Translations for „krämchen“ in the Dutch » German Dictionary

(Go to German » Dutch)

brun·chen <brunchte, h. gebruncht> [brʏnʃə(n)] VB intr

brunchen

brunchen

kra·miek <kramiek|en> [kramik] N m Belg

kramiek

Korinthenbrot nt

kracht <kracht|en> [krɑxt] N f

1. kracht:

kracht (fysieke sterkte)

Kraft f

kracht (kracht die ergens op uitgeoefend wordt)

Wucht f

met inzet van alle krachten

unter Anspannung aller Kräfte

gebalde kracht

geballte Kraft f

zijn krachten nemen af

seine Kräfte lassen nach

weer op krachten zijn

wieder bei Kräften sein

weer op krachten komen

wieder zu Kräften kommen

zijn krachten sparen

seine Kräfte schonen

iem met volle kracht raken

jdn mit voller Wucht treffen

een en al kracht (zijnd)

kraftstrotzend

de krachten te boven gaan

über die Kräfte gehen

aan het eind van zijn krachten zijn

am Ende seiner Kräfte sein

2. kracht (vermogen om invloed uit te oefenen):

kracht

Kraft f

de kracht van argumenten

die Schlagkraft von Argumenten

aan argumenten kracht bijzetten

Argumenten Nachdruck verleihen

de stuwende kracht

die treibende Kraft

kracht van wet hebben/krijgen

Gesetzeskraft haben/erlangen

3. kracht (geestelijke, zedelijke en fysieke vermogens):

kracht

Kraft f

kracht

Stärke f

op eigen kracht

aus eigener Kraft

in de kracht van zijn leven

in den besten Jahren

daarin ligt zijn kracht

darin liegt seine Stärke

4. kracht (medewerker):

kracht

Kraft f

kracht

Arbeitskraft f

een ervaren/geschikte kracht

eine erfahrene/geeignete Kraft

5. kracht:

kracht nat., techn.

Kraft f

middelpuntvliedende kracht

Zentrifugalkraft f

middelpuntvliedende kracht

Fliehkraft f

volle kracht vooruit

volle Kraft [o. Fahrt] voraus

op volle kracht werken

mit voller Kraft arbeiten

uit kracht van

kraft +gen

van kracht zijn/worden

in Kraft sein/treten

niet meer van kracht zijn

außer Kraft sein

kra·ken¹ <kraakte, h. gekraakt> [krakə(n)] VB intr

1. kraken:

kraken (scherp geluid maken: botten, hout, schoenen, stem)

knarren

kraken (scherp geluid maken: hout, radio, telefoon)

knacken

kraken (scherp geluid maken: sneeuw, grind)

knirschen

kraken (scherp geluid maken: ijs(schotsen))

krachen

zijn gewrichten kraken

es knackt [o. kracht] in seinen Gliedern

in al zijn voegen kraken

in allen Fugen krachen

een krakende stem

eine krächzende [o. schnarrende] [o. knarrende] Stimme

het vriest dat het kraakt

es friert Stein und Bein

2. kraken scheik.:

kraken

(sich) spalten

kramp·ach·tig <krampachtige, krampachtiger, krampachtigst> [krɑmpɑxtəx] ADJ

1. krampachtig (geforceerd):

krampachtig

krampfhaft

krampachtig

verkrampft

zo'n krampachtig gedoe!

das ist doch alles Krampf!

2. krampachtig (met wanhopige inspanning):

krampachtig

krampfhaft

3. krampachtig (als een kramp):

krampachtig

krampfhaft

krampachtig

krampfartig

zich krampachtig samentrekken

(sich) verkrampfen

zich krampachtig samentrekken

sich zusammenkrampfen

af·la·chen <lachte af, h. afgelachen> [ɑflɑxə(n)] VB intr

heel wat aflachen

aus dem Lachen nicht (mehr) herauskommen

ge·la·chen VB

gelachen volt. deelw. van lachen¹, lachen²

See also lachen , lachen

la·chen² <lachte, h. gelachen> [lɑxə(n)] VB trans (door lachen in een toestand komen)

lachen

lachen

het is om je rot te lachen

es ist zum Schießen [o. Schreien]

zich tranen lachen

Tränen lachen

zich een ongeluk lachen

sich dat einen Ast lachen

zich krom/slap/zich halfdood lachen

sich kranklachen/schieflachen/totlachen

wie het laatst lacht, lacht het best prov

wer zuletzt lacht, lacht am besten

la·chen¹ <lachte, h. gelachen> [lɑxə(n)] VB intr

1. lachen:

lachen (als uiting van vrolijkheid, opgewektheid)

lachen

lachen (ingetogen, fijntjes)

lächeln

iem aan het lachen maken

jdn zum Lachen bringen

fijntjes lachen

schmunzeln

fijntjes lachen

verschmitzt lächeln

in lachen uitbarsten

laut loslachen

in zijn vuistje lachen

sich dat (eins) ins Fäustchen lachen

zijn lachen inhouden

sich dat das Lachen verbeißen [o. verkneifen]

laat mij niet lachen!

dass ich nicht lache!

om [o. over ] iets lachen

über etw acc lachen

schaterend lachen

schallend [o. laut] lachen

schudden van het lachen

sich vor Lachen wälzen

dubbel liggen van het lachen

sich biegen [o. krümmen] vor Lachen

2. lachen (bespotten, schertsen; leedvermaak hebben):

lachen

lachen

lachen

lächeln

ik lach er niet om

mir ist nicht zum Lachen

er is [o. valt ] niets te lachen

es gibt nichts zu lachen

spee·chen <speechte, h. gespeecht> [spiːtʃə(n)] VB intr

speechen

eine Rede [o. Ansprache] halten

glim·la·chen <glimlachte, h. geglimlacht> [ɣlɪmlɑxə(n)] VB intr

glimlachen

lächeln

glimlachen (fijntjes)

schmunzeln

naar/tegen iem glimlachen

jdn anlächeln/jdm zulächeln

om iets glimlachen

über etw acc schmunzeln

kramp <kramp|en> [krɑmp] N f

kramp

Krampf m

kraan¹ <kranen> [kran] N m (kei)

kraan

Ass nt

kraan

Könner m

kraan

Kanone f

kra·ker <kraker|s> [krakər] N m

1. kraker (iem die een huis kraakt):

kraker

Hausbesetzer m

2. kraker:

kraker (inbreker)

Einbrecher m

kraker (in samenstellingen)

-knacker m