Translations for „kracht“ in the Dutch » German Dictionary

(Go to German » Dutch)

kracht <kracht|en> [krɑxt] N f

1. kracht:

kracht (fysieke sterkte)

Kraft f

kracht (kracht die ergens op uitgeoefend wordt)

Wucht f

met inzet van alle krachten

unter Anspannung aller Kräfte

gebalde kracht

geballte Kraft f

zijn krachten nemen af

seine Kräfte lassen nach

weer op krachten zijn

wieder bei Kräften sein

weer op krachten komen

wieder zu Kräften kommen

zijn krachten sparen

seine Kräfte schonen

iem met volle kracht raken

jdn mit voller Wucht treffen

een en al kracht (zijnd)

kraftstrotzend

de krachten te boven gaan

über die Kräfte gehen

aan het eind van zijn krachten zijn

am Ende seiner Kräfte sein

2. kracht (vermogen om invloed uit te oefenen):

kracht

Kraft f

de kracht van argumenten

die Schlagkraft von Argumenten

aan argumenten kracht bijzetten

Argumenten Nachdruck verleihen

de stuwende kracht

die treibende Kraft

kracht van wet hebben/krijgen

Gesetzeskraft haben/erlangen

3. kracht (geestelijke, zedelijke en fysieke vermogens):

kracht

Kraft f

kracht

Stärke f

op eigen kracht

aus eigener Kraft

in de kracht van zijn leven

in den besten Jahren

daarin ligt zijn kracht

darin liegt seine Stärke

4. kracht (medewerker):

kracht

Kraft f

kracht

Arbeitskraft f

een ervaren/geschikte kracht

eine erfahrene/geeignete Kraft

5. kracht:

kracht nat., techn.

Kraft f

middelpuntvliedende kracht

Zentrifugalkraft f

middelpuntvliedende kracht

Fliehkraft f

volle kracht vooruit

volle Kraft [o. Fahrt] voraus

op volle kracht werken

mit voller Kraft arbeiten

uit kracht van

kraft +gen

van kracht zijn/worden

in Kraft sein/treten

niet meer van kracht zijn

außer Kraft sein

Translations for „kracht“ in the German » Dutch Dictionary

(Go to Dutch » German)

ˈkra·chen¹ [ˈkraxn̩] VB intr

1. krachen:

krachen (ein Krachen verursachen)

kraken

krachen (dröhnen)

daveren

krachen (knicken)

knakken

Donnerschläge krachen

donderslagen ratelen [o. knetteren]

Kanonen krachen

kanonnen bulderen

2. krachen:

krachen (krachend kaputt gehen)

krakend kapotgaan

krachen ((zer)reißen)

scheuren

krachen (bersten, platzen, zerspringen)

barsten

es kam zum Krachen fig

het kwam tot een uitbarsting

3. krachen:

krachen (aufprallen)

ploffen

krachen (aufschlagen)

smakken

4. krachen inf (Bankrott gehen):

krachen

bankroet gaan

ˈkra·chen² [ˈkraxn̩] VB trans

krachen (werfen, schmeißen)

gooien

krachen (knallen)

knallen

krachen (aufschlagen)

smakken

krachen (aufschlagen)

keilen

ˈkra·chen³ [ˈkraxn̩] VB refl inf (Lärm machen)

krachen

heibeien

krachen

keet schoppen

krachen

ruzie maken

ˈkra·chen⁴ [ˈkraxn̩] VB impers

krachen

kraken

krachen (knattern, knistern)

knetteren

an der Ecke hat es gekracht inf (Unfall)

op de hoek is er een botsing geweest

gleich kracht(')s inf fig

daar komt straks ruzie van!

gleich kracht(')s inf fig

dadelijk zwaait er wat!

arbeiten, dass es nur so kracht inf fig

werken als een paard

arbeiten, dass es nur so kracht inf fig

werken dat het een aard heeft

Usage examples with kracht

middelpuntvliedende kracht

Zentrifugalkraft f

gebalde kracht

geballte Kraft f

op eigen kracht steunen fig

sich auf seine eigenen Kräfte verlassen

de kracht van argumenten

die Schlagkraft von Argumenten

aan argumenten kracht bijzetten

Argumenten Nachdruck verleihen

daarin ligt zijn kracht

darin liegt seine Stärke

op volle kracht werken

mit voller Kraft arbeiten

aan iets kracht bijzetten

einer Sache dat Nachdruck verleihen

de stuwende kracht fig

die treibende Kraft

volle kracht vooruit!

volle Fahrt voraus!

met kracht optreden

energisch auftreten

de stille kracht

≈ die mysteriöse Kraft

op eigen kracht

aus eigener Kraft

een ervaren/geschikte kracht

eine erfahrene/geeignete Kraft

volle kracht vooruit

volle Kraft [o. Fahrt] voraus

daar komt straks ruzie van!

gleich kracht(')s inf fig