Dutch » German

Translations for „geschützte“ in the Dutch » German Dictionary

(Go to German » Dutch)

Show summary of all matches

ge·schet·ter: noun
ge·schut·vuur: noun
ge·schept: adjective and adverb
ge·schift: adjective and adverb
ge·schikt: adjective and adverb
ge·scho·ten: verb
ge·schrift: noun
ge·schuf·feld: adjective and adverb
ge·schenk: noun
ge·scho·ren: verb
ge·schaard: adjective and adverb
ge·scha·pen: verb
ge·sche·nen: verb
ge·scho·len: verb
ge·schoold: adjective and adverb
ge·scho·ven: verb
ge·schrijf: noun
ge·schei·den: verb
ge·schreeuw: noun
ge·schar·rel: noun

You are viewing results spelled similarly: geschetter , geschutvuur , geschrift , geschoten , geschikt , geschift , geschept , geschuffeld , geschreven , geschreden , geschonken , geschonden , gescholden , geschieden , gescharrel , geschreeuw , gescheiden , geschrijf , geschoven , geschoold , gescholen , geschenen , geschapen , geschaard , geschoren and geschenk

ge·schet·ter [ɣəsxɛtər] N nt geen pl

1. geschetter (geluid):

Geschmetter(e) nt

2. geschetter (gesnoef):

ge·schut·vuur [ɣəsxʏtfyr] N nt geen pl

geschutvuur

Geschützfeuer nt

geschutvuur

Artilleriefeuer nt

ge·schept [ɣəsxɛpt] ADJ

(hand)geschöpft

het geschept papier

das Bütten(papier)

ge·schift <geschifte, geschifter, geschiftst> [ɣəsxɪft] ADJ

1. geschift (getikt):

2. geschift (uiteengevallen):

geschifte melk

geronnene Milch f

ge·schikt¹ <geschikte, geschikter, geschiktst> [ɣəsxɪkt] ADJ

1. geschikt (aangenaam in de omgang):

nett

de nieuwe chef is heel geschikt inf

der neue Chef ist ganz in Ordnung

een geschikte man

ein netter Mensch

2. geschikt (met de juiste eigenschappen):

een geschikte gelegenheid

eine passende Gelegenheit

de meest geschikte middelen

die geeignetsten Mittel pl

ik vind het geschikt

mir ist es recht

geschikt voor de dienst

dat boek is niet geschikt voor kinderen

das Buch ist nicht für Kinder geeignet

voor leraar geschikt zijn

als Lehrer geeignet sein

ge·scho·ten VB

geschoten volt. deelw. van schieten¹, schieten²

See also schieten , schieten

schie·ten² <schoot, i. geschoten> [sxitə(n)] VB intr

1. schieten (een schot lossen):

met scherp schieten

scharf schießen

een humeur om op te schieten fig

eine unmögliche Laune

2. schieten (plotseling opkomen):

de tranen schoten haar in de ogen

die Tränen schossen ihr in die Augen

er schiet mij iets te binnen

da fällt mir etw ein

3. schieten:

schieten (uitbotten)

schieten (bomen)

de uien schieten

die Zwiebeln schießen

overal schiet het onkruid uit de grond

das Unkraut schießt überall aus dem Boden

4. schieten (zich snel bewegen):

in zijn kleren schieten

schnell in die Kleider fahren

5. schieten (niet langer tegenhouden) + laten:

laat hem schieten fig (hem laten gaan)

lass ihn laufen

laat hem schieten (zich niet met hem bemoeien)

lass ihn in Ruhe

iets laten schieten fig

auf etw acc verzichten

6. schieten (plotseling vallen):

(plötzlich) fallen

het mes schoot hem uit de handen

das Messer flog ihm aus der Hand

schie·ten¹ <schoot, h. geschoten> [sxitə(n)] VB trans (een projectiel werpen)

iem in de arm schieten

jdn [o. jdm] in den Arm schießen

iem wel kunnen schieten fig

jdn zum Mond schießen können

de bal over het doel schieten

den Ball über das Tor schießen

iem overhoop schieten

jdn über den Haufen schießen

pijlen schieten

Pfeile schießen

de zon schieten

die Höhe der Sonne peilen

ge·schrift <geschrift|en> [ɣəsxrɪft] N nt

Schrift f

valsheid in geschrift(e) plegen

Urkundenfälschung begehen

opruiend/polemisch geschrift

Hetz-/Streitschrift f

ge·schuf·feld ADJ

geschuffeld → geschift

See also geschift

ge·schift <geschifte, geschifter, geschiftst> [ɣəsxɪft] ADJ

1. geschift (getikt):

2. geschift (uiteengevallen):

geschifte melk

geronnene Milch f

ge·schenk <geschenk|en> [ɣəsxɛŋk] N nt

Geschenk nt

een geschenk aan iem geven

jdm ein Geschenk geben

een geschenk van de hemel fig

ein Geschenk des Himmels

geschenk in geld

Geldgeschenk nt

kleine geschenken onderhouden de vriendschap prov

kleine Geschenke erhalten die Freundschaft

ge·scho·ren VB

geschoren volt. deelw. van scheren¹, scheren²

See also scheren , scheren

sche·ren² <scheerde, h. gescheerd> [sxerə(n)] VB intr (snel bewegen)

≈ streifen

scheren langs iets

het vliegtuig scheerde over de huizen

das Flugzeug flog dicht über die Häuser

de zwaluwen scheren dicht over het water

die Schwalben streichen dicht über das Wasser hin

sche·ren¹ <schoor, h. geschoren> [sxerə(n)] VB trans

1. scheren:

scheren (haar)

scheren (iets)

zijn baard scheren

sich dat den Bart rasieren

een geschoren kin

ein rasiertes Kinn

zich scheren

2. scheren (dieren):

een hond scheren

einen Hund scheren

een hond scheren (in een model)

einen Hund trimmen

3. scheren (gewassen):

4. scheren (afzetten):

hij laat zich geduldig scheren

er lässt sich leicht beschwindeln [o. übervorteilen]

ge·schaard [ɣəsxart] ADJ

1. geschaard (bijeen):

2. geschaard (met inkepingen):

ge·scha·pen VB

geschapen volt. deelw. van scheppen¹, scheppen²

See also scheppen , scheppen

schep·pen² <schepte, h. geschept> [sxɛpə(n)] VB trans

1. scheppen:

scheppen (putten, ergens op, in doen: zand, sneeuw, graan, kolen)

scheppen (putten, ergens op, in doen: adem, papier, water, lucht)

groente op een bord scheppen

Gemüse auf einen Teller schöpfen [o. tun]

2. scheppen (tot zich nemen):

3. scheppen (zich verwerven):

genoegen/behagen in iets scheppen

Vergnügen/Gefallen an einer Sache finden

moed scheppen

4. scheppen (opnemen en verplaatsen, opvangen):

een voetganger scheppen inf

einen Fußgänger umfahren

5. scheppen (papier):

geschept papier

geschöpfte(s) Papier nt

geschept papier

Büttenpapier nt

schep·pen¹ <schiep, h. geschapen> [sxɛpə(n)] VB trans

scheppen (creëren, vormen)

scheppen (allgemeen)

scheppen (allgemeen)

erschaffen form

God schiep de hemel en de aarde

Gott schuf Himmel und Erde

de scheppende macht

die Schöpferkraft

de mogelijkheid tot iets scheppen

die Möglichkeit zu etw schaffen

scheppende verbeeldingskracht

schöpferische Fantasie f

niet voor het geluk geschapen zijn fig

nicht für das Glück geschaffen sein

werkgelegenheid scheppen

Arbeitsplätze schaffen

ge·sche·nen VB

geschenen volt. deelw. van schijnen

See also schijnen

schij·nen <scheen, h. geschenen> [sxɛinə(n)] VB intr

1. schijnen:

schijnen (glans, licht geven)

schijnen (met sterk licht)

schijnen (stralen)

de zon schijnt

die Sonne scheint

2. schijnen fig (stralen):

3. schijnen (lijken, de indruk maken van):

het schijnt mij dat …

mir scheint, dass …

naar het schijnt

naar het schijnt

allem Anschein nach

hij schijnt een goede tandarts te zijn

er scheint ein guter Zahnarzt zu sein

ge·scho·len VB

gescholen volt. deelw. van schuilen

See also schuilen

schui·len <schuilde/school, h. geschuild/gescholen> [sxœylə(n)] VB intr

1. schuilen (zich verbergen):

sich verstecken

daar schuilt iets achter

es steckt etw dahinter

daarin schuilt een groot gevaar

dahinter verbirgt sich eine große Gefahr

2. schuilen:

schuilen (beschutting zoeken: staan schuilen)

schuilen (beschutting zoeken: gaan schuilen)

sich unterstellen

voor de regen schuilen onder een boom

sich vor dem Regen unter einem Baum (unter)stellen

3. schuilen (te vinden zijn):

de oorzaak daarvan schuilt in …

die Ursache dafür liegt in …

daarin schuilt geen enkele verdienste

darin liegt keinerlei Verdienst

ge·schoold [ɣəsxolt] ADJ

geschoold (minder sterk)

geschoold (beroepsopleiding)

de geschoolde arbeid

de geschoolde arbeider (meestal)

der Facharbeiter

niet geschoolde arbeiders

ungelernte Arbeiter pl

een geschoolde zangeres

eine ausgebildete Sängerin

ge·scho·ven VB

geschoven volt. deelw. van schuiven¹, schuiven²

See also schuiven , schuiven

schui·ven² <schoof, i. geschoven> [sxœyvə(n)] VB intr

1. schuiven:

schuiven (zich langs een vlak voortbewegen)

schuiven (allgemeen)

schuiven (horizontaal of omhoog)

in elkaar schuiven

sich ineinanderschieben

er schoven pannen van het dak

es rutschten Ziegel vom Dach herunter

2. schuiven (zich met een stoel verplaatsen):

schuif wat bij elkaar

rückt mal etw (näher) zusammen

3. schuiven (zich langs een vlak laten bewegen):

sich schieben lassen

dat raam schuift gemakkelijk

das Fenster lässt sich leicht schieben

laat hem maar schuiven

lass ihn nur machen

met data schuiven

Termine verschieben

schui·ven¹ <schoof, h. geschoven> [sxœyvə(n)] VB trans

1. schuiven:

schuiven (verplaatsen door duwen)

schuiven (damspel)

een stoel bij de tafel schuiven

einen Stuhl an den Tisch rücken

de schuld op iem schuiven fig

die Schuld auf jdn schieben

de grendel op de deur schuiven

den Riegel vor die Tür schieben

iem/iets terzijde schuiven fig

jdn/etw zur Seite schieben

2. schuiven (opium, roken):

ge·schrijf [ɣəsxrɛɪf] N nt geen pl ook pej

Schreiberei f pej

Geschreibe nt pej

ge·schei·den² VB

gescheiden volt. deelw. van scheiden¹, scheiden², scheiden³

See also scheiden , scheiden , scheiden

schei·den³ <scheidde, h. gescheiden> [sxɛidə(n)] VB trans

1. scheiden:

scheiden (samenzijn, verbinding tegengaan)

scheiden (van elkaar)

een kamer door schotten in tweeën scheiden

ein Zimmer mit Trennwänden teilen

een brede gracht scheidde ons van het kasteel

ein breiter Graben trennte uns von dem Schloss

2. scheiden:

scheiden (samenzijn, eenheid verbreken)

scheiden (van elkaar)

een boedel scheiden

einen Besitz aufteilen

een boedel scheiden jur.

einen Besitz auseinandersetzen spec

dooier en eiwit scheiden

das Eigelb vom Eiweiß trennen

het haar/de haren scheiden

das Haar/die Haare scheiteln

twee vechtenden scheiden

zwei Kämpfende auseinanderbringen [o. trennen]

3. scheiden (echtscheiding uitspreken):

zich laten scheiden

sich scheiden lassen

hij leeft van zijn vrouw gescheiden

er lebt von seiner Frau getrennt

gescheiden van tafel en bed

von Tisch und Bett getrennt

een gescheiden vrouw

eine geschiedene Frau

4. scheiden (afzonderen):

scheiden scheik.

scheiden foto., nat.

huisvuil scheiden

5. scheiden (onderscheid maken tussen):

die begrippen zijn niet scherp van elkaar te scheiden

die Begriffe lassen sich nicht klar (voneinander) trennen

schei·den² <scheidde, i. gescheiden> [sxɛidə(n)] VB intr

1. scheiden (niet langer samen gaan):

hier scheiden de geesten fig

da scheiden sich die Geister

hier scheiden onze wegen

hier trennen sich unsere Wege

2. scheiden (huwelijk):

zij gaan scheiden

sie wollen sich scheiden lassen

3. scheiden (zich losmaken):

schei·den¹ <scheidde zich, h. zich gescheiden> [sxɛidə(n)] VB wk ww zich scheiden

1. scheiden (losgaan):

sich (ab)lösen

de bast scheidde zich van de boom

die Rinde löste sich vom Baum (ab)

2. scheiden (uiteengaan):

hier scheiden zich de lijnen/onze wegen

hier trennen sich die Linien/unsere Wege

ge·schreeuw [ɣəsxrew] N nt geen pl

Geschrei nt

veel geschreeuw maar weinig wol prov

viel Geschrei und wenig Wolle prov

ge·schar·rel [ɣəsxɑrəl] N nt geen pl

gescharrel (kippen)

Gescharre nt inf

gescharrel (flirt)

Browse the dictionary

Dutch

Choose your language Deutsch | English | Español | Italiano | Polski