Dutch » German

Translations for „einiges“ in the Dutch » German Dictionary (Go to German » Dutch)

Show summary of all matches

ein·di·gen: verb
ein·dig: adjective and adverb
ein·de: noun
ein·der: noun
eind·je: noun
ei·gen: adjective and adverb
wei·nig: pronoun
ei·se·res: noun
le·ni·gen: verb

You are viewing results spelled similarly: eindigen , lenigen , eiseres , weinig , eigen , eindje , einder , einde and eindig

ein·di·gen¹ <eindigde, h. geëindigd> [ɛindəɣə(n)] VB trans

1. eindigen (ten einde brengen):

hij eindigde zijn leven in eenzaamheid

er beschloss sein Leben in Einsamkeit

2. eindigen (besluiten, afronden):

hij eindigde zijn brief met een wens

er (be)schloss seinen Brief mit einem Wunsch

ein·dig [ɛindəx] ADJ

1. eindig (een einde hebbende):

de eindige reeksen wisk.

die endlichen Reihen

2. eindig (beperkt):

ons eindig verstand

unser begrenzter Verstand

ein·de <einde|n, einde|s> [ɛində] N nt

1. einde (plaats):

Ende nt

er komt geen einde aan

es nimmt kein Ende

het einde van de weg/van de tafel

das Ende des Weges/des Tisches

dan is het einde zoek

dann gibt es kein Halten mehr

2. einde (moment):

Ende nt

Schluss m

aan het einde van zijn Latijn zijn fig

mit seinem Latein am Ende sein

tot het bittere einde doorgaan

bis zum bitteren Ende gehen

tegen het einde van de winter

gegen Ende des Winters

tegen [o. bij ] het einde van het jaar

iets ten einde brengen

etw zu Ende bringen

een termijn/een contract loopt ten einde

eine Frist/ein Vertrag läuft ab

tot het einde toe

bis zum Schluss

van het begin tot het einde leugens

von Anfang bis Ende erlogen

ten einde raad zijn

weder aus noch ein wissen

eind goed, al goed prov

Ende gut, alles gut

aan alles komt een einde prov

alles hat einmal ein Ende

3. einde (resultaat):

Ende nt

Ergebnis nt

het einde van de besprekingen was, dat …

das Ergebnis der Besprechungen war, dass …

iets tot een goed einde brengen

etw zu einem guten Abschluss bringen

het einde van het liedje

das Ende vom Lied

het einde! inf

spitze!

ein·der <einder|s> [ɛindər] N m

eind·je <eindje|s> [ɛincə] N nt

1. eindje (stukje, restantje):

(kleine(r)) Rest m

2. eindje (korte afstand):

(kurze(s)) Stück nt

kleine Strecke f

een eindje omlopen

ein Stück spazieren gehen

een eindje omlopen

einen kleinen Spaziergang machen

3. eindje (uiteinde):

Ende nt

de eindjes niet/met moeite aan elkaar kunnen [o. knopen] fig

mit seinem Geld nicht/kaum auskommen

4. eindje (dood):

Tod m

ei·gen <eigen, eigener, meest eigen> [ɛiɣə(n)] ADJ

1. eigen (aan de betrokkene(n) toebehorend):

eigen

eigen baas zijn

sein eigener Herr sein

op eigen benen staan

auf eigenen Füßen stehen

voor eigen gebruik

zum persönlichen Bedarf

hij kwam in eigen persoon

er kam höchstpersönlich

bemoei je met je eigen zaken

kümmere dich um deine eigenen Angelegenheiten

2. eigen (uitgaand van iem zelf):

eigen

op eigen gezag

auf eigene Verantwortung

naar eigen goeddunken

nach eigenem Ermessen

op (zijn) eigen houtje

auf eigene Faust

uit eigen wil

aus eigenem Entschluss

3. eigen (kenmerkend):

eigen

dat is hem eigen

das ist ihm eigen

4. eigen (vertrouwd):

zich iets eigen maken

sich dat etw aneignen

5. eigen (de streek, het land van herkomst):

eigen

de eigen taal

die eigene Sprache

wei·nig¹ [wɛinəx] PRON indef pron

wenig

een weinig water

ein bisschen [o. wenig] Wasser

het weinige dat ik bezit

das wenige, was ich besitze

dat heeft weinig zin

das hat wenig Sinn

ei·se·res <eiseres|sen> [ɛɪsərɛs] N f

eiseres feminine form of eiser

See also eiser

ei·ser <eiser|s> [ɛisər] N m

1. eiser (iem die iets eist):

2. eiser jur.:

Kläger m

le·ni·gen <lenigde, h. gelenigd> [lenəɣə(n)] VB trans

Browse the dictionary

Dutch

Choose your language Deutsch | English | Español | Italiano | Polski