Translations for „afgoden“ in the Dutch » German Dictionary

af·god <afgod|en> [ɑfxɔt] N m

afgod

Abgott m

afgod (afgodsbeeld)

Götze m

af·ge·ven¹ <gaf af, h. afgegeven> [ɑfxevə(n)] VB intr

1. afgeven (kleurstof loslaten):

afgeven

abfärben

die handschoenen geven af

diese Handschuhe färben ab

2. afgeven + op:

afgeven

herziehen

op iem/iets afgeven

über jdn/etw herziehen

af·la·den <laadde af, h. afgeladen> [ɑfladə(n)] VB trans

afladen

abladen

af·ra·den <ried af/raadde af, h. afgeraden> [ɑfradə(n)] VB trans

afraden

abraten

iem iets afraden

jdm (von) etw abraten

af·doen <deed af, h. afgedaan> [ɑvdun] VB trans

1. afdoen:

afdoen (afleggen)

ablegen

afdoen (hoofddeksel)

abnehmen

zijn ceintuur afdoen

den Gürtel ablegen

2. afdoen (wegnemen):

afdoen

abnehmen

zijn armoede deed niets af aan zijn waardigheid fig

seine Armut änderte nichts an seiner Würde

iets van de prijs afdoen

etw vom Preis nachlassen

dat doet er niets toe of af

das ändert nichts an der Sache

3. afdoen (schoonmaken):

afdoen

abwischen

meubelen afdoen

Möbel abstauben

4. afdoen (ten einde brengen):

afdoen

erledigen

iets als onzin afdoen

etw als Blödsinn abtun

iets afdoen met een lachertje

etw mit einem Lächeln abtun

van afdoen houden

≈ etw gern zügig erledigen

een afgedane zaak

eine abgeschlossene Sache

afgedaan hebben (zaken)

ausgedient haben

afgedaan hebben (personen)

zum alten Eisen gehören

afgedaan hebben (vertrouwen)

bei jdm verspielt haben

5. afdoen (betalen):

afdoen

abtragen

de helft van een schuld afdoen

die Hälfte einer Schuld abtragen

een zaak afdoen

≈ eine Forderung erfüllen

voor mij heeft hij afgedaan fig

wir sind fertig miteinander

voor mij heeft hij afgedaan inf

er ist für mich abgetan

6. afdoen (beslissen):

afdoen

entscheiden

af·ko·ken <kookte af, h./i. afgekookt> [ɑfkokə(n)] VB intr (aardappels)

afkoken

mehlig werden beim Kochen

ver·af·go·den <verafgoodde, h. verafgood> [vərɑfɣodə(n)] VB trans

verafgoden

vergöttern

af·glij·den <gleed af, i. afgegleden> [ɑfxlɛidə(n)] VB intr

1. afglijden (naar beneden glijden):

afglijden

hinuntergleiten

afglijden

hinunterrutschen

hij was steeds verder afgegleden in fig

er war immer weiter in … acc abgeglitten

2. afglijden (glijdend van iets af raken):

afglijden

abgleiten

afglijden

abrutschen

af·gaan <ging af, i. afgegaan> [ɑfxan] VB intr

1. afgaan (afdalen):

afgaan

hinuntergehen

afgaan

hinabgehen

een rivier afgaan

einen Fluss hinunterfahren

van de berg afgaan

den Berg hinuntergehen

2. afgaan + op:

afgaan

zugehen

afgaan fig

sich verlassen

ik las het rapport, hierop afgaande is hij schuldig

ich las den Bericht, hiernach ist er schuldig

op een meisje afgaan

auf ein Mädchen zugehen

afgaande op een gerucht

auf ein Gerücht hin

op het uiterlijk afgaan

nach dem Äußeren urteilen

op iems woorden afgaan fig

sich auf jds Worte verlassen

recht op zijn doel afgaan fig

geradewegs auf sein Ziel zugehen

op de eerste indruk afgaan

nach dem ersten Eindruck urteilen

3. afgaan:

afgaan (weggaan)

abgehen

afgaan (toneel)

abtreten

van school afgaan

(von der Schule) abgehen

van zijn vrouw afgaan

seine Frau verlassen

van het toneel afgaan ook fig

von der Bühne abtreten

van de rechte weg afgaan fig

vom rechten Pfad abweichen

4. afgaan (verminderen):

afgaan

abnehmen

de aardigheid gaat eraf

es verliert seinen Reiz

de koorts gaat af

das Fieber nimmt ab

5. afgaan (afgenomen worden van een geheel):

afgaan

abgehen

de verf gaat er bijna af

die Farbe geht fast ab

van mijn uitspraak gaat niets af fig

ich nehme nichts von meiner Äußerung zurück

van die som gaat een derde af aan onkosten

von diesem Betrag geht ein Drittel als Spesen ab

6. afgaan (in werking gebracht worden):

afgaan

losgehen

het geweer gaat af

das Gewehr geht los

7. afgaan (op genoemde wijze gedaan worden):

afgaan

von der Hand gehen

het ging hem niet best af

das ging ihm nicht gut von der Hand

dat gaat hem handig af

das geht ihm leicht von der Hand

8. afgaan (ontlasting hebben):

afgaan

Stuhlgang haben

de zieke kan niet afgaan

der Kranke hat keinen Stuhlgang

9. afgaan (een gek figuur slaan):

afgaan

sich blamieren

afgaan als een gieter form

sich fürchterlich blamieren

10. afgaan (afgelegd worden):

afgaan

abgenommen werden

de hoeden gingen af

die Hüte wurden abgenommen

do·den <doodde, h. gedood> [dodə(n)] VB trans

1. doden:

doden (doodmaken)

töten

doden (van kant maken)

umbringen

2. doden (een einde maken aan):

doden

töten

een tandzenuw doden

den Nerv eines Zahns (ab)töten

de tijd doden

die Zeit totschlagen

lo·den [lodə(n)] ADJ

1. loden (van lood):

loden

bleiern

loden

aus Blei

loden

Blei-

loden kogels

Bleikugeln pl

2. loden fig:

loden

bleiern

loden (loodzwaar)

bleischwer

een loden last

eine bleierne Last

3. loden (van loden):

loden

loden

loden

Loden-

een loden overjas

ein Lodenmantel

no·den <noodde, h. genood> [nodə(n)] VB trans

noden (uitnodigen)

laden

noden (uitnodigen)

einladen

noden (te gast, ten dans, aan tafel)

bitten

noden (ten dans)

auffordern

iem te gast noden

jdn einladen

laat u niet noden!

bedienen Sie sich!

laat u niet noden!

greifen Sie zu!

bo·den VB

boden 3. pers pl imp van bieden

See also bieden

bie·den <bood, h. geboden> [bidə(n)] VB trans

bieden

bieten

bieden (toesteken ook)

reichen

bieden ook kaarten

reizen

iem de arm bieden

jdm den Arm bieten [o. hinhalten]

iem de hand bieden

jdm die Hand reichen

iem de helpende hand bieden fig

jdm zur [o. an die] Hand gehen

een gevaar het hoofd bieden

einer Gefahr dat begegnen

meer dan een ander bieden

jdn überbieten

ge·bo·den VB

geboden volt. deelw. van bieden

See also bieden

bie·den <bood, h. geboden> [bidə(n)] VB trans

bieden

bieten

bieden (toesteken ook)

reichen

bieden ook kaarten

reizen

iem de arm bieden

jdm den Arm bieten [o. hinhalten]

iem de hand bieden

jdm die Hand reichen

iem de helpende hand bieden fig

jdm zur [o. an die] Hand gehen

een gevaar het hoofd bieden

einer Gefahr dat begegnen

meer dan een ander bieden

jdn überbieten

af·zien¹ <zag af, h. afgezien> [ɑfsin] VB intr

1. afzien + van:

afzien

absehen von +dat

iem doen afzien van iets

jdn zum Verzicht auf etw acc bewegen

van iem afzien

auf jdn (als Mitarbeiter) verzichten

van het ministerschap afzien

von einem Ministerposten absehen

2. afzien SPORTS:

afzien

sich abrackern

af·da·len <daalde af, i. afgedaald> [ɑvdalə(n)] VB intr

1. afdalen:

afdalen (personen)

hinuntersteigen

afdalen (personen)

heruntersteigen

afdalen (rijdend)

abfahren

langs een steil pad van een berg afdalen

über einen steilen Pfad den Berg hinuntersteigen

2. afdalen (zaken):

afdalen

absteigen

afdalen

abfallen

de wegen daalden af

die Wege führten hinunter

3. afdalen fig:

afdalen

sinken

een afdalende reeks wisk.

eine fallende Reihe

in sociaal opzicht afdalen

sozial sinken

de afdalende lijn (genealogie)

die absteigende Linie

af·ha·ken¹ <haakte af, h. afgehaakt> [ɑfhakə(n)] VB trans

1. afhaken (losmaken):

afhaken

abhaken

2. afhaken (haakwerk):

afhaken

fertig häkeln

af·hu·ren <huurde af, h. afgehuurd> [ɑfhyrə(n)] VB trans

afhuren

ganz mieten

een autobus afhuren

einen Omnibus ganz mieten

af·ke·ren <keerde af, h. afgekeerd> [ɑfkerə(n)] VB trans

1. afkeren (afwenden):

afkeren

abwenden

het hoofd afkeren

den Kopf abwenden

zich afkeren van iem/iets ook fig

sich von jdm/etw abwenden

2. afkeren (afweren):

afkeren

abwehren

afkeren

abwenden

een stoot/gevaar afkeren

einen Stoß abwehren/eine Gefahr abwenden

water afkeren

Wasser (mittels eines Sperrwerks) umleiten