Translations for „diefstallen“ in the German » Dutch Dictionary

(Go to Dutch » German)

ˈTief·sta·pe·lei <Tiefstapelei, Tiefstapeleien> [ˈtiːfʃtaːpəˈl͜ai ] N f

Tiefstapelei

understatement nt

kris·ˈtal·len [krɪsˈtalən] ADJ

kristallen

kristallen

kristallen

van kristal

ein kristallener See fig

een kristallen [o. een kristalhelder] meer

be·ˈfal·len VB trans irreg

befallen

aantasten

befallen

bevangen

befallen

treffen

hohes Fieber befiel mich

ik kreeg (plotseling) hoge koorts

eine Ohnmacht hat ihn befallen

hij is flauwgevallen

von einer Krankheit befallen werden

een ziekte krijgen

ge·ˈfal·len¹ [gəˈfalən] VB intr

1. gefallen (zufriedenstellen, angenehm sein):

gefallen

bevallen

gefallen

aanstaan

gefallen

behagen

gefallen

in de smaak vallen

wie es Gott gefällt

zoals het God behaagt

das lasse ich mir gefallen! inf

dat mag ik wel!

das lasse ich mir nicht gefallen!

dat laat ik mij niet welgevallen!

wie gefalle ich dir?

hoe vind je me?

2. gefallen (Freude haben an etw):

gefallen

plezier hebben (in)

gefallen

genoegen scheppen (in)

Ge·ˈfal·len¹ <Gefallens, Gefallen> [gəˈfalən] N m meist sing

Gefallen

genoegen nt

Gefallen

plezier nt

jdm einen Gefallen erweisen liter

iem een plezier doen

jdm einen Gefallen erweisen liter

iem plezieren

jdm einen Gefallen tun

iem een plezier doen

jdm einen Gefallen tun

iem plezieren

ˈtief·sta·peln VB intr

tiefstapeln

in understatements spreken

tiefstapeln

zich te zwak [o. bescheiden] uitdrukken

ˈein·fal·len VB intr

1. einfallen (in den Sinn kommen):

einfallen

invallen

einfallen

te binnen schieten

was fällt dir denn ein!

hoe kom je erbij!

lass dir das ja nicht einfallen!

dat zou ik maar niet doen!

du musst dir etw einfallen lassen

je moet een uitweg [o. oplossing] zien te vinden

2. einfallen (einstürzen):

einfallen

invallen

einfallen

in(een)storten

3. einfallen (dazwischenreden):

einfallen

invallen

in das Gelächter einfallen

mee gaan lachen

ˈhin·fal·len VB intr irreg

1. hinfallen:

hinfallen

neervallen

2. hinfallen liter:

vor jdm hinfallen

voor iem op de knieën vallen

ˈTief·stand <Tiefstand(e)s> N m kein pl

1. Tiefstand:

Tiefstand

lage stand

Tiefstand

laagste stand [o. peilnt ]

2. Tiefstand fig:

Tiefstand

dieptepunt nt

ˈab·fal·len VB intr irreg

1. abfallen (herunterfallen):

abfallen

afvallen

2. abfallen (als Rest übrig bleiben):

für dich fällt auch noch etw ab

jij krijgt ook nog wat

3. abfallen (untreu werden):

von einer Partei abfallen

een partij ontrouw worden [o. verlaten]

4. abfallen (schräg verlaufen):

ein abfallendes Dach

een afhellend dak

das Feld fällt sanft gegen den Fluss [o. zum Fluss]ab

het veld helt licht af naar de rivier

5. abfallen (in der Leistung geringer sein):

gegen jdn [o. neben jdm]abfallen

bij iem ongunstig afsteken

der Läufer fiel ab

de loper verloor het contact (met de kopgroep)

6. abfallen (sich vermindern):

das Flugzeug fiel ab

het vliegtuig verloor hoogte

die Leistung der Saugpumpe fällt ab

het vermogen van de zuigpomp neemt af

ˈan·fal·len¹ VB intr irreg (entstehen)

anfallen

ontstaan

anfallen

voorkomen

alle anfallenden Arbeiten

alle voorkomende werkzaamheden

ˈum·fal·len VB intr irreg

1. umfallen (zu Boden fallen):

umfallen

omvallen

umfallen

omvervallen

umfallen

neervallen

2. umfallen fig (umkippen):

umfallen

instorten

umfallen

in elkaar zakken

umfallen

flauwvallen

zum Umfallen müde sein

doodmoe [o. doodop] zijn

3. umfallen inf pej (die Aussage widerrufen):

umfallen

van mening [o. opinie] veranderen

umfallen

omslaan

umfallen

overstag gaan

4. umfallen inf pej (mit Widerstreben einverstanden sein):

umfallen

door de knieën gaan

ˈzu·fal·len VB intr irreg

1. zufallen (sich schließen):

zufallen

toevallen

zufallen

dichtvallen

2. zufallen (zukommen, leicht erwerben):

zufallen

ten deel vallen

ihm fällt alles nur so zu

hem waait alles zomaar aan

ˈauf·fal·len VB intr irreg

1. auffallen (negativ/positiv bemerkt werden):

auffallen

opvallen

2. auffallen (einfallen):

auffallen

(neer)vallen

auffallendes Licht

invallend licht

ˈauf·wal·len VB intr

1. aufwallen (leicht aufkochen):

aufwallen

opkoken

aufwallen

opborrelen

mein Blut wallt auf fig

mijn bloed begint te koken

2. aufwallen (aufsteigen):

aufwallen

opstijgen

aufwallen

opwalmen

3. aufwallen liter (aufkommen):

aufwallen

opwellen

aufwallen

opkomen

ˈher·fal·len VB intr irreg

1. herfallen:

herfallen (sich stürzen)

aanvallen

herfallen (sich stürzen)

zich storten op

herfallen (überfallen)

overvallen

über jdn mit Fragen herfallen

iem met vragen overstelpen

2. herfallen (bestürmen):

herfallen

beginnen te schrokken

herfallen

aanvallen op