Translations for „wegwissen“ in the German » Dutch Dictionary

(Go to Dutch » German)

ˈweg·wi·schen VB trans

1. wegwischen:

wegwischen

wegvegen

wegwischen

afvegen

wegwischen

uitwissen

2. wegwischen fig:

wegwischen

wegvagen

er wischte ihre Einwände weg

hij wuifde haar bezwaren weg

Ge·ˈwis·sen <Gewissens, Gewissen> [gəˈvɪsn̩] N nt

Gewissen

geweten nt

etw/jdn auf dem Gewissen haben

iets/iem op zijn geweten hebben

jdm etw aufs Gewissen binden

iem iets op het hart drukken

guten [o. ruhigen ] Gewissens

met een gerust geweten

jdm ins Gewissen reden

op iems gemoed werken

jdm ins Gewissen reden

er bij iem op hameren

mit gutem/schlechtem Gewissen

met een goed/slecht geweten

nach bestem Wissen und Gewissen

naar eer en geweten

vor seinem Gewissen bestehen

met zijn geweten in het reine zijn

ihm schlug das Gewissen liter

zijn geweten sprak

ihm schlug das Gewissen liter

hij had een slecht geweten

ein gutes Gewissen ist ein sanftes Ruhekissen prov

een goed geweten is het zachtste kussen

ˈweg·las·sen VB trans

1. weglassen (weggehen lassen):

weglassen

(weg) laten gaan

2. weglassen:

weglassen (auslassen)

weglaten

weglassen (darauf verzichten)

achterwege laten

ˈweg·wei·send [ˈveːkv͜aizn̩t] ADJ fig

wegweisend

richtinggevend

ˈweg·wer·fen VB trans irreg

wegwerfen

wegwerpen

wegwerfen

weggooien

sich an jdn wegwerfen pej

zich aan iem vergooien

ˈVor·wis·sen N nt inf

Vorwissen

voorweten

Vorwissen

voorkennis

ˈwei·ter·wis·sen VB intr irreg

weiterwissen

een uitweg weten

nicht mehr weiterwissen

geen uitweg zien

nicht mehr weiterwissen

geen raad meer weten

nicht mehr weiterwissen

het niet meer zien zitten

ge·ˈbis·sen [gəˈbɪsn̩] VB

gebissen pp von beißen¹, beißen²

See also beißen , beißen

ˈbei·ßen² <biss, gebissen> [ˈb͜aisn̩] VB refl

beißen

vloeken

beißen

niet bij elkaar passen

ˈbei·ßen¹ [ˈb͜aisn̩] VB trans irreg

beißen

bijten

nichts zu beißen (und zu brechen) haben

geen brood op de plank hebben

nichts zu beißen (und zu brechen) haben

op een houtje bijten

nichts zu beißen (und zu brechen) haben

niets te bikken hebben

in den sauren Apfel beißen

door de zure appel (heen) bijten

ge·ˈris·sen² [gəˈrɪsn] VB

gerissen pp von reißen¹, reißen², reißen³

See also reißen , reißen , reißen

ˈrei·ßen³ <riss, gerissen> [ˈr͜aisn̩] VB refl

1. reißen (sich verletzen):

reißen

zich schrammen

2. reißen (kämpfen um):

reißen

vechten om

reißen

elkaar betwisten

ˈrei·ßen² <riss, gerissen> [ˈr͜aisn̩] VB intr

1. reißen (kaputtgehen):

reißen

scheuren

reißen

kapotgaan

reißen

breken

wenn alle Stränge reißen inf

in het ergste geval

wenn alle Stränge reißen inf

als puntje bij paaltje komt

2. reißen (zerren):

reißen

rukken

reißen

trekken

das reißt ins Geld

dat hakt erin

das reißt ins Geld

dat loopt in de papieren

ˈrei·ßen¹ <riss, gerissen> [ˈr͜aisn̩] VB trans

1. reißen (zerreißen):

reißen

scheuren

reißen

vaneenrijten

in Fetzen reißen

aan flarden scheuren

ein Loch in die Ersparnisse reißen fig

een bres in de spaarcenten schieten [o. slaan]

2. reißen (zerren):

reißen

trekken

reißen

rukken

jdn aus seinen Gedanken reißen

iem uit z'n gedachten doen opschrikken [o. rukken]

sich am Riemen reißen

z'n tanden op elkaar zetten

beim Hochsprung die Latte reißen

bij het hoogspringen de lat eraf springen [o. raken]

3. reißen (stoßen):

reißen

duwen

reißen

stoten

reißen

sleuren

hin und her gerissen sein [o. werden] fig

heen en weer geslingerd worden

hin und her gerissen sein [o. werden] fig

in tweestrijd staan

in den Abgrund reißen

in de afgrond sleuren

jdn ins Verderben reißen fig

iem in het verderf storten

jdn zu Boden reißen

iem tegen de grond smijten

4. reißen (Raubtier):

reißen

verscheuren

reißen

doodbijten

5. reißen (übernehmen):

reißen

nemen

reißen

zich toe-eigenen

die Führung an sich reißen

de leiding naar sich toe trekken

6. reißen SPORTS (heben):

über 100 Kilo reißen

meer dan 100 kilo trekken

Possen [o. Witze ]reißen inf

grappen maken

Possen [o. Witze ]reißen inf

geestigheden debiteren

ˈweg·wer·fend [ˈvɛkvɛrfn̩t] ADJ

wegwerfend

geringschattend

wegwerfend

minachtend

ˈHalb·wis·sen N nt pej

Halbwissen

niet goed verwerkte kennis

Halbwissen

oppervlakkige kennis

ˈBuch·wis·sen N nt

Buchwissen

boekenwijsheid

ˈFach·wis·sen N nt

Fachwissen

vakkennis

ˈFak·ten·wis·sen N nt

Faktenwissen

feitenkennis

ˈWeg·wei·ser [-zɐ] N m

Wegweiser

wegwijzer

Wegweiser

richtingbord

Wegweiser fig a.

handleiding

Wegweiser fig a.

(reis)gids