Dutch » German

Translations for „gestellten“ in the Dutch » German Dictionary

(Go to German » Dutch)

Show summary of all matches

ge·sto·ten: verb
ge·ste·gen: verb
ge·ste·ven: verb
ge·steen·te: noun
ge·stal·te: noun
ge·smol·ten: verb
ge·sto·len: verb
ge·steld·heid: noun

You are viewing results spelled similarly: gestolen , gesmolten , gestalte , gesteente , gesteven , gestegen , gestoten and gesteldheid

ge·sto·ten VB

gestoten volt. deelw. van stoten¹, stoten², stoten³

See also stoten , stoten , stoten

sto·ten³ <stootte/stiet zich, h. zich gestoten> [stotə(n)] VB wk ww zich stoten

1. stoten (botsen):

zich aan de tafel stoten

sich am Tisch stoßen

2. stoten (zich ergeren):

zich aan iems gedrag stoten

sich an jds Benehmen stoßen

sto·ten² <stootte/stiet, h. gestoten> [stotə(n)] VB trans

1. stoten (duwen):

2. stoten (door botsen bezeren):

iem voor het hoofd stoten fig

jdn vor den Kopf stoßen

3. stoten (stampen):

sto·ten¹ <stootte/stiet, h./i. gestoten> [stotə(n)] VB intr

1. stoten (horten: wagens e.d.):

op die weg stoot het erg

auf dieser Straße wird man durchgerüttelt

2. stoten (aanstoot geven):

anstößig sein

die uitdrukkingen stoten

diese Ausdrücke sind anstößig

die uitdrukkingen stoten

diese Ausdrücke erregen Anstoß

3. stoten (botsen):

op de vijand stoten

auf den Feind stoßen

op/tegen iets stoten

an/gegen etw acc stoßen

ge·ste·gen VB

gestegen volt. deelw. van stijgen

See also stijgen

stij·gen <steeg, i. gestegen> [stɛiɣə(n)] VB intr

het bergpad stijgt

der Bergpfad steigt an

in aanzien stijgen

zu höherem Ansehen kommen

in stijgende lijn

in aufsteigender Linie

een stijgende lijn

eine steigende Linie

de prijzen stijgen

die Preise steigen (an) [o. klettern]

de rivier stijgt

der Fluss steigt

van het paard stijgen

van het paard stijgen

vom Pferd steigen

ge·ste·ven VB

gesteven volt. deelw. van stijven¹, stijven²

See also stijven , stijven

stij·ven² <stijfde, h. gestijfd> [stɛivə(n)] VB trans

1. stijven (versterken):

iem in zijn overmoed stijven

jdn in seinem Übermut bestärken

2. stijven (stijf maken):

stij·ven¹ <steef, h. gesteven> [stɛivə(n)] VB trans (met stijfsel bewerken)

linnengoed stijven

Wäsche stärken

ge·steen·te <gesteente|n, gesteente|s> [ɣəstentə] N nt

1. gesteente (steen(achtige delfstof)):

Gestein nt

2. gesteente (edele stenen):

ge·stal·te <gestalte|n, gestalte|s> [ɣəstɑltə] N f

1. gestalte (figuur):

Gestalt f

Figur f

een rijzige gestalte

eine hochwüchsige Gestalt

2. gestalte (gedaante):

Gestalt f

gestalte geven (aan iets)

einer Sache Gestalt geben

gestalte krijgen

Gestalt annehmen

ge·smol·ten VB

gesmolten volt. deelw. van smelten¹, smelten²

See also smelten , smelten

smel·ten² <smolt, h. gesmolten> [smɛltə(n)] VB trans

1. smelten:

smelten (vloeibaar maken)

smelten (boter, vet)

boter smelten in de koekenpan

Butter in der Pfanne zerlassen

ijzer/zilver smelten

Eisen/Silber schmelzen

2. smelten (laten fijnkoken):

zerkochen (lassen)

smel·ten¹ <smolt, i. gesmolten> [smɛltə(n)] VB intr

1. smelten (vloeibaar worden; slinken):

smelten ook fig

smelten als sneeuw voor de zon

wie Schnee an der Sonne schmelzen

iems hart doen smelten

jds Herz erweichen

zijn hart smolt

ihm schmolz das Herz

het smelten van de sneeuw

die Schneeschmelze

zijn ogen smolten in tranen

seine Augen ertranken in Tränen

smelten van de hitte fig

vor Hitze dat umkommen

2. smelten (oplossen):

suiker smelt in water

Zucker schmilzt in Wasser dat

die perziken smelten op de tong

diese Pfirsiche zergehen auf der Zunge

smeltende kleuren

ineinanderfließende Farben pl

ge·sto·len VB

gestolen volt. deelw. van stelen

See also stelen

ste·len <stal, h. gestolen> [stelə(n)] VB trans

entwenden form

het gestolen goed

dat/hij kan me gestolen worden

das/er kann mir gestohlen bleiben

van iem een kus stelen

jdm einen Kuss rauben [o. stehlen]

dat is om te stelen

das ist entzückend [o. reizend] [o. niedlich]

zijn portemonnee is gestolen

sein Portemonnaie ist gestohlen worden

zijn portemonnee is gestolen

ihm ist das Portemonnaie gestohlen worden

ge·steld·heid [ɣəstɛlthɛit] N f geen pl

gesteldheid

Zustand m

gesteldheid

gesteldheid (van persoon)

gesteldheid (van zaak)

Beschaffenheit f

de gesteldheid van het lichaam

die körperliche Verfassung

de gesteldheid van het weer

de gesteldheid van de wegen

die Straßenverhältnisse pl

Browse the dictionary

Dutch

Choose your language Deutsch | English | Español | Italiano | Polski