch etw ab

jij krijgt ook nog wat

3. abfallen (untreu werden):

von einer Partei abfallen

een partij ontrouw worden [o. verlaten]

4. abfallen (schräg verlaufen):

ein abfallendes Dach

een afhellend dak

das Feld fällt sanft gegen den Fluss [o. zum Fluss]ab

het veld helt licht af naar de rivier

5. abfallen (in der Leistung geringer sein):

gegen jdn [o. neben jdm]abfallen

bij iem ongunstig afsteken

der Läufer fiel ab

de loper verloor het contact (met de kopgroep)

6. abfallen (sich vermindern):

das Flugzeug fiel ab

het vliegtuig verloor hoogte

die Leistung der Saugpumpe fällt ab

het vermogen van de zuigpomp neemt af

ent·ˈfal·len [-ˈfalən] VB intr

1. entfallen liter (dem Gedächtnis entschwinden):

entfallen

ontschieten

sein Name ist mir entfallen

zijn naam is mij ontschoten

2. entfallen (als Anteil zustehen):

entfallen

toevallen

entfallen

ten deel vallen

der Gewinn entfällt auf die Losnummer 1094

de prijs valt op lotnummer 1094

3. entfallen ADMIN (wegfallen):

entfallen

wegvallen

entfallen

vervallen

die Diskussion muss leider entfallen

de discussie moet helaas komen te vervallen

ˈab·pral·len VB intr (zurückprallen)

abprallen

afstuiten

abprallen

terugstuiten

abprallen

terugkaatsen

abprallen

afketsen

abprallen

afschampen

ˈauf·fal·len VB intr irreg

1. auffallen (negativ/positiv bemerkt werden):

auffallen

opvallen

2. auffallen (einfallen):

auffallen

(neer)vallen

auffallendes Licht

invallend licht

ˈauf·wal·len VB intr

1. aufwallen (leicht aufkochen):

aufwallen

opkoken

aufwallen

opborrelen

mein Blut wallt auf fig

mijn bloed begint te koken

2. aufwallen (aufsteigen):

aufwallen

opstijgen

aufwallen

opwalmen

3. aufwallen liter (aufkommen):

aufwallen

opwellen

aufwallen

opkomen

ˈaus·fal·len VB intr irreg

1. ausfallen:

ausfallen (herausfallen)

uitvallen

ausfallen (entfallen)

wegvallen

ausfallen (entfallen)

loslaten

eine Silbe ist ausgefallen

een lettergreep is weggevallen

2. ausfallen (nicht stattfinden):

ausfallen

vervallen

ausfallen

niet plaatsvinden

ausfallen

uitblijven

die Schule fällt heute aus

er is vandaag geen school

3. ausfallen (nicht zur Verfügung stehen):

ausfallen

uitvallen

ausfallen

afwezig zijn

ausfallen

ontbreken

der beste Spieler ist ausgefallen

de beste speler is uitgevallen

4. ausfallen (ablaufen, enden):

ausfallen

uitvallen

ausfallen

aflopen

ausfallen

eindigen

die Abstimmung/die Ernte fiel gut aus

de stemming/de oogst viel goed uit

5. ausfallen CHEM (ausscheiden):

ausfallen

een neerslag vormen

ausfallen

zich afscheiden

ˈein·fal·len VB intr

1. einfallen (in den Sinn kommen):

einfallen

invallen

einfallen

te binnen schieten

was fällt dir denn ein!

hoe kom je erbij!

lass dir das ja nicht einfallen!

dat zou ik maar niet doen!

du musst dir etw einfallen lassen

je moet een uitweg [o. oplossing] zien te vinden

2. einfallen (einstürzen):

einfallen

invallen

einfallen

in(een)storten

3. einfallen (dazwischenreden):

einfallen

invallen

in das Gelächter einfallen

mee gaan lachen

ˈhin·fal·len VB intr irreg

1. hinfallen:

hinfallen

neervallen

2. hinfallen liter:

vor jdm hinfallen

voor iem op de knieën vallen

ˈweg·fal·len VB intr irreg

wegfallen

wegvallen

wegfallen

vervallen