Dutch » German

Translations for „Eilboten“ in the Dutch » German Dictionary

(Go to German » Dutch)

Show summary of all matches

be·slo·ten: verb
ge·flo·ten: verb
ge·slo·ten: adjective and adverb
uit·lo·ten: verb
ver·lo·ten: verb
ont·blo·ten: verb
uit·sto·ten: verb
ver·dro·ten: verb
ver·gro·ten: verb
ver·sto·ten: verb
ge·scho·ten: verb
ge·spro·ten: verb
zeil·boot: noun
aan·po·ten: verb
af·sto·ten: verb
be·gro·ten: verb
ge·sno·ten: verb
ge·spo·ten: verb
ge·sto·ten: verb
in·sto·ten: verb

You are viewing results spelled similarly: verloten , uitloten , gesloten , gefloten , besloten , gesproten , geschoten , verstoten , vergroten , verdroten , uitstoten , ontbloten , afgesloten , verpoten , promoten , omstoten , instoten , gestoten , gespoten , gesnoten , begroten , afstoten , aanpoten and zeilboot

be·slo·ten² VB

besloten 3. pers pl imp van besluiten¹, besluiten²

See also besluiten , besluiten

be·slui·ten² <besloot, h. besloten> [bəslœytə(n)] VB trans

1. besluiten (beëindigen):

2. besluiten (een besluit nemen):

3. besluiten (afleiden):

be·slui·ten¹ <besloot, h. besloten> [bəslœytə(n)] VB intr (kiezen voor)

sich entscheiden für

sich entschließen zu

ge·flo·ten VB

gefloten volt. deelw. van fluiten¹, fluiten²

See also fluiten , fluiten

flui·ten² <floot, h. gefloten> [flœytə(n)] VB intr

1. fluiten (op een fluitje blazen):

de scheidsrechter floot voor buitenspel

der Schiedsrichter pfiff Abseits

hij zat een deuntje te fluiten

er pfiff vor sich acc hin

2. fluiten (fluitinstrument bespelen):

3. fluiten (geluid van een fluit voortbrengen):

de merels fluiten

die Amseln singen

op zijn vingers fluiten

auf den Fingern pfeifen

de kogels floten om mijn oren

die Kugeln pfiffen mir um die Ohren

daar kun je naar fluiten

das kannst du in den Schornstein schreiben

flui·ten¹ <floot, h. gefloten> [flœytə(n)] VB trans

1. fluiten (geluid voortbrengen):

zijn hondje fluiten

(nach) seinem Hund pfeifen

2. fluiten (als scheidsrechter leiden):

ge·slo·ten¹ <gesloten, geslotener, geslotenst> [ɣəslotə(n)] ADJ

1. gesloten:

gesloten (niet geopend)

gesloten (op slot)

gesloten (op slot)

zo gesloten als het graf zijn

verschwiegen wie ein Grab sein

een gesloten beroep

ein geschützter Beruf

een gesloten bedrijf

ein Betrieb mit Einstellungsstopp

een gesloten boek

ein Buch mit sieben Siegeln

een gesloten klinker taalk.

ein geschlossener Vokal

2. gesloten (niet openhartig):

zugeknöpft inf

dat kind is nogal gesloten

das Kind ist ziemlich verschlossen

3. gesloten (niet expressief):

een gesloten gezicht

ein verschlossenes Gesicht

4. gesloten (zonder tussenruimte):

dicht

springen met gesloten voeten

mit geschlossenen Füßen springen

5. gesloten techn. (ononderbroken):

een gesloten circuit

ein geschlossener Stromkreis

uit·lo·ten <lootte uit, h. uitgeloot> [œytlotə(n)] VB trans

1. uitloten (door loten uitsluiten):

durch Losentscheid ausschließen

2. uitloten (door loting trekken):

ver·lo·ten <verlootte, h. verloot> [vərlotə(n)] VB trans

ont·blo·ten <ontblootte, h. ontbloot> [ɔndblotə(n)] VB trans

uit·sto·ten <stootte uit/stiet uit, h. uitgestoten> [œytstotə(n)] VB trans

1. uitstoten:

uitstoten (verstoten)

uitstoten (buitensluiten)

iem uitstoten uit de groep

jdn aus der Gruppe ausschließen

2. uitstoten (hortend uiten: zucht, kreet):

3. uitstoten:

uitstoten (door, met stoten verwijderen)

uitstoten (adem, gas, rook)

een ruit uitstoten

eine Scheibe rausschlagen

ver·dro·ten VB

verdroten 3. pers pl imp van verdrieten

See also verdrieten

ver·drie·ten <verdroot, h. verdroten> [vərdritə(n)] VB trans

bekümmern, Kummer bereiten dat

ver·gro·ten¹ <vergrootte, h. vergroot> [vərɣrotə(n)] VB trans

1. vergroten:

vergroten (vermeerderen)

vergroten (handel, kennis)

vergroten (kapitaal, krediet, productie, weerstand)

vergroten (druk, inspanning)

zijn omzet vergroten

seinen Umsatz steigern

de vergrotende trap taalk.

2. vergroten:

vergroten (groter maken)

vergroten (oppervlak, volume)

3. vergroten (groter weergeven):

deze microscoop vergroot 300 maal

dieses Mikroskop vergrößert dreihundertfach

ver·sto·ten <verstootte/verstiet, h. verstoten> [vərstotə(n)] VB trans

een kind verstoten

ein Kind verstoßen

ge·scho·ten VB

geschoten volt. deelw. van schieten¹, schieten²

See also schieten , schieten

schie·ten² <schoot, i. geschoten> [sxitə(n)] VB intr

1. schieten (een schot lossen):

met scherp schieten

scharf schießen

een humeur om op te schieten fig

eine unmögliche Laune

2. schieten (plotseling opkomen):

de tranen schoten haar in de ogen

die Tränen schossen ihr in die Augen

er schiet mij iets te binnen

da fällt mir etw ein

3. schieten:

schieten (uitbotten)

schieten (bomen)

de uien schieten

die Zwiebeln schießen

overal schiet het onkruid uit de grond

das Unkraut schießt überall aus dem Boden

4. schieten (zich snel bewegen):

in zijn kleren schieten

schnell in die Kleider fahren

5. schieten (niet langer tegenhouden) + laten:

laat hem schieten fig (hem laten gaan)

lass ihn laufen

laat hem schieten (zich niet met hem bemoeien)

lass ihn in Ruhe

iets laten schieten fig

auf etw acc verzichten

6. schieten (plotseling vallen):

(plötzlich) fallen

het mes schoot hem uit de handen

das Messer flog ihm aus der Hand

schie·ten¹ <schoot, h. geschoten> [sxitə(n)] VB trans (een projectiel werpen)

iem in de arm schieten

jdn [o. jdm] in den Arm schießen

iem wel kunnen schieten fig

jdn zum Mond schießen können

de bal over het doel schieten

den Ball über das Tor schießen

iem overhoop schieten

jdn über den Haufen schießen

pijlen schieten

Pfeile schießen

de zon schieten

die Höhe der Sonne peilen

ge·spro·ten VB

gesproten volt. deelw. van spruiten

See also spruiten

sprui·ten <sproot, i. gesproten> [sprœytə(n)] VB intr

1. spruiten (voortkomen):

hieruit spruiten allerlei moeilijkheden

hieraus entstehen allerlei Schwierigkeiten

2. spruiten (afstammen):

hij is gesproten uit een aanzienlijk geslacht

er stammt aus einem angesehenen Geschlecht

3. spruiten:

spruiten (uitlopers krijgen)

Sprosse(n) treiben

spruiten (uitlopers krijgen)

spruiten (uitlopers krijgen)

spruiten (aardappels, bonen)

de planten beginnen te spruiten

die Pflanzen fangen an, Sprosse(n) zu treiben

zeil·boot <zeil|boten> [zɛilbot] N f

aan·po·ten¹ <pootte aan, h. aangepoot> [ampotə(n)] VB intr

1. aanpoten (flink aanstappen):

2. aanpoten (flink doorwerken):

af·sto·ten <stootte af/stiet af, h. afgestoten> [ɑfstotə(n)] VB trans

de uitgestoken hand van zich afstoten fig

die entgegengestreckte Hand zurückstoßen

be·gro·ten <begrootte, h. begroot> [bəɣrotə(n)] VB trans

veranschlagen auf +acc

begroten (globaal)

begroten (voorlopig)

ge·sno·ten VB

gesnoten volt. deelw. van snuiten

See also snuiten

snui·ten <snoot, h. gesnoten> [snœytə(n)] VB trans

1. snuiten (slijm verwijderen):

z'n neus snuiten

(sich dat ) die Nase schnäuzen [o. putzen]

z'n neus snuiten

sich schnäuzen

2. snuiten (kaars):

ge·spo·ten VB

gespoten volt. deelw. van spuiten¹, spuiten²

See also spuiten , spuiten

spui·ten² <spoot, i. gespoten> [spœytə(n)] VB intr (naar buiten geperst worden)

het bloed spuit uit de wond

das Blut spritzt aus der Wunde (heraus)

spui·ten¹ <spoot, h. gespoten> [spœytə(n)] VB trans

spuiten (gazon, tuin)

spuiten (als spray)

spuiten (als spray)

spuiten (geneesmiddelen, drugs)

een auto spuiten

ein Auto spritzen

morfine spuiten

Morphium spritzen

een slagroomrand spuiten

einen Sahnerand spritzen

ge·sto·ten VB

gestoten volt. deelw. van stoten¹, stoten², stoten³

See also stoten , stoten , stoten

sto·ten³ <stootte/stiet zich, h. zich gestoten> [stotə(n)] VB wk ww zich stoten

1. stoten (botsen):

zich aan de tafel stoten

sich am Tisch stoßen

2. stoten (zich ergeren):

zich aan iems gedrag stoten

sich an jds Benehmen stoßen

sto·ten² <stootte/stiet, h. gestoten> [stotə(n)] VB trans

1. stoten (duwen):

2. stoten (door botsen bezeren):

iem voor het hoofd stoten fig

jdn vor den Kopf stoßen

3. stoten (stampen):

sto·ten¹ <stootte/stiet, h./i. gestoten> [stotə(n)] VB intr

1. stoten (horten: wagens e.d.):

op die weg stoot het erg

auf dieser Straße wird man durchgerüttelt

2. stoten (aanstoot geven):

anstößig sein

die uitdrukkingen stoten

diese Ausdrücke sind anstößig

die uitdrukkingen stoten

diese Ausdrücke erregen Anstoß

3. stoten (botsen):

op de vijand stoten

auf den Feind stoßen

op/tegen iets stoten

an/gegen etw acc stoßen

in·sto·ten <stiet, stootte in, h. ingestoten> [ɪnstotə(n)] VB trans

1. instoten (naar binnen stoten):

(hinein)stoßen in +acc

zij stootten hem de kamer in

sie stießen ihn ins Zimmer

2. instoten (door stoten breken):

Browse the dictionary

Dutch

Choose your language Deutsch | English | Español | Italiano | Polski