Translations for „Schüben“ in the Dutch » German Dictionary

(Go to German » Dutch)

schu·ren <schuurde, h. geschuurd> [sxyrə(n)] VB trans

1. schuren:

schuren (met wrijving (langs iets) schuiven)

scheuern

schuren (allgemeen)

reiben

2. schuren:

schuren (wrijven: met schuurpapier)

schmirgeln

schuren (beschutting zoeken: stevig schoonmaken)

scheuern

houtwerk schuren

Holz schmirgeln

pannen schuren

Töpfe scheuern

pannen schuren (vanbinnen)

ausscheuern

schu·wen <schuwde, h. geschuwd> [sxywə(n)] VB trans

schuwen

scheuen

iem/iets schuwen als de pest

jdn/etw wie die Pest meiden

het daglicht schuwen

das Tageslicht scheuen

schub <schubben> [sxʏp] N f

schub

Schuppe f

schuin <schuine, schuiner, schuinst> [sxœyn] ADJ

1. schuin:

schuin (scheef)

schräg

schuin (abnormaal schuin)

schief

schuin (naar beneden hellend)

abschüssig

schuin gedrukt

schräg [o. kursiv] gedruckt

met een schuin oog kijken naar iets/iem fig

etw/jdn mit schiefen Blicken betrachten

schuin oversteken

schräg über die Straße gehen

een schuine streep

ein Schrägstrich

een schuine streep

ein schräger Strich

hier schuin tegenover

hier schräg gegenüber

een schuin vlak

eine schiefe Ebene

een schuin vlak

eine schräge Fläche

2. schuin (onfatsoenlijk):

schuin

schlüpfrig

schuin

anzüglich

schuin

zotig

schuine moppen/liedjes

derbe Witze/anzügliche Lieder pl

scheen¹ <schenen> [sxen] N f

scheen

Schienbein nt

iem tegen de schenen schoppen ook fig

jdn gegen [o. vor] das Schienbein treten

schoen <schoen|en> [sxun] N m

1. schoen:

schoen (voetbekleedsel)

Schuh m

schoen (versleten)

Latsch(en) m inf

zijn schoenen aantrekken

sich dat seine [o. die] Schuhe anziehen

stevig in zijn schoenen staan fig

seiner Sache sicher sein

iem iets in de schoenen schuiven fig

jdm etw in die Schuhe schieben

de moed [o. het hart] zonk hem in de schoenen fig

das Herz rutschte ihm in die Hose

ik zou niet graag in zijn schoenen willen staan

ich möchte nicht in seiner Haut stecken

op zijn laatste schoenen lopen fig

blank sein

lage schoenen

Halbschuhe pl

schoenen met hoge hakken

Stöckelschuhe pl

naast zijn schoenen lopen van trots fig

fürchterlich eingebildet sein

een paar schoenen

ein Paar Schuhe

platte schoenen

flache Schuhe pl

de stoute schoenen aantrekken fig

sich dat ein Herz fassen

weten waar de schoen wringt fig

wissen, wo der Schuh drückt

wie de schoen past, trekke hem aan prov

wem der Schuh passt, der zieht ihn sich an

ieder weet het best waar hem de schoen wringt prov

jeder weiß am besten, wo ihn der Schuh drückt

men moet geen oude schoenen weggooien eer men nieuwe heeft prov

wirf die alten Schuhe nicht weg, ehe du neue hast!

2. schoen (schoenachtig voorwerp):

schoen

Schuh m

sche·nen VB

schenen 3. pers pl imp van schijnen

See also schijnen

schij·nen <scheen, h. geschenen> [sxɛinə(n)] VB intr

1. schijnen:

schijnen (glans, licht geven)

scheinen

schijnen (met sterk licht)

leuchten

schijnen (stralen)

strahlen

de zon schijnt

die Sonne scheint

2. schijnen fig (stralen):

schijnen

leuchten

schijnen

strahlen

3. schijnen (lijken, de indruk maken van):

schijnen

scheinen

het schijnt mij dat …

mir scheint, dass …

naar het schijnt

wie es scheint

naar het schijnt

allem Anschein nach

hij schijnt een goede tandarts te zijn

er scheint ein guter Zahnarzt zu sein

scha·den¹ <schaadde, h. geschaad> [sxadə(n)] VB trans

schaden

schaden +dat

schaden

schädigen

roken schaadt de gezondheid

Rauchen schadet der Gesundheit

roken schaadt de gezondheid

Rauchen schädigt die Gesundheit

iem in zijn rechten/belangen schaden

jds Rechte verletzen/jds Interessen schädigen

scha·ken¹ <schaakte, h. geschaakt> [sxakə(n)] VB intr (schaak spelen)

schaken

Schach spielen

een partijtje schaken

eine Partie Schach spielen

scha·ven <schaafde, h. geschaafd> [sxavə(n)] VB trans

1. schaven:

schaven (gladmaken)

hobeln

schaven (huiden)

schaben

planken schaven

Bretter hobeln

2. schaven fig (verbeteren):

schaven

feilen

aan die jongen valt nog heel wat te schaven

der Junge ist noch ziemlich ungehobelt [o. ungeschliffen]

aan die verzen heeft hij heel wat geschaafd

an diesen Versen hat er sehr lange gefeilt

3. schaven (licht verwonden):

schaven

(auf)schürfen

zijn hand schaven

sich dat die Hand aufschürfen

zich schaven

sich schürfen

4. schaven (fijn snijden met een schaaf):

schaven

hobeln

kool schaven

Kohl hobeln

sche·pen <schepen|en> [sxepə(n)] N m

1. schepen gesch.:

schepen

Schöffe m

2. schepen (in België: wethouder):

schepen

Beigeordnete(r) m

sche·ren² <scheerde, h. gescheerd> [sxerə(n)] VB intr (snel bewegen)

scheren

≈ streifen

scheren langs iets

etw streifen

het vliegtuig scheerde over de huizen

das Flugzeug flog dicht über die Häuser

de zwaluwen scheren dicht over het water

die Schwalben streichen dicht über das Wasser hin

scho·len² <schoolde, h. geschoold> [sxolə(n)] VB trans (opleiden)

scholen

schulen

scholen

ausbilden

scho·ren¹ <schoorde, h. geschoord> [sxorə(n)] VB trans

schoren

abstützen

schoren

verstreben

schoren

abfangen

schoren (provisorisch)

absteifen spec

scho·ten VB

schoten 3. pers pl imp van schieten¹, schieten²

See also schieten , schieten

schie·ten² <schoot, i. geschoten> [sxitə(n)] VB intr

1. schieten (een schot lossen):

schieten

schießen

met scherp schieten

scharf schießen

een humeur om op te schieten fig

eine unmögliche Laune

2. schieten (plotseling opkomen):

schieten

schießen

de tranen schoten haar in de ogen

die Tränen schossen ihr in die Augen

er schiet mij iets te binnen

da fällt mir etw ein

3. schieten:

schieten (uitbotten)

schießen

schieten (bomen)

ausschlagen

de uien schieten

die Zwiebeln schießen

overal schiet het onkruid uit de grond

das Unkraut schießt überall aus dem Boden

4. schieten (zich snel bewegen):

schieten

schießen

in zijn kleren schieten

schnell in die Kleider fahren

5. schieten (niet langer tegenhouden) + laten:

laat hem schieten fig (hem laten gaan)

lass ihn laufen

laat hem schieten (zich niet met hem bemoeien)

lass ihn in Ruhe

iets laten schieten fig

auf etw acc verzichten

6. schieten (plotseling vallen):

schieten

(plötzlich) fallen

het mes schoot hem uit de handen

das Messer flog ihm aus der Hand

schie·ten¹ <schoot, h. geschoten> [sxitə(n)] VB trans (een projectiel werpen)

schieten

schießen

iem in de arm schieten

jdn [o. jdm] in den Arm schießen

iem wel kunnen schieten fig

jdn zum Mond schießen können

de bal over het doel schieten

den Ball über das Tor schießen

iem overhoop schieten

jdn über den Haufen schießen

pijlen schieten

Pfeile schießen

de zon schieten

die Höhe der Sonne peilen