Polish » German

Polish)

opuszczać: I. transitive verb II. reflexive verb
opuszczony: adjective and adverb
dopuszczać: I. transitive verb II. intransitive verb III. reflexive verb
popuszczać: transitive verb
puszczać: I. transitive verb II. intransitive verb III. reflexive verb
spuszczać: I. transitive verb II. reflexive verb
upuszczać: transitive verb
wpuszczać: transitive verb
odpuszczać: transitive verb
dopuszczający: noun
dopuszczalny: adjective and adverb
poopuszczać: transitive verb
rozpuszczać: I. transitive verb II. reflexive verb
podpuszczać: transitive verb
puszczalska: adjective and adverb
napuszczać: transitive verb
wypuszczać: I. transitive verb II. reflexive verb
zapuszczać: I. transitive verb II. reflexive verb
powypuszczać
pozapuszczać

You are viewing results spelled similarly: opuszczać , odpuszczać , wpuszczać , upuszczać , spuszczać , puszczać , popuszczać , dopuszczać , opuszczony , dopuszczający , dopuszczalny , puszczalska , podpuszczać , rozpuszczać , poopuszczać , zapuszczać , wypuszczać , napuszczać , pozapuszczać , powypuszczać , dopuszczalność , puszczański , opustoszały , niedopuszczalny , przypuszczać , przepuszczać , niedopuszczalnie and opuszkowy

I . opuszczać <‑cza; perf opuścić> [opuʃtʃatɕ] VB trans

II . opuszczać <‑cza; perf opuścić> [opuʃtʃatɕ] VB refl

1. opuszczać (obniżać się):

opuszczać

sinken

opuszczać

fallen

opuszczać się na linie

sich acc abseilen

opuszczać się na linie

auf dem Seil hinabsteigen

2. opuszczać (zaniedbywać się):

opuściła się w pracy/w nauce

sie hat ihre Arbeit/ihren Unterricht vernachlässigt

opuszczony [opuʃtʃonɨ] ADJ

1. opuszczony (pozostawiony):

opuszczony dom, wieś

verlassen

opuszczony dom, wieś

menschenleer

2. opuszczony (porzucony):

opuszczony człowiek

verlassen

opuszczony człowiek

einsam

3. opuszczony (zaniedbany):

opuszczony

vernachlässigt

I . dopuszczać <‑cza; perf dopuścić> [dopuʃtʃatɕ] VB trans

1. dopuszczać (pozwolić się zbliżyć):

dopuszczać kogoś do siebie

jdn an sich acc heranlassen

dopuścić kogoś do tajemnicy

jdn in ein Geheimnis einweihen

dopuścić coś do świadomości

sich dat etw gen bewusst werden

2. dopuszczać (zezwolić na coś):

dopuszczać

etw zulassen [o. gestatten]

dopuścić kogoś do egzaminu/matury

jdn zur Prüfung/zum Abitur zulassen

dopuścić kogoś do głosu [lub słowa]

jdn zu Wort kommen lassen

II . dopuszczać <‑cza; perf dopuścić> [dopuʃtʃatɕ] VB intr

1. dopuszczać (przystać):

nie dopuszczę do tego

das werde ich nicht zulassen

2. dopuszczać usu imperf (przewidywać):

dopuszczać możliwość wypowiedzenia

die Möglichkeit zu kündigen vorsehen [o. zulassen]

gramatyka dopuszcza obie końcówki

die Grammatik f lässt beide Endungen zu

III . dopuszczać <‑cza; perf dopuścić> [dopuʃtʃatɕ] VB refl (popełnić)

dopuszczać się przestępstwa

ein Verbrechen begehen [o. verüben]

dopuszczać się gwałtu

eine Gewalttat verüben

popuszczać <‑cza> [popuʃtʃatɕ], popuścić [popuɕtɕitɕ] VB trans perf fig inf

1. popuszczać (dać większą swobodę):

popuszczać

nachlassen

popuszczać

lockern

popuścić cugle

die Zügel locker lassen

2. popuszczać (darować):

nie popuszczę mu

das soll er mir büßen

I . puszczać <‑cza; perf puścić> [puʃtʃatɕ] VB trans

1. puszczać (przestawać trzymać):

puszczać linę, czyjąś rękę

loslassen

puszczać linę, czyjąś rękę

losmachen

2. puszczać (powodować płynięcie, poruszenie, wyrzucenie w powietrze):

puszczać wodę, strumień

laufen lassen

puszczać wodę, strumień

einlassen

puszczać coś z dymem

etw in Rauch aufgehen lassen

puszczać coś w niepamięć

etw in Vergessenheit bringen

nie puszczać pary z ust

den Mund halten

puścić coś w ruch

etw in Gang bringen [o. setzen]

puszczać coś mimo uszu

etw unbeachtet lassen

3. puszczać inf (pozwalać iść):

puszczać

gehen lassen

puszczać dzieci bez opieki

die Kinder ohne Aufsicht lassen

puszczać kogoś przodem

jdn vorlassen

puszczać kogoś przodem

jdm Vortritt lassen

4. puszczać (uwalniać):

puszczać zakładnika

freilassen

puszczać zakładnika

loslassen

5. puszczać (wypuszczać):

puszczać listki, pączki

[aus]treiben

puszczać latawca

den Drachen steigen lassen

6. puszczać (wydzielać):

puszczać sok

saften

puszczać sok

Saft lassen

puszczać farbę

Farbe bekennen

7. puszczać inf (uruchamiać):

puszczać kasetę, płytę

abspielen

puszczać maszynę

in Gang setzen

8. puszczać inf (emitować):

puszczać piosenkę, serial

senden

9. puszczać inf (rozgłaszać):

puszczać plotki

in Umlauf setzen [o. bringen]

10. puszczać (przeprowadzać):

puszczać linię kolejową, tunel

bauen

II . puszczać <‑cza; perf puścić> [puʃtʃatɕ] VB intr inf

1. puszczać:

puszczać (ustępować pod naciskiem) (drzwi)

sich acc öffnen lassen

2. puszczać:

puszczać (rozrywać się) (szew, zamek)

platzen

oczko [w pończosze] puszcza

eine Masche f [im Strumpf] ist gelaufen

3. puszczać:

puszczać (dawać się usunąć) (plama)

sich acc entfernen lassen

4. puszczać:

puszczać (tracić barwę) (bluzka)

abfärben

III . puszczać <‑cza; perf puścić> [puʃtʃatɕ] VB refl

1. puszczać (przestawać się trzymać):

puszczać się czegoś

etw loslassen

2. puszczać inf (poruszać się szybko):

puszczać się pędem

fortgehen

puszczać się pędem

losrennen

3. puszczać inf (prowadzić rozwiązłe życie):

puszczać

fremdgehen inf

puszczać

Seitensprünge machen

I . spuszczać <‑cza> [spuʃtʃatɕ], spuścić [spuɕtɕitɕ] perf VB trans

1. spuszczać (opuszczać):

spuszczać głowę

sinken lassen

spuszczać łódź, roletę

herunterlassen

nie spuszczać kogoś/czegoś z oczu

jdn/etw nicht aus den Augen lassen

spuszczać oczy [lub wzrok]

die Augen [o. den Blick] niederschlagen

spuszczać oczy [lub wzrok]

den Blick senken

spuścić z tonu

kleinlaut werden

spuścić z tonu

klein beigeben

2. spuszczać (odprowadzać):

spuszczać wodę, powietrze

ablassen

spuszczać wodę (w toalecie)

spülen

3. spuszczać (uwalniać):

spuszczać psa ze smyczy

den Hund von der Leine losmachen [o. lassen]

4. spuszczać inf (obniżyć):

spuścić cenę

mit dem Preis runtergehen inf

II . spuszczać <‑cza> [spuʃtʃatɕ], spuścić [spuɕtɕitɕ] perf VB refl

1. spuszczać (opuszczać się):

spuszczać

sich acc herunterlassen

spuszczać

[hin]absteigen

spuszczać

sich acc senken

2. spuszczać vulg:

spuszczać (mieć wytrysk) (mężczyzna)

abspritzen vulg

upuszczać <‑cza> [upuʃtʃatɕ], upuścić [upuɕtɕitɕ] VB trans perf

upuszczać (pozwolić wypaść):

upuszczać

fallen lassen

nie upuść tego!

lass das nicht fallen!

Phrases:

upuścić komuś krwi

jdn bis aufs Blut quälen [o. reizen]

wpuszczać <‑cza> [fpuʃtʃatɕ], wpuścić [fpuɕtɕitɕ] VB trans perf

1. wpuszczać (pozwalać wejść):

wpuszczać kogoś do pokoju

jdn ins Zimmer [hin]einlassen [o. [he]reinlassen]

jednym uchem wpuszczać, a drugim wypuszczać

etw geht zum einen Ohr hinein und zum anderen wieder hinaus

2. wpuszczać (umieszczać):

wpuszczać nogawki do butów

die Hosenbeine in die Stiefel stecken

Phrases:

wpuścić kogoś w maliny inf

jdn verschaukeln [o. zum Narren halten]

odpuszczać <‑cza> [otpuʃtʃatɕ], odpuścić [otpuɕtɕitɕ] VB trans perf

1. odpuszczać (darować):

odpuszczać komuś coś

jdm etw verzeihen [o. vergeben form ]

2. odpuszczać REL:

odpuścić komuś grzechy

jdm seine Sünden vergeben

Boże odpuść

um Gottes willen

Boże odpuść

da sei Gott vor!

3. odpuszczać perf only inf (zignorować coś):

odpuszczać

sparen

odpuść sobie!

spar[e] dir das!

odpuść sobie!

das kannst du dir sparen!

dopuszczający <gen ‑cego, pl ‑ce> [dopuʃtʃajontsɨ] N m adj form SCHOOL

dopuszczający (ocena)

mangelhaft (in Polen: eine Zwei)

dopuszczalny [dopuʃtʃalnɨ] ADJ

dopuszczalny

zulässig

poopuszczać <‑cza> [poopuʃtʃatɕ] VB trans perf

poopuszczać

senken

poopuszczać

hängen lassen

I . rozpuszczać <‑cza; perf rozpuścić> [rospuʃtʃatɕ] VB trans

1. rozpuszczać (rozcieńczać):

rozpuszczać

verdünnen

2. rozpuszczać (topić):

rozpuszczać

schmelzen

3. rozpuszczać (rozwiązywać):

rozpuszczać włosy

lösen

4. rozpuszczać inf (rozpowszechniać):

rozpuszczać

herumerzählen

rozpuszczać

verbreiten

rozpuszczać plotki

Klatsch verbreiten

5. rozpuszczać (źle wychować, pozwalać na wszystko):

rozpuszczać

jdn verziehen inf

rozpuszczone dziecko

verzogenes Kind nt

II . rozpuszczać <‑cza; perf rozpuścić> [rospuʃtʃatɕ] VB refl

1. rozpuszczać:

rozpuszczać (rozprowadzać się w cieczy) (cukier)

sich acc [auf]lösen

2. rozpuszczać:

rozpuszczać (topić się) (lód)

auftauen

rozpuszczać (topić się) (lód)

schmelzen

Phrases:

rozpuścił się jak dziadowski bicz

vor Übermut [o. Freude] geriet er außer Rand und Band inf

podpuszczać <‑cza; perf podpuścić> [potpuʃtʃatɕ] VB trans

1. podpuszczać (pozwalać zbliżyć się):

podpuszczać

herankommen lassen

myśliwy podpuścił zwierzynę na odległość strzału

der Jäger m ließ das Wild auf Schussweite herankommen

2. podpuszczać inf (namawiać):

podpuszczać kogoś do zrobienia czegoś

jdn anstiften [o. dazu verleiten] , etw zu tun

podpuszczać kogoś przeciwko komuś

jdn gegen jdn aufwiegeln [o. aufhetzen]

puszczalska [puʃtʃalska] ADJ pej inf

puszczalska

leicht

puszczalska dziewczyna

leichtes Mädchen nt

puszczalska dziewczyna

Flittchen nt inf pej

napuszczać <‑cza; perf napuścić> [napuʃtʃatɕ] VB trans

1. napuszczać (napełniać):

napuszczać coś [lub czegoś] do czegoś powietrze, wodę

etw in etw acc hineinleiten

napuszczać coś [lub czegoś] do czegoś powietrze, wodę

etw in etw acc hineinlassen

2. napuszczać inf (buntować):

napuszczać kogoś na kogoś

jdn gegen jdn aufwiegeln [o. aufhetzen]

I . wypuszczać <‑cza> [vɨpuʃtʃatɕ], wypuścić [vɨpuɕtɕitɕ] perf VB trans

1. wypuszczać (przestawać trzymać):

wypuszczać

loslassen

2. wypuszczać (pozwolić wyjść):

wypuszczać

hinauslassen

wypuszczać

rauslassen inf

3. wypuszczać (uwalniać):

wypuszczać aresztanta, jeńca

[in die Freiheit] entlassen

wypuszczać aresztanta, jeńca

freilassen

4. wypuszczać (spowodować ujście):

wypuszczać wodę z wanny

das Wasser aus der Badewanne ablassen

wypuszczać powietrze z materaca

die Luft aus der Matratze lassen

jednym uchem wpuszczać, a drugim wypuszczać (nie brać pod rozwagę) rady

zum einen Ohr herein-, zum anderen wieder hinausgehen inf

jednym uchem wpuszczać, a drugim wypuszczać (słuchać nieuważnie)

mit halbem Ohr zuhören [o. hinhören]

5. wypuszczać inf (wprowadzać na rynek):

wypuszczać artykuł, serię

auf den Markt bringen [o. werfen]

wypuszczać znaczki pocztowe

[her]ausgeben

wypuszczać banknoty, monety

in Umlauf bringen

wypuszczać banknoty, monety

herausgeben

6. wypuszczać inf (dawać wykształcenie):

wypuszczać absolwentów

entlassen

7. wypuszczać (puszczać pędy):

wypuszczać pędy [lub pączki]

Triebe entwickeln

wypuszczać pędy [lub pączki]

sprießen

drzewa puszczają już pąki

die Bäume mpl schlagen schon aus

II . wypuszczać <‑cza> [vɨpuʃtʃatɕ], wypuścić [vɨpuɕtɕitɕ] perf VB refl inf (wyruszyć dokądś)

wypuszczać

sich acc aufmachen

wypuszczać

sich acc begeben form

I . zapuszczać <‑cza; perf zapuścić> [zapuʃtʃatɕ] VB trans

1. zapuszczać (pozwalać rosnąć):

zapuszczać włosy, brodę

wachsen lassen

2. zapuszczać (wpuszczać):

zapuszczać

hineinlassen

zapuszczać krople do oczu

[ein]träufeln

zapuszczać korzenie

Wurzeln schlagen

zapuszczać korzenie

Fuß fassen

3. zapuszczać (spuszczać):

zapuszczać żaluzje

herunterlassen

4. zapuszczać inf (uruchamiać):

zapuszczać silnik

anwerfen

zapuszczać silnik

anlassen

5. zapuszczać (zaniedbywać):

zapuszczać

vernachlässigen

zapuszczać ogród

verwildern lassen

zapuszczać mieszkanie

verkommen lassen

II . zapuszczać <‑cza; perf zapuścić> [zapuʃtʃatɕ] VB refl

1. zapuszczać (zajść daleko):

zapuszczać się w coś

in etw acc vordringen

zapuszczać się w coś

sich acc in etw acc vorwagen

2. zapuszczać inf (zaniedbać się):

zapuszczać

sich acc vernachlässigen

zapuszczać

sich acc gehenlassen [o. gehen lassen]

od czasu śmierci męża bardzo się zapuściła

seit dem Tod ihres Mannes hat sie sich sehr vernachlässigt

powypuszczać [povɨpuʃtʃatɕ]

powypuszczać perf od wypuszczać

I . wypuszczać <‑cza> [vɨpuʃtʃatɕ], wypuścić [vɨpuɕtɕitɕ] perf VB trans

1. wypuszczać (przestawać trzymać):

wypuszczać

loslassen

2. wypuszczać (pozwolić wyjść):

wypuszczać

hinauslassen

wypuszczać

rauslassen inf

3. wypuszczać (uwalniać):

wypuszczać aresztanta, jeńca

[in die Freiheit] entlassen

wypuszczać aresztanta, jeńca

freilassen

4. wypuszczać (spowodować ujście):

wypuszczać wodę z wanny

das Wasser aus der Badewanne ablassen

wypuszczać powietrze z materaca

die Luft aus der Matratze lassen

jednym uchem wpuszczać, a drugim wypuszczać (nie brać pod rozwagę) rady

zum einen Ohr herein-, zum anderen wieder hinausgehen inf

jednym uchem wpuszczać, a drugim wypuszczać (słuchać nieuważnie)

mit halbem Ohr zuhören [o. hinhören]

5. wypuszczać inf (wprowadzać na rynek):

wypuszczać artykuł, serię

auf den Markt bringen [o. werfen]

wypuszczać znaczki pocztowe

[her]ausgeben

wypuszczać banknoty, monety

in Umlauf bringen

wypuszczać banknoty, monety

herausgeben

6. wypuszczać inf (dawać wykształcenie):

wypuszczać absolwentów

entlassen

7. wypuszczać (puszczać pędy):

wypuszczać pędy [lub pączki]

Triebe entwickeln

wypuszczać pędy [lub pączki]

sprießen

drzewa puszczają już pąki

die Bäume mpl schlagen schon aus

II . wypuszczać <‑cza> [vɨpuʃtʃatɕ], wypuścić [vɨpuɕtɕitɕ] perf VB refl inf (wyruszyć dokądś)

wypuszczać

sich acc aufmachen

wypuszczać

sich acc begeben form

pozapuszczać [pozapuʃtʃatɕ]

pozapuszczać perf od zapuszczać

I . zapuszczać <‑cza; perf zapuścić> [zapuʃtʃatɕ] VB trans

1. zapuszczać (pozwalać rosnąć):

zapuszczać włosy, brodę

wachsen lassen

2. zapuszczać (wpuszczać):

zapuszczać

hineinlassen

zapuszczać krople do oczu

[ein]träufeln

zapuszczać korzenie

Wurzeln schlagen

zapuszczać korzenie

Fuß fassen

3. zapuszczać (spuszczać):

zapuszczać żaluzje

herunterlassen

4. zapuszczać inf (uruchamiać):

zapuszczać silnik

anwerfen

zapuszczać silnik

anlassen

5. zapuszczać (zaniedbywać):

zapuszczać

vernachlässigen

zapuszczać ogród

verwildern lassen

zapuszczać mieszkanie

verkommen lassen

II . zapuszczać <‑cza; perf zapuścić> [zapuʃtʃatɕ] VB refl

1. zapuszczać (zajść daleko):

zapuszczać się w coś

in etw acc vordringen

zapuszczać się w coś

sich acc in etw acc vorwagen

2. zapuszczać inf (zaniedbać się):

zapuszczać

sich acc vernachlässigen

zapuszczać

sich acc gehenlassen [o. gehen lassen]

od czasu śmierci męża bardzo się zapuściła

seit dem Tod ihres Mannes hat sie sich sehr vernachlässigt

Monolingual examples (not verified by PONS Editors)

Polish

W zimie ptaki opuszczają lasy i wyruszają na żer na otwarte tereny. pl.wikipedia.org

Postacie dorosłe zwykle zimują w kokonie, jednak niektóre osobniki opuszczają je jesienią i zimują pod wodą, np. w pochwach liściowych trzciny pospolitej. pl.wikipedia.org

Niektóre pary mogą przez cały rok trzymać się wybranych terytoriów, podczas gdy inne opuszczają je w mniej sprzyjającej porze roku. pl.wikipedia.org

Pisklęta opuszczają gniazdo po około 45–50 dniach. pl.wikipedia.org

Tradycyjna muzyka dodaje dramaturgii turniejowi, a czasem zapaśnicy opuszczają arenę w takt gruzińskich tańców ludowych. pl.wikipedia.org

Po uzyskaniu zdolności lotu młode natychmiast usamodzielniają się i opuszczają okolice gniazda. pl.wikipedia.org

Przyczyną nadnapięcia jest ograniczona szybkość reakcji chemicznych, przemian fazowych oraz dyfuzji, dzięki której substraty docierają do strefy reakcji, a produkty ją opuszczają (nadnapięcie aktywacyjne, stężeniowe, oporowe i pseudooporowe). pl.wikipedia.org

Definitywnie opuszczają gniazdo po 60-91 dniach w zależności od wieku (kolejności wyklucia) oraz pory lęgu – młode z późniejszych lęgów usamodzielniają się wcześniej. pl.wikipedia.org

W przeciągu dalszych 10 dni pisklęta opuszczają gniazdo, by być karmione poza nim, co jest charakterystyczną cechą czepig. pl.wikipedia.org

Dorosłe susły rzadko opuszczają nory już we wrześniu. pl.wikipedia.org

Would you like to add some words, phrases or translations?

Submit a new entry.

Browse the dictionary

Polish

Translations for „opuszczają“ in the Polish » German Dictionary (Go to German » Polish)

I . opuszczać <‑cza; perf opuścić> [opuʃtʃatɕ] VB trans

1. opuszczać (obniżać):

2. opuszczać (porzucać):

3. opuszczać (wyprowadzać się):

4. opuszczać (pomijać):

Phrases:

II . opuszczać <‑cza; perf opuścić> [opuʃtʃatɕ] VB refl

1. opuszczać (obniżać się):

2. opuszczać (zaniedbywać się):

opuszczony [opuʃtʃonɨ] ADJ

1. opuszczony (pozostawiony):

2. opuszczony (porzucony):

3. opuszczony (zaniedbany):

I . dopuszczać <‑cza; perf dopuścić> [dopuʃtʃatɕ] VB trans

1. dopuszczać (pozwolić się zbliżyć):

2. dopuszczać (zezwolić na coś):

II . dopuszczać <‑cza; perf dopuścić> [dopuʃtʃatɕ] VB intr

1. dopuszczać (przystać):

2. dopuszczać usu imperf (przewidywać):

III . dopuszczać <‑cza; perf dopuścić> [dopuʃtʃatɕ] VB refl (popełnić)

popuszczać <‑cza> [popuʃtʃatɕ], popuścić [popuɕtɕitɕ] VB trans perf fig inf

1. popuszczać (dać większą swobodę):

2. popuszczać (darować):

I . puszczać <‑cza; perf puścić> [puʃtʃatɕ] VB trans

1. puszczać (przestawać trzymać):

2. puszczać (powodować płynięcie, poruszenie, wyrzucenie w powietrze):

3. puszczać inf (pozwalać iść):

4. puszczać (uwalniać):

5. puszczać (wypuszczać):

6. puszczać (wydzielać):

7. puszczać inf (uruchamiać):

8. puszczać inf (emitować):

9. puszczać inf (rozgłaszać):

10. puszczać (przeprowadzać):

II . puszczać <‑cza; perf puścić> [puʃtʃatɕ] VB intr inf

1. puszczać:

2. puszczać:

3. puszczać:

4. puszczać:

III . puszczać <‑cza; perf puścić> [puʃtʃatɕ] VB refl

1. puszczać (przestawać się trzymać):

2. puszczać inf (poruszać się szybko):

3. puszczać inf (prowadzić rozwiązłe życie):

I . spuszczać <‑cza> [spuʃtʃatɕ], spuścić [spuɕtɕitɕ] perf VB trans

1. spuszczać (opuszczać):

2. spuszczać (odprowadzać):

3. spuszczać (uwalniać):

4. spuszczać inf (obniżyć):

II . spuszczać <‑cza> [spuʃtʃatɕ], spuścić [spuɕtɕitɕ] perf VB refl

1. spuszczać (opuszczać się):

2. spuszczać vulg:

upuszczać <‑cza> [upuʃtʃatɕ], upuścić [upuɕtɕitɕ] VB trans perf

upuszczać (pozwolić wypaść):

Phrases:

wpuszczać <‑cza> [fpuʃtʃatɕ], wpuścić [fpuɕtɕitɕ] VB trans perf

1. wpuszczać (pozwalać wejść):

2. wpuszczać (umieszczać):

Phrases:

odpuszczać <‑cza> [otpuʃtʃatɕ], odpuścić [otpuɕtɕitɕ] VB trans perf

1. odpuszczać (darować):

2. odpuszczać REL:

3. odpuszczać perf only inf (zignorować coś):

dopuszczający <gen ‑cego, pl ‑ce> [dopuʃtʃajontsɨ] N m adj form SCHOOL

dopuszczalny [dopuʃtʃalnɨ] ADJ

poopuszczać <‑cza> [poopuʃtʃatɕ] VB trans perf

I . rozpuszczać <‑cza; perf rozpuścić> [rospuʃtʃatɕ] VB trans

1. rozpuszczać (rozcieńczać):

2. rozpuszczać (topić):

3. rozpuszczać (rozwiązywać):

4. rozpuszczać inf (rozpowszechniać):

5. rozpuszczać (źle wychować, pozwalać na wszystko):

II . rozpuszczać <‑cza; perf rozpuścić> [rospuʃtʃatɕ] VB refl

1. rozpuszczać:

2. rozpuszczać:

Phrases:

podpuszczać <‑cza; perf podpuścić> [potpuʃtʃatɕ] VB trans

1. podpuszczać (pozwalać zbliżyć się):

2. podpuszczać inf (namawiać):

puszczalska [puʃtʃalska] ADJ pej inf