Polish » German

Polish)

wypalać: I. transitive verb II. intransitive verb III. reflexive verb
palić: I. transitive verb II. intransitive verb III. reflexive verb IV. verb
opalić
spalić: II. transitive verb III. reflexive verb
upalać: I. transitive verb II. reflexive verb
dopalać: I. transitive verb II. reflexive verb
napalać: I. intransitive verb II. reflexive verb
kapalin: noun
odpalać: I. transitive verb II. intransitive verb
popalić: I. transitive verb II. reflexive verb
zapalić
palia: noun

You are viewing results spelled similarly: wypalić , zapalić , popalić , odpalić , kapalin , napalić , dopalić , upalić , spalić , opalić , palia , palić and wypalać

I . wypalać <‑la> [vɨpalatɕ], wypalić [vɨpalitɕ] perf VB trans

II . wypalać <‑la> [vɨpalatɕ], wypalić [vɨpalitɕ] perf VB intr

1. wypalać:

wypalać (strzelić) (broń)

losfeuern inf

2. wypalać perf only inf (udać się):

wypalać

klappen

wypalać

hinhauen inf

twój pomysł nie wypalił

deine Idee f hat nicht funktioniert

ten plan nie wypali

dieser Plan m wird nicht aufgehen

jeszcze nie wiem, czy ten wyjazd wypali

ich weiß noch nicht, ob die Reise f zustande kommt

3. wypalać perf only inf (powiedzieć):

wypalić komuś prosto z mostu

jdm frei [o. frisch] von der Leber weg erzählen inf

wypalić z grubej rury

kein Blatt vor den Mund nehmen

III . wypalać <‑la> [vɨpalatɕ], wypalić [vɨpalitɕ] perf VB refl

wypalać (nadwerężyć siły) (człowiek)

sich acc völlig verausgaben

wypalać (nadwerężyć siły) (człowiek)

ausgebrannt sein

I . palić <‑li> [palitɕ] VB trans

1. palić (rozniecać):

palić ognisko

anzünden

2. palić (oświetlać):

palić lampę

einschalten

palić świecę

anzünden

palić świecę

anbrennen

palić światło

anmachen

3. palić (wciągać dym):

palić papierosy, fajkę, opium

rauchen

palić jak smok inf

rauchen [o. qualmen] wie ein Schlot

4. palić (niszczyć ogniem):

palić glebę, trawę

verbrennen

palić zwłoki

einäschern

palić za sobą [wszystkie] most

[alle] Brücken hinter sich abbrechen

pal cię/go/ją/was/ich/je diabli! inf

du bist/er ist/sie ist/ihr seid/sie sind mir scheißeegal inf

pal licho, że muszę zrobić ten referat inf

scheißegal, dass ich das Referat machen muss inf

5. palić (prażyć):

palić kawę, ziarna

rösten

palić kawę, ziarna

brennen

wapno palone

Löschkalk m

II . palić <‑li> [palitɕ] VB intr

1. palić (opalać):

palić czymś

mit etw heizen

palić w piecu

im Ofen heizen

2. palić (piec, parzyć):

słońce/piasek pali

die Sonne f /der Sand m brennt

3. palić:

palić (wywoływać uczucie gorąca) (gorączka)

brennen

pali mnie [w gardle]

es brennt mir im Hals[e]

palą stopy od gorącego piasku

die Fußsohlen brennen vom heißen Sand

4. palić fig (być intensywnym):

kogoś pali ciekawość/pragnienie/zazdrość

jd brennt vor Neugier/Durst/Neid

pali mnie straszny wstyd

ich vergehe vor Scham

III . palić <‑li> [palitɕ] VB refl

1. palić:

palić (płonąć) (gałęzie, ognisko)

brennen

palić (dom, miasto)

brennen

palić (dom, miasto)

in Flammen stehen

ziemia [lub grunt] pali się komuś pod nogami

der Boden m brennt unter jds Fußen

palić się do czegoś inf

auf etw acc brennen [o. begierig sein]

nie palę się do tego inf

darauf bin ich nicht scharf inf

choćby się waliło i paliło ... inf

auch wenn die Welt untergeht ... inf

robota pali się komuś w rękach inf

jdm läuft die Arbeit f wie geschmiert

2. palić:

palić (dawać oświetlenie) (płomień, świeca, światło)

brennen

w jego pokoju ciągle pali się światło

in seinem Zimmer brennt ständig Licht nt

3. palić fig:

palić (błyszczeć) (iskierki, oczy)

glühen

4. palić fig (być ogarniętym):

paliłem się ze wstydu

ich schämte mich in Grund und Boden

IV . palić <‑li> [palitɕ] VB impers

pali się!

es brennt!

Phrases:

nie pali się! inf

es eilt nicht!

nie pali się! inf

es hat keine Eile!

opalić [opalitɕ]

opalić perf od opalać

I . opalać <‑la; perf opalić> [opalatɕ] VB trans

1. opalać (ogrzewać):

opalać mieszkanie

heizen

2. opalać (wystawiać na działanie słońca):

opalać brzuch, plecy

bräunen

olejek do opalania

Sonnenöl nt

łóżko opalające

Sonnenbank f

3. opalać (przypiekać ogniem):

opalać drób

ansengen

4. opalać inf (wypalać czyjeś papierosy):

opalać kogoś

bei jdm Zigaretten schnorren inf

II . opalać <‑la; perf opalić> [opalatɕ] VB refl (wystawiać się na działanie słońca)

opalać

sich acc bräunen

opalać

sich acc sonnen

I . spalić <‑li; imp ‑al> [spalitɕ]

spalić perf od spalać

II . spalić <‑li; imp ‑al> [spalitɕ] VB trans perf

spalić SPORTS:

spalić rzut

ins Abseits laufen

spalić skok

übertreten

Phrases:

plan spalił na panewce

der Plan m ist misslungen [o. gescheitert]

plan spalił na panewce

der Plan ist in nichts zerronnen

plan spalił na panewce

der Plan hat sich in nichts aufgelöst

III . spalić <‑li; imp ‑al> [spalitɕ] VB refl perf

1. spalić:

spalić (zostać zniszczonym) (dom, drewno, list)

verbrennen

2. spalić:

spalić (zbyt mocno się przypiec) (mięso)

anbrennen

spalić (zbyt mocno się przypiec) (mięso)

verbrennen

3. spalić:

spalić (zbyt mocno się opalić) (plażowicz, skóra)

sich dat einen Sonnenbrand holen

4. spalić inf (zdemaskować się):

spalić

auffliegen inf

I . spalać <‑la; imp ‑aj; perf spalić> [spalatɕ] VB trans

1. spalać (niszczyć, utleniać):

spalać papier, pokarm

verbrennen

spalić za sobą mosty

alle Brücken hinter sich dat abbrechen

2. spalać usu perf (zbyt mocno przypiec):

spalać peczeń, mięso

verbrennen

spalać peczeń, mięso

anbrennen lassen

spalić kotlety

die Schnitzel anbrennen lassen

3. spalać usu perf (mocno opalić):

spalać skórę

verbrennen inf

twarz spalona tropikalnym słońcem

von der tropischen Sonne verbranntes Gesicht nt

4. spalać usu perf (przepalić):

spalać bezpiecznik, silnik, żarówkę

durchbrennen

5. spalać usu imperf (zużywać):

silnik spala dużo benzyny

Motor m verbraucht viel Benzin

II . spalać <‑la; imp ‑aj; perf spalić> [spalatɕ] VB refl

1. spalać:

spalać (ulegać utlenieniu) (substancje pokarmowe)

verbrennen

2. spalać usu imperf fig (wyczerpać się):

spalać się w czymś

sich acc für etw restlos aufopfern

I . upalać <upala; imp ‑aj> [upalatɕ], upalić [upalitɕ] perf VB trans inf

1. upalać (nadpalać):

upalać

ansengen

upalać

anzünden

upalać gałęzie

Äste ansengen

2. upalać (prażyć):

upalać

rösten

upalić cukier

Zucker rösten

II . upalać <upala; imp ‑aj> [upalatɕ], upalić [upalitɕ] perf VB refl inf

upalać

angesengt werden

upalać

sich acc entzünden

I . dopalać <‑la; imp ‑laj> [dopalatɕ], dopalić [dopalitɕ] perf VB trans inf

dopalać

aufrauchen

dopalać

zu Ende rauchen

dopalać cygaro

Zigarre aufrauchen

II . dopalać <‑la; imp ‑laj> [dopalatɕ], dopalić [dopalitɕ] perf VB refl

dopalać

ausgehen

dopalać

erlöschen

świece powoli się dopalały

die Kerzen fpl gingen langsam aus

I . napalać <‑la; imp ‑laj> [napalatɕ], napalić [napalitɕ] perf VB intr

napalić w piecu

den Ofen einheizen [o. anheizen]

II . napalać <‑la; imp ‑laj> [napalatɕ], napalić [napalitɕ] perf VB refl

1. napalać (wiele wypalić):

napalać

viel rauchen

2. napalać inf (podekscytować się):

napalać się na coś

auf etw acc brennen [o. scharf sein inf ]

kapalin <gen ‑u, pl ‑y> [kapalin] N m HISTORY

kapalin (hełm)

Eisenhut m

I . odpalać <‑la> [otpalatɕ], odpalić [otpalitɕ] perf VB trans

1. odpalać (wystrzeliwać):

odpalać pocisk, torpedę, rakietę

abfeuern

odpalać pocisk, torpedę, rakietę

abschießen

2. odpalać inf (dzielić się):

odpalić komuś coś

mit jdm etw teilen

II . odpalać <‑la> [otpalatɕ], odpalić [otpalitɕ] perf VB intr

1. odpalać (strzelać):

odpalać

abdrücken

2. odpalać (wybuchać):

odpalać

ausbrechen

odpalać

explodieren

3. odpalać inf:

odpalać (startować) (silnik)

starten

4. odpalać inf (celnie ripostować):

odpalać

scharf antworten

odpalać

schlagfertig sein

5. odpalać (zapalać):

odpalić papierosa

eine Zigarette anzünden [o. anbrennen]

I . popalić <‑li> [popalitɕ] VB trans perf

popalić inf (spalić dużo):

popalić

verbrennen

2. popalić (spędzić czas na paleniu):

popalić

rauchen

popalił fajkę

er rauchte eine Pfeife

Phrases:

popalić za sobą mosty form

alle Brücken hinter sich abbrechen

dać komuś popalić inf

jdm Feuer unter dem Hintern machen inf

II . popalić <‑li> [popalitɕ] VB refl (ulec spaleniu)

popalić

verbrennen

popaliły się wszystkie szopy

alle Schuppen mpl verbrannten

zapalić [zapalitɕ]

zapalić perf od zapalać

I . zapalać <‑la; perf zapalić> [zapalatɕ] VB trans

1. zapalać (rozniecać ogień):

zapalać

entzünden

zapalać

anstecken

zapalać zapałkę

anzünden

pocisk zapalający MIL

Brandgeschoss nt

zapalić kaganek oświaty form

das Licht nt [o. die Fackel f ] der Aufklärung entzünden form

2. zapalać (uruchamiać):

zapalać silnik

anlassen

zapalać silnik

anstellen

3. zapalać (pozwalać, aby się świeciło):

zapalać światło

[an]machen

zapalać lampę

anmachen

zapalać lampę

anknipsen inf

zapalić dla kogoś zielone światło

jdm grünes Licht [für etw] geben

4. zapalać (pozwalać, aby się paliło):

zapalać papierosa, fajkę, cygaro

anzünden

zapalać papierosa, fajkę, cygaro

anstecken

5. zapalać fig (rozbudzić w kimś zapał):

zapalać

entflammen form

zapalać

begeistern

zapalić innych do walki

andere für den Kampf begeistern

zapalić komuś światło nadziei

jdm Hoffnung geben

II . zapalać <‑la; perf zapalić> [zapalatɕ] VB refl

1. zapalać usu perf (zaczynać się palić):

zapalać

sich acc entzünden

zapalać

Feuer fangen

2. zapalać (włączać się):

zapalać

angehen

zapaliło się zielone światło

die Ampel f sprang auf Grün

3. zapalać form (zaczynać błyszczeć, lśnić):

zapalać

zu leuchten beginnen

zapalać

blitzen

zapaliły się gwiazdy na niebie

die Sterne mpl am Himmel begannen zu leuchten

oczy zapaliły się gniewem

seine Augen ntpl begannen vor Zorn zu blitzen

4. zapalać form (nabierać zapału, entuzjazmu):

zapalić się do czegoś

sich acc für etw begeistern

zapalić się do czegoś

für etw Feuer und Flamme sein inf

5. zapalać form (doświadczać silnych uczuć):

zapalać

in Erregung geraten

zapalać

entflammen form

zapalał się w dyskusji

er geriet bei der Diskussion in Erregung

zapalił się gniewem/namiętnością

sein Zorn m /seine Leidenschaft f entflammte form

6. zapalać form (zawładnąć kimś):

zapalać

entflammen form

czuł, jak zapala się w nim nienawiść

er spürte Hass in sich aufsteigen m

palia N

User Entry

- Reedit this entry
- Recommend deletion

palia jeziorowa/amerykańska f ZOOL

amerikanischer Seesaibling m

Would you like to add some words, phrases or translations?

Submit a new entry.

Browse the dictionary

Polish

Translations for „vypáliť“ in the Polish » German Dictionary (Go to German » Polish)

I . wypalać <‑la> [vɨpalatɕ], wypalić [vɨpalitɕ] perf VB trans

1. wypalać (spalić):

2. wypalać (zrobić):

3. wypalać (wyprażyć):

4. wypalać (zostawić ślad):

5. wypalać usu perf inf (palnąć):

II . wypalać <‑la> [vɨpalatɕ], wypalić [vɨpalitɕ] perf VB intr

1. wypalać:

2. wypalać perf only inf (udać się):

3. wypalać perf only inf (powiedzieć):

III . wypalać <‑la> [vɨpalatɕ], wypalić [vɨpalitɕ] perf VB refl

I . palić <‑li> [palitɕ] VB trans

1. palić (rozniecać):

2. palić (oświetlać):

3. palić (wciągać dym):

4. palić (niszczyć ogniem):

5. palić (prażyć):

II . palić <‑li> [palitɕ] VB intr

1. palić (opalać):

2. palić (piec, parzyć):

3. palić:

4. palić fig (być intensywnym):

III . palić <‑li> [palitɕ] VB refl

1. palić:

2. palić:

3. palić fig:

4. palić fig (być ogarniętym):

IV . palić <‑li> [palitɕ] VB impers

Phrases:

opalić [opalitɕ]

opalić perf od opalać

See also opalać

I . opalać <‑la; perf opalić> [opalatɕ] VB trans

1. opalać (ogrzewać):

2. opalać (wystawiać na działanie słońca):

3. opalać (przypiekać ogniem):

4. opalać inf (wypalać czyjeś papierosy):

II . opalać <‑la; perf opalić> [opalatɕ] VB refl (wystawiać się na działanie słońca)

I . spalić <‑li; imp ‑al> [spalitɕ]

spalić perf od spalać

II . spalić <‑li; imp ‑al> [spalitɕ] VB trans perf

spalić SPORTS:

Phrases:

III . spalić <‑li; imp ‑al> [spalitɕ] VB refl perf

1. spalić:

2. spalić:

3. spalić:

4. spalić inf (zdemaskować się):

See also spalać

I . spalać <‑la; imp ‑aj; perf spalić> [spalatɕ] VB trans

1. spalać (niszczyć, utleniać):

2. spalać usu perf (zbyt mocno przypiec):

3. spalać usu perf (mocno opalić):

4. spalać usu perf (przepalić):

5. spalać usu imperf (zużywać):

II . spalać <‑la; imp ‑aj; perf spalić> [spalatɕ] VB refl

1. spalać:

2. spalać usu imperf fig (wyczerpać się):

I . upalać <upala; imp ‑aj> [upalatɕ], upalić [upalitɕ] perf VB trans inf

1. upalać (nadpalać):

2. upalać (prażyć):

II . upalać <upala; imp ‑aj> [upalatɕ], upalić [upalitɕ] perf VB refl inf

I . dopalać <‑la; imp ‑laj> [dopalatɕ], dopalić [dopalitɕ] perf VB trans inf

II . dopalać <‑la; imp ‑laj> [dopalatɕ], dopalić [dopalitɕ] perf VB refl

I . napalać <‑la; imp ‑laj> [napalatɕ], napalić [napalitɕ] perf VB intr

II . napalać <‑la; imp ‑laj> [napalatɕ], napalić [napalitɕ] perf VB refl

1. napalać (wiele wypalić):

2. napalać inf (podekscytować się):

kapalin <gen ‑u, pl ‑y> [kapalin] N m HISTORY

I . odpalać <‑la> [otpalatɕ], odpalić [otpalitɕ] perf VB trans

1. odpalać (wystrzeliwać):

2. odpalać inf (dzielić się):

II . odpalać <‑la> [otpalatɕ], odpalić [otpalitɕ] perf VB intr

1. odpalać (strzelać):

2. odpalać (wybuchać):

3. odpalać inf:

4. odpalać inf (celnie ripostować):

5. odpalać (zapalać):

I . popalić <‑li> [popalitɕ] VB trans perf