Translations for „verwemsen“ in the German » Polish Dictionary

verwe̱sen* [fɛɐ̯​ˈveːzən] VB intr +sein (Leichen)

verwesen

rozkładać [perf rozłożyć] się

I . verwe̱i̱sen* VB trans irr

1. verweisen form (zum Vorwurf machen):

verweisen Verhalten

wytykać [perf wytknąć]

die Mutter verwies der Tochter die vorlauten Worte

matka f wytknęła córce przemądrzałe słowa

2. verweisen form (tadeln):

verweisen

ganić [perf z‑]

3. verweisen (weiterleiten):

jdn an eine andere Abteilung verweisen

skierować kogoś do innego działu

4. verweisen (hinweisen):

jdn auf etw acc verweisen

zwracać [perf zwrócić] komuś uwagę na coś

5. verweisen (ausschließen, ausweisen):

einen Schüler von der Schule verweisen

wydalić ucznia ze szkoły

einen Spieler vom Platz [o. des Platzes] verweisen

usunąć zawodnika z boiska

er wurde des Landes verwiesen

on został wydalony z kraju

6. verweisen SPORTS (distanzieren):

verweisen

dystansować [perf z‑]

verweisen

prześcigać [perf prześcignąć]

jdn auf den zweiten Platz verweisen

zepchnąć kogoś na drugie miejsce

jdn auf die Plätze verweisen

pokonać kogoś

7. verweisen LAW (überweisen):

verweisen

przekazywać [perf ‑kazać]

einen Fall an die weitere Instanz verweisen

przekazać sprawę do kolejnej instancji

II . verwe̱i̱sen* VB intr irr

auf etw acc verweisen

wskazywać [perf wskazać] na coś

verwi̱e̱sen VB intr, trans

verwiesen pp von verweisen

See also verweisen

I . verwe̱i̱sen* VB trans irr

1. verweisen form (zum Vorwurf machen):

verweisen Verhalten

wytykać [perf wytknąć]

die Mutter verwies der Tochter die vorlauten Worte

matka f wytknęła córce przemądrzałe słowa

2. verweisen form (tadeln):

verweisen

ganić [perf z‑]

3. verweisen (weiterleiten):

jdn an eine andere Abteilung verweisen

skierować kogoś do innego działu

4. verweisen (hinweisen):

jdn auf etw acc verweisen

zwracać [perf zwrócić] komuś uwagę na coś

5. verweisen (ausschließen, ausweisen):

einen Schüler von der Schule verweisen

wydalić ucznia ze szkoły

einen Spieler vom Platz [o. des Platzes] verweisen

usunąć zawodnika z boiska

er wurde des Landes verwiesen

on został wydalony z kraju

6. verweisen SPORTS (distanzieren):

verweisen

dystansować [perf z‑]

verweisen

prześcigać [perf prześcignąć]

jdn auf den zweiten Platz verweisen

zepchnąć kogoś na drugie miejsce

jdn auf die Plätze verweisen

pokonać kogoś

7. verweisen LAW (überweisen):

verweisen

przekazywać [perf ‑kazać]

einen Fall an die weitere Instanz verweisen

przekazać sprawę do kolejnej instancji

II . verwe̱i̱sen* VB intr irr

auf etw acc verweisen

wskazywać [perf wskazać] na coś

verwa̱i̱sen* VB intr +sein

1. verwaisen (zur Waise werden):

verwaisen

osierocić

ein verwaistes Mädchen

osierocona dziewczyn[k]a f

sie sind verwaist

[oni] są sierotami

2. verwaisen fig (verlassen werden):

verwaisen

pustoszeć

verwaist sein

być opustoszałym

die Innenstadt ist verwaist

śródmieście nt jest opustoszałe

das sind typische Saisonhotels, die verwaisen, wenn die Saison vorüber ist

to są typowe hotele mpl sezonowe, które pustoszeją, gdy mija sezon m

I . verwe̱ben* VB trans irr

1. verweben (verbrauchen):

verweben

zużywać [perf ‑żyć] na tkanie

2. verweben (ineinander weben):

verweben

przeplatać [perf ‑pleść]

verweben

splatać [perf ‑leść]

II . verwe̱ben* VB refl irr a. fig form

verweben

przeplatać [perf ‑pleść] się

verwe̱gen [fɛɐ̯​ˈveːgən] ADJ

verwegen Person

zuchwały

verwegen Plan

śmiały

verwegen Kleidung fig, iron

odważny

verwegen Kleidung fig, iron

dziwaczny

I . verwe̱hen* VB trans

1. verwehen (verwischen):

verwehen Fußspuren

zasypywać [perf zasypać]

2. verwehen (auseinander treiben):

verwehen Papiere

rozwiewać [perf rozwiać]

[das ist] vom Winde verweht! fig

[to] przeminęło z wiatrem! fig

II . verwe̱hen* VB intr +sein (sich verlieren)

verwehen

rozwiewać [perf ‑wiać] się

seine schlechte Laune verwehte fig

jego zły humor m rozwiał się fig

verwe̱hren* VB trans form

jdm etw verwehren Zutritt

zabronić komuś czegoś

jdm etw verwehren Benutzung

nie pozwalać [perf pozwolić] komuś na coś

jdm verwehren etw zu tun

zabraniać [perf zabronić] komuś robienia czegoś

verwe̱i̱len* VB intr form

1. verweilen (sich aufhalten):

[in einer Stadt/bei Freunden] verweilen

zatrzymywać [perf zatrzymać] się [w mieście/u przyjaciół]

ich kann nicht länger verweilen

nie mogę dłużej zostać

kurz verweilen

krótko zabawić

vor einem Gemälde verweilen

zatrzymać się przed obrazem

sein Blick verweilte lange auf ihr

przez długą chwilę jego spojrzenie nt zatrzymało się na niej

2. verweilen fig (sich beschäftigen):

bei etw verweilen

poświęcać [perf poświęcić] czemuś chwilę [uwagi]

verwẹlken* VB intr +sein

verwelken (Blume)

więdnąć [perf z‑]

verwelken (Ruhm) fig

przemijać [perf ‑minąć]

I . verwẹnden <verwendet, verwendete [o. verwandte], verwendet [o. verwandt]> VB trans

1. verwenden (benutzen, anwenden):

verwenden

używać [perf użyć]

verwenden

stosować [perf za‑]

etw als Putzlappen verwenden

używać [perf użyć] czegoś jako ścier[ecz]ki

wieder verwenden

korzystać [perf wy‑] ponownie

etw im Unterricht verwenden

korzystać [perf s‑] z czegoś w czasie lekcji

kann man verschimmeltes Brot noch verwenden?

można jeszcze użyć spleśniałego chleba?

2. verwenden (gebrauchen, verbrauchen):

viel Zeit/Mühe/Arbeit auf etw acc verwenden

wkładać [perf włożyć] w coś dużo czasu/trudu/pracy

sein Geld für [o. zu] etw verwenden

wkładać [perf włożyć] w coś swoje pieniądze

3. verwenden (nutzen, verwerten):

verwenden Kenntnisse, Fertigkeiten

wykorzystywać [perf wykorzystać]

verwenden Methode, Mittel

stosować [perf za‑]

alles, was Sie sagen, kann gegen Sie verwendet werden

wszystko, co Pan/Pani powie, może zostać użyte przeciwko Panu/Pani

II . verwẹnden <verwendet, verwendete [o. verwandte], verwendet [o. verwandt]> VB refl form

sich [bei jdm] für jdn verwenden

wstawić się [u kogoś] za kimś

er will sich beim Direktor für mich verwenden

on chce wstawić się za mną u dyrektora

I . verwẹrfen* VB trans irr

1. verwerfen (nicht akzeptieren):

verwerfen Vorschlag, Plan

odrzucać [perf odrzucić]

den Gedanken verwerfen

odrzucać myśl

2. verwerfen LAW (ablehnen):

verwerfen Klage, Berufung

oddalać [perf oddalić]

3. verwerfen form (ablehnen):

verwerfen

odrzucać [perf ‑cić]

4. verwerfen (eine Fehlgeburt haben):

verwerfen AGR, ZOOL

poronić

5. verwerfen REL (verstoßen):

verwerfen

odrzucać [perf ‑cić]

6. verwerfen CH:

verwerfen

wymachiwać

die Hände/Arme verwerfen

wymachiwać rękami/ramionami

II . verwẹrfen* VB refl irr

1. verwerfen (Tür, Holz):

verwerfen

spaczyć się

verwerfen

wypaczyć się

2. verwerfen GEO:

die Gesteinschichten haben sich verworfen

warstwy fpl skalne przemieściły się [lub utworzyły uskok]

verwe̱rten* VB trans

verwerten Faserstoffe

przyswajać [perf przyswoić]

verwerten Abfälle

utylizować

verwerten Zeugenaussage, Idee

wykorzystywać [perf wykorzystać]

wieder verwerten (recyceln)

odzyskiwać [perf odzyskać]

verwẹtten* VB trans

verwetten

przegrywać [perf ‑grać] w zakładach

ein Vermögen verwettet haben

przegrać majątek

dafür hat er seinen Kopf verwettet fig inf

dał za to głowę fig

verwẹchseln* [fɛɐ̯​ˈvɛksəln] VB trans

verwechseln Personen

mylić [perf po‑]

verwechseln Dinge, Sachverhalte

mieszać [perf po‑]

verwechseln Dinge, Sachverhalte

plątać [perf po‑]

verwechseln Mäntel

zamieniać [perf zamienić]

sie hat ihn mit dir verwechselt

[ona] pomyliła go z tobą

jdm zum Verwechseln ähnlich sehen

być do złudzenia do kogoś podobnym

Phrases:

Mein und Dein verwechseln

chętnie przywłaszczać sobie czyjąś własność

verwạchsen* VB intr irr +sein

1. verwachsen:

verwachsen (zuheilen) (Wunde)

zarastać [perf zarosnąć]

2. verwachsen (sich normalisieren):

verwachsen

unormować się podczas wzrostu

3. verwachsen:

verwachsen (zusammenwachsen) (Organe)

zrastać [perf zrosnąć] się

sie sind zu einer Familie verwachsen fig

[oni] utworzyli jedną rodzinę

I . verwe̱i̱gern* VB trans (ablehnen)

1. verweigern:

jdm etw verweigern

odmawiać [perf odmówić] komuś czegoś

den Befehl verweigern

odmawiać wykonania rozkazu

die Kooperation verweigern

odmówić współpracy

den Gehorsam verweigern

odmówić posłuszeństwa

den Kriegsdienst verweigern

odmówić służby wojennej [lub wojskowej]

jdm die Einreise/die Erlaubnis/den Zutritt verweigern

odmówić komuś wjazdu/pozwolenia/wstępu

seine Zustimmung zu etw verweigern

odmówić swojej zgody na coś

II . verwe̱i̱gern* VB intr

1. verweigern (den Wehrdienst/Kriegsdienst verweigern):

verweigern

odmawiać [perf ‑wić] służby wojskowej/wojennej

2. verweigern (scheuen):

verweigern

płoszyć [perf s‑] się

das Pferd hat am Wassergraben verweigert

koń m spłoszył się przy rowie z wodą

III . verwe̱i̱gern* VB refl

verweigern

nie oddać się

sich dem Ehepartner verweigern

nie oddać się małżonkowi

Verwe̱i̱sung <‑, ‑en> N f a. LAW

Verweisung

przekazanie nt

verwa̱hrlosen* [fɛɐ̯​ˈvaːɐ̯loːzən] VB intr +sein

verwahrlosen (Erwachsener)

zaniedbywać [perf zaniedbać] się

verwahrlosen (Kind)

rozpuszczać [perf rozpuścić] się

verwahrlosen (Jugendliche)

demoralizować [perf z‑] się

verwahrlosen (Gebäude, Kleidung)

niszczeć

verwahrlosen (Garten)

marnieć [perf z‑]

jdn/etw verwahrlosen lassen

zniedbać kogoś/coś

ạb|bremsen VB trans, intr

abbremsen

hamować [perf za‑]

du musst hier die Geschwindigkeit auf 60 km/h abbremsen

musisz tu zmniejszyć prędkość do 60 km/h

er hat blitzschnell abgebremst

[on] błyskawicznie zahamował