Translations for „Kaaken“ in the Dutch » German Dictionary

(Go to German » Dutch)

kak·ken <kakte, h. gekakt> [kɑkə(n)] VB intr

kakken

kacken

kakken

scheißen vulg

iem te kakken zetten fig

jdn in Verlegenheit bringen

kal·ken <kalkte, h. gekalkt> [kɑlkə(n)] VB trans

1. kalken (met kalk bewerken):

kalken

kalken

kalken

tünchen

een muur wit kalken

eine Wand weiß tünchen

2. kalken (slordig en snel schrijven):

kalken

schmieren

3. kalken ((opschriften) op muren aanbrengen):

kalken

malen auf +acc

kalken inf

schmieren an +acc

kwa·ken <kwaakte, h. gekwaakt> [kwakə(n)] VB intr

1. kwaken (geluid ‘kwak’ laten horen):

kwaken

quaken

2. kwaken:

kwaken (luidruchtig praten)

quaken

kwaken (schel en luid)

quäken

kaar·ten <kaartte, h. gekaart> [kartə(n)] VB intr

kaarten

Karten spielen

kaat·sen² <kaatste, h. gekaatst> [katsə(n)] VB intr

1. kaatsen (het kaatsspel spelen):

kaatsen

eine Art Schlagball spielen

2. kaatsen:

kaatsen (stuiten: op de grond)

aufspringen

kaatsen (stuiten: tegen de muur)

aufprallen

kaatsen (stuiten: tegen de muur)

abprallen

kaatsen (stuiten: tegen de muur)

zurückprallen

wie kaatst, moet de kaatsen verwachten prov

wer austeilt, muss auch einstecken können

kaak·je <kaakje|s> [kakjə] N nt

kaakje

Keks m

ka·kel <kakel|s> [kakəl] N m (persoon)

kakel

Plappermaul nt

houd je kakel!

halt deinen Rand!

ba·ken <baken|s> [bakə(n)] N nt

1. baken scheepv.:

baken

Bake f

2. baken verk.:

baken

Bake f

baken

Funkbake f

baken

Leitstrahlsender m

ha·ken¹ <haakte, h. gehaakt> [hakə(n)] VB trans

1. haken (handwerken):

haken

häkeln

2. haken (aan een haak bevestigen):

haken

(an)haken

de veldfles aan de gordel haken

die Feldflasche an den Gürtel haken

pootje haken

jdm ein Bein stellen

la·ken² <laakte, h. gelaakt> [lakə(n)] VB trans

1. laken ((sterk) afkeuren):

laken

bemängeln

laken

missbilligen

2. laken (berispen):

laken

tadeln

laken

rügen

ma·ken <maakte, h. gemaakt> [makə(n)] VB trans

1. maken (repareren):

maken

machen

maken

wiederherstellen

iem kunnen maken of breken fig (sterker zijn)

der Stärkere sein

iem kunnen maken of breken (macht hebben)

jdm weit überlegen sein

2. maken (vervaardigen):

maken

machen

maken

herstellen

een foto maken

ein Foto machen

een plan maken

einen Plan fassen

een testament maken

ein Testament aufsetzen

een verslag maken

einen Bericht verfassen

3. maken:

maken (scheppen)

machen

maken (m.b.t. God)

schaffen

aanspraak maken op een zaak

Anspruch auf eine Sache erheben

geen tijd? dan maak je maar tijd!

keine Zeit? dann nimmst du dir eben Zeit (dafür)!

4. maken (in een toestand brengen):

maken

machen

iem aan het lachen maken

jdn zum Lachen bringen

iem dood maken

jdn töten

maak het kort!

fass dich kurz!

hij zal het niet lang meer maken

er wirds nicht mehr lange machen inf

iem het leven moeilijk maken

jdm das Leben schwer machen

zich aan iets schuldig maken

sich dat etw zuschulden kommen lassen

iem voorzitter maken

jdn zum Vorsitzenden machen

er niet veel van maken

nicht viel daraus machen

iem een kopje kleiner maken

jdn (um) einen Kopf kleiner machen inf

5. maken SPORTS:

maken (uitvoeren, doen plaats hebben)

machen

maken ((doel)punt)

erzielen

maak dat je wegkomt!

hau bloß ab! inf

je hebt het ernaar gemaakt

du hast es nicht anders verdient

je hebt daar niets te maken

du hast da nichts zu suchen

hij kan mij niets maken

er kann mir nichts anhaben

een vergissing maken

einen Irrtum begehen

6. maken:

maken (verkrijgen)

machen

maken (winst, prijs)

erzielen

naam maken

sich dat einen Namen machen

nieuwe vrienden maken

neue Freunde gewinnen

het schip maakt water

das Schiff hat ein Leck

7. maken (veroorzaken):

maken

machen

maken

zur Folge haben

de slechte afwatering maakt dat het land zo drassig is

durch die schlechte Entwässerung ist das Land sumpfig geworden

je hebt er niets mee te maken

du hast nichts damit zu tun

het (helemaal) maken inf

(unheimlich) erfolgreich sein

hoe maakt u het?

wie geht es Ihnen?

een kans maken

eine Chance haben

anders krijg je met mij te maken

sonst bekommst du es mit mir zu tun

maak het nou (een beetje)! inf

bist du denn verrückt!

na·ken <naakte, i. genaakt> [nakə(n)] VB intr

naken

nahen

ra·ken² <raakte, i. geraakt> [rakə(n)] VB intr

1. raken (geraken (tot), worden):

raken

geraten

raken

werden

raken

kommen

met iem aan de praat raken

mit jdm ins Gespräch kommen

buiten zichzelf [o. buiten zinnen] raken (gek worden)

außer sich dat o acc geraten

buiten zichzelf [o. buiten zinnen] raken (enthousiast worden)

in Ekstase geraten

in de problemen raken

in Schwierigkeiten geraten [o. kommen]

lek raken

undicht werden

onklaar raken

nicht mehr funktionieren

door dat thema raakt heel Nederland opgewonden

das Thema versetzt ganz Holland in Aufregung

uit elkaar raken

auseinandergehen

uit zijn humeur raken

ärgerlich werden

uitgeput raken (van een bron)

versiegen

uitgeput raken (van voorraad)

ausgehen

uitgeput raken (van personen)

in einen Zustand der Erschöpfung geraten

verliefd raken

sich verlieben

in een zaak verzeild raken

in eine Angelegenheit verwickelt werden

2. raken (aanraken):

raken

berühren

raken

anfassen

daar mag je niet aan raken

das darf man nicht anfassen

3. raken (krijgen) + aan:

raken

herbekommen

raken

hernehmen

wa·ken <waakte, h. gewaakt> [wakə(n)] VB intr

1. waken (opzettelijk wakker blijven):

waken

wachen

2. waken (het oog houden op):

waken

wachen

waken

Wache halten

ervoor waken dat iets gebeurt

aufpassen, dass etw nicht geschieht

waken tegen misbruik

Missbrauch verhüten

voor iems belangen waken

jds Interessen vertreten

3. waken (wakker zijn):

waken

wach sein

waken form

wachen

tussen waken en dromen

zwischen Wachen und Träumen

tussen waken en dromen

im Halbschlaf

wra·ken <wraakte, h. gewraakt> [vrakə(n)] VB trans

1. wraken (afkeuren):

wraken

rügen

wraken econ.

beanstanden

een levering wraken

eine Lieferung rügen

2. wraken jur. (niet toelaten):

wraken

ablehnen

een getuige wraken

einen Zeugen ablehnen

bla·ken <blaakte, h. geblaakt> [blakə(n)] VB intr

1. blaken:

blaken (gloeiende hitte afgeven)

brennen

blaken (gloeiende hitte afgeven)

glühen

blaken (vlammen)

lodern

blakende hitte

glühende Hitze

een blakend vuur

ein loderndes Feuer

2. blaken (personen):

blaken

strotzen

blaken

glühen

blaken van ijver

vor Eifer glühen

in blakende welstand verkeren

eine blühende Gesundheit haben

bra·ken¹ <braakte, h. gebraakt> [brakə(n)] VB intr (overgeven)

braken

sich übergeben

braken

sich erbrechen

braken

brechen inf

ik braak ervan

es ekelt mich an

ik braak ervan inf

es kotzt mich an

di·a·ken <diaken|s, diaken|en> [dijakə(n)] N m

diaken

Diakon m