Dutch » German

Translations for „abgesetzten“ in the Dutch » German Dictionary

(Go to German » Dutch)

ge·sto·ten: verb
af·ge·slo·ten: adjective and adverb
aan·ge·scho·ten: adjective and adverb
al·les·eter: noun
ge·scho·ten: verb
ge·sle·ten: verb
ge·slo·ten: adjective and adverb
ge·sme·ten: verb
ge·smol·ten: verb
ge·sno·ten: verb
ge·spe·ten: verb
ge·sple·ten: adjective and adverb
ge·spo·ten: verb
ge·spro·ten: verb
in·ge·slo·ten: adjective and adverb
op·ge·scho·ten: adjective and adverb

You are viewing results spelled similarly: afgesloten , gestoten , aangeschoten , opgeschoten , ingesloten , gesproten , gespoten , gespleten , gespeten , gesnoten , gesmolten , gesmeten , gesloten , gesleten , geschoten and alleseter

ge·sto·ten VB

gestoten volt. deelw. van stoten¹, stoten², stoten³

sto·ten³ <stootte/stiet zich, h. zich gestoten> [stotə(n)] VB wk ww zich stoten

1. stoten (botsen):

stoten

sich stoßen

zich aan de tafel stoten

sich am Tisch stoßen

2. stoten (zich ergeren):

stoten

sich stoßen

zich aan iems gedrag stoten

sich an jds Benehmen stoßen

sto·ten² <stootte/stiet, h. gestoten> [stotə(n)] VB trans

sto·ten¹ <stootte/stiet, h./i. gestoten> [stotə(n)] VB intr

1. stoten (horten: wagens e.d.):

stoten

stoßen

stoten

rütteln

stoten

rucken

op die weg stoot het erg

auf dieser Straße wird man durchgerüttelt

2. stoten (aanstoot geven):

stoten

schockieren

stoten

anstößig sein

die uitdrukkingen stoten

diese Ausdrücke sind anstößig

die uitdrukkingen stoten

diese Ausdrücke erregen Anstoß

3. stoten (botsen):

stoten

stoßen

op de vijand stoten

auf den Feind stoßen

op/tegen iets stoten

an/gegen etw acc stoßen

af·ge·slo·ten [ɑfxəslotə(n)] ADJ

1. afgesloten (besloten):

afgesloten

geschlossen

een afgesloten vergadering

eine geschlossene Versammlung

2. afgesloten (stelsel):

afgesloten

geschlossen

een afgesloten geheel

ein geschlossenes Ganzes

3. afgesloten (gesloten):

afgesloten

abgeschlossen

een afgesloten contract

ein abgeschlossener Vertrag

aan·ge·scho·ten [aŋɣəsxotə(n)] ADJ

aangeschoten

angeheitert

al·les·eter <alleseter|s> [ɑləsetər] N m

alleseter

Allesfresser m

ge·scho·ten VB

geschoten volt. deelw. van schieten¹, schieten²

schie·ten² <schoot, i. geschoten> [sxitə(n)] VB intr

1. schieten (een schot lossen):

schieten

schießen

met scherp schieten

scharf schießen

een humeur om op te schieten fig

eine unmögliche Laune

2. schieten (plotseling opkomen):

schieten

schießen

de tranen schoten haar in de ogen

die Tränen schossen ihr in die Augen

er schiet mij iets te binnen

da fällt mir etw ein

3. schieten:

schieten (uitbotten)

schießen

schieten (bomen)

ausschlagen

de uien schieten

die Zwiebeln schießen

overal schiet het onkruid uit de grond

das Unkraut schießt überall aus dem Boden

4. schieten (zich snel bewegen):

schieten

schießen

in zijn kleren schieten

schnell in die Kleider fahren

5. schieten (niet langer tegenhouden) + laten:

laat hem schieten fig (hem laten gaan)

lass ihn laufen

laat hem schieten (zich niet met hem bemoeien)

lass ihn in Ruhe

iets laten schieten fig

auf etw acc verzichten

6. schieten (plotseling vallen):

schieten

(plötzlich) fallen

het mes schoot hem uit de handen

das Messer flog ihm aus der Hand

schie·ten¹ <schoot, h. geschoten> [sxitə(n)] VB trans (een projectiel werpen)

schieten

schießen

iem in de arm schieten

jdn [o. jdm] in den Arm schießen

iem wel kunnen schieten fig

jdn zum Mond schießen können

de bal over het doel schieten

den Ball über das Tor schießen

iem overhoop schieten

jdn über den Haufen schießen

pijlen schieten

Pfeile schießen

de zon schieten

die Höhe der Sonne peilen

ge·sle·ten VB

gesleten volt. deelw. van slijten

slij·ten² <sleet, h./i. gesleten> [slɛitə(n)] VB intr

1. slijten (minder worden in massa, sterkte of bruikbaarheid):

slijten

sich abnutzen

slijten

verschleißen

die jas is kaal gesleten

der Mantel ist abgewetzt

2. slijten fig:

slijten

vergehen

slijten

nachlassen

slijten (liefde, haat)

verblassen

slij·ten¹ <sleet, h. gesleten> [slɛitə(n)] VB trans

1. slijten:

slijten (doen afnemen in massa, sterkte, bruikbaarheid)

verschleißen

slijten (doen afnemen in massa, sterkte, bruikbaarheid)

abnutzen

slijten (kleding)

abtragen

zijn schoenen slijten

seine Schuhe verschleißen

2. slijten:

een gat in zijn schoenen slijten (door wrijving, gebruik veroorzaken)

sich dat die Schuhe durchlaufen

3. slijten (doorbrengen):

slijten

verbringen

slijten

fristen pej

zijn leven in armoede slijten

sein Leben in Armut verbringen

4. slijten:

slijten (verkopen)

verkaufen

slijten (handelen, doen in)

vertreiben

kan ik niets aan je slijten? hum

kann ich nichts an dich loswerden?

drank slijten

Spirituosen verkaufen

ge·slo·ten¹ <gesloten, geslotener, geslotenst> [ɣəslotə(n)] ADJ

1. gesloten:

gesloten (niet geopend)

geschlossen

gesloten (op slot)

verschlossen

gesloten (op slot)

abgeschlossen

zo gesloten als het graf zijn

verschwiegen wie ein Grab sein

een gesloten beroep

ein geschützter Beruf

een gesloten bedrijf

ein Betrieb mit Einstellungsstopp

een gesloten boek

ein Buch mit sieben Siegeln

een gesloten klinker taalk.

ein geschlossener Vokal

2. gesloten (niet openhartig):

gesloten

verschlossen

gesloten

zugeknöpft inf

gesloten

wortkarg

dat kind is nogal gesloten

das Kind ist ziemlich verschlossen

3. gesloten (niet expressief):

gesloten

zugeknöpft

gesloten

verschlossen

een gesloten gezicht

ein verschlossenes Gesicht

4. gesloten (zonder tussenruimte):

gesloten

ununterbrochen

gesloten

dicht

gesloten

geschlossen

springen met gesloten voeten

mit geschlossenen Füßen springen

5. gesloten techn. (ononderbroken):

gesloten

geschlossen

een gesloten circuit

ein geschlossener Stromkreis

ge·sme·ten VB

gesmeten volt. deelw. van smijten

smij·ten <smeet, h. gesmeten> [smɛitə(n)] VB trans

smijten

werfen

smijten

schmeißen inf

smijten (sterker)

feuern inf

smijten (sterker)

pfeffern inf

iets door de ruiten smijten

etw durch die Fenster werfen

iets in stukken smijten

etw zerschlagen

iets kapot smijten

etw zerdeppern

met geld smijten fig

mit Geld um sich werfen [o. schmeißen]

met de deuren smijten

mit den Türen schlagen [o. knallen]

iem iets naar het hoofd smijten fig

jdm etw an den Kopf werfen

iem op de grond/tegen de muur smijten

jdn zu Boden werfen [o. schmettern] /an die Wand schmettern

ge·smol·ten VB

gesmolten volt. deelw. van smelten¹, smelten²

smel·ten² <smolt, h. gesmolten> [smɛltə(n)] VB trans

1. smelten:

smelten (vloeibaar maken)

schmelzen

smelten (boter, vet)

zerlassen

boter smelten in de koekenpan

Butter in der Pfanne zerlassen

ijzer/zilver smelten

Eisen/Silber schmelzen

2. smelten (laten fijnkoken):

smelten

zerkochen (lassen)

smel·ten¹ <smolt, i. gesmolten> [smɛltə(n)] VB intr

1. smelten (vloeibaar worden; slinken):

smelten ook fig

schmelzen

smelten als sneeuw voor de zon

wie Schnee an der Sonne schmelzen

iems hart doen smelten

jds Herz erweichen

zijn hart smolt

ihm schmolz das Herz

het smelten van de sneeuw

die Schneeschmelze

zijn ogen smolten in tranen

seine Augen ertranken in Tränen

smelten van de hitte fig

vor Hitze dat umkommen

2. smelten (oplossen):

smelten

schmelzen

smelten

zergehen

suiker smelt in water

Zucker schmilzt in Wasser dat

die perziken smelten op de tong

diese Pfirsiche zergehen auf der Zunge

smeltende kleuren

ineinanderfließende Farben pl

ge·sno·ten VB

gesnoten volt. deelw. van snuiten

snui·ten <snoot, h. gesnoten> [snœytə(n)] VB trans

1. snuiten (slijm verwijderen):

snuiten

schnäuzen

z'n neus snuiten

(sich dat ) die Nase schnäuzen [o. putzen]

z'n neus snuiten

sich schnäuzen

2. snuiten (kaars):

snuiten

putzen

ge·spe·ten VB

gespeten volt. deelw. van spijten

spij·ten <speet, h. gespeten> [spɛitə(n)] VB intr

spijten

leidtun +dat

het speet ons dat …

es tat uns leid, dass …

het speet ons dat …

wir bedauerten es, dass …

ge·sple·ten¹ [ɣəspletə(n)] ADJ

1. gespleten (een spleet hebbend):

gespleten

gespalten

gespleten

gespaltet

2. gespleten psych.:

gespleten

gespalten

3. gespleten (bladeren):

gespleten

gespalten

gespleten

geteilt

ge·spo·ten VB

gespoten volt. deelw. van spuiten¹, spuiten²

spui·ten² <spoot, i. gespoten> [spœytə(n)] VB intr (naar buiten geperst worden)

spuiten

spritzen

het bloed spuit uit de wond

das Blut spritzt aus der Wunde (heraus)

spui·ten¹ <spoot, h. gespoten> [spœytə(n)] VB trans

spuiten

spritzen

spuiten (gazon, tuin)

sprengen

spuiten (als spray)

sprayen

spuiten (als spray)

(ver)sprühen

spuiten (geneesmiddelen, drugs)

spritzen

een auto spuiten

ein Auto spritzen

morfine spuiten

Morphium spritzen

een slagroomrand spuiten

einen Sahnerand spritzen

ge·spro·ten VB

gesproten volt. deelw. van spruiten

sprui·ten <sproot, i. gesproten> [sprœytə(n)] VB intr

1. spruiten (voortkomen):

spruiten

sich ergeben

spruiten

entstehen

hieruit spruiten allerlei moeilijkheden

hieraus entstehen allerlei Schwierigkeiten

2. spruiten (afstammen):

spruiten

stammen

hij is gesproten uit een aanzienlijk geslacht

er stammt aus einem angesehenen Geschlecht

3. spruiten:

spruiten (uitlopers krijgen)

Sprosse(n) treiben

spruiten (uitlopers krijgen)

ausschlagen

spruiten (uitlopers krijgen)

sprießen

spruiten (aardappels, bonen)

keimen

de planten beginnen te spruiten

die Pflanzen fangen an, Sprosse(n) zu treiben

in·ge·slo·ten [ɪŋɣəslotə(n)] ADJ

1. ingesloten (bijgaand):

ingesloten

anliegend

ingesloten

anbei

een fotokopie was bij het schrijven ingesloten

dem Schreiben war eine Fotokopie beigefügt

2. ingesloten (ingebouwd):

ingesloten

eingeschlossen

op·ge·scho·ten [ɔpxəsxotə(n)] ADJ

opgeschoten

groß gewachsen

opgeschoten

hoch gewachsen

opgeschoten

großwüchsig

een opgeschoten jongen

ein halbwüchsiger Junge

Browse the dictionary

Dutch

Translations for „abgesetzten“ in the Dutch » German Dictionary

ge·sto·ten VB

gestoten volt. deelw. van stoten¹, stoten², stoten³

See also stoten , stoten , stoten

sto·ten3 <stootte/stiet zich, h. zich gestoten> [stotə(n)] VB wk ww zich stoten

1. stoten (botsen):

2. stoten (zich ergeren):

sto·ten2 <stootte/stiet, h. gestoten> [stotə(n)] VB trans

1. stoten (duwen):

2. stoten (door botsen bezeren):

3. stoten (stampen):

sto·ten1 <stootte/stiet, h./i. gestoten> [stotə(n)] VB intr

1. stoten (horten: wagens e.d.):

2. stoten (aanstoot geven):

3. stoten (botsen):

af·ge·slo·ten [ɑfxəslotə(n)] ADJ

1. afgesloten (besloten):

2. afgesloten (stelsel):

3. afgesloten (gesloten):

aan·ge·scho·ten [aŋɣəsxotə(n)] ADJ

al·les·eter <alleseter|s> [ɑləsetər] N m

ge·scho·ten VB

geschoten volt. deelw. van schieten¹, schieten²

See also schieten , schieten

schie·ten2 <schoot, i. geschoten> [sxitə(n)] VB intr

1. schieten (een schot lossen):

2. schieten (plotseling opkomen):

3. schieten:

4. schieten (zich snel bewegen):

5. schieten (niet langer tegenhouden) + laten:

6. schieten (plotseling vallen):

schie·ten1 <schoot, h. geschoten> [sxitə(n)] VB trans (een projectiel werpen)

ge·sle·ten VB

gesleten volt. deelw. van slijten

See also slijten , slijten

slij·ten2 <sleet, h./i. gesleten> [slɛitə(n)] VB intr

1. slijten (minder worden in massa, sterkte of bruikbaarheid):

2. slijten fig:

slij·ten1 <sleet, h. gesleten> [slɛitə(n)] VB trans

1. slijten:

2. slijten:

3. slijten (doorbrengen):

4. slijten:

ge·slo·ten1 <gesloten, geslotener, geslotenst> [ɣəslotə(n)] ADJ

1. gesloten:

2. gesloten (niet openhartig):

3. gesloten (niet expressief):

4. gesloten (zonder tussenruimte):

5. gesloten techn. (ononderbroken):

ge·sme·ten VB

gesmeten volt. deelw. van smijten

See also smijten

smij·ten <smeet, h. gesmeten> [smɛitə(n)] VB trans

ge·smol·ten VB

gesmolten volt. deelw. van smelten¹, smelten²

See also smelten , smelten

smel·ten2 <smolt, h. gesmolten> [smɛltə(n)] VB trans

1. smelten:

2. smelten (laten fijnkoken):

smel·ten1 <smolt, i. gesmolten> [smɛltə(n)] VB intr

1. smelten (vloeibaar worden; slinken):

2. smelten (oplossen):

ge·sno·ten VB

gesnoten volt. deelw. van snuiten

See also snuiten

snui·ten <snoot, h. gesnoten> [snœytə(n)] VB trans

1. snuiten (slijm verwijderen):

2. snuiten (kaars):

ge·spe·ten VB

gespeten volt. deelw. van spijten

See also spijten

spij·ten <speet, h. gespeten> [spɛitə(n)] VB intr

ge·sple·ten1 [ɣəspletə(n)] ADJ

1. gespleten (een spleet hebbend):

2. gespleten psych.:

3. gespleten (bladeren):

ge·spo·ten VB

gespoten volt. deelw. van spuiten¹, spuiten²

See also spuiten , spuiten

spui·ten2 <spoot, i. gespoten> [spœytə(n)] VB intr (naar buiten geperst worden)

sto·ten³ <stootte/stiet zich, h. zich gestoten> [stotə(n)] VB wk ww zich stoten

sto·ten² <stootte/stiet, h. gestoten> [stotə(n)] VB trans

sto·ten¹ <stootte/stiet, h./i. gestoten> [stotə(n)] VB intr

schie·ten² <schoot, i. geschoten> [sxitə(n)] VB intr

schie·ten¹ <schoot, h. geschoten> [sxitə(n)] VB trans (een projectiel werpen)

slij·ten² <sleet, h./i. gesleten> [slɛitə(n)] VB intr

slij·ten¹ <sleet, h. gesleten> [slɛitə(n)] VB trans

ge·slo·ten¹ <gesloten, geslotener, geslotenst> [ɣəslotə(n)] ADJ

smel·ten² <smolt, h. gesmolten> [smɛltə(n)] VB trans

smel·ten¹ <smolt, i. gesmolten> [smɛltə(n)] VB intr

ge·sple·ten¹ [ɣəspletə(n)] ADJ

spui·ten² <spoot, i. gespoten> [spœytə(n)] VB intr (naar buiten geperst worden)

spui·ten¹ <spoot, h. gespoten> [spœytə(n)] VB trans