Dutch » German

Translations for „Tapeten“ in the Dutch » German Dictionary

(Go to German » Dutch)

tap·pen: verb
op·eten: verb
tar·ten: verb
tas·ten: verb
tap·toe: noun
be·ten: verb
he·ten: verb
ke·ten: noun
me·ten: verb
we·ten: noun
boe·ten: verb
gie·ten: verb
kwe·ten: verb
lie·ten: verb
moe·ten: verb
rie·ten: adjective and adverb
sle·ten: verb
sme·ten: verb
vre·ten: noun
zoe·ten: verb

You are viewing results spelled similarly: tasten , tarten , opeten , tappen , zoeten , vreten , smeten , sleten , rieten , moeten , lieten , kweten , gieten , boeten , weten , meten , keten , heten , beten and taptoe

tap·pen <tapte, h. getapt> [tɑpə(n)] VB trans

op·eten <at op, h. opgegeten> [ɔpetə(n)] VB trans

1. opeten:

opeten (verorberen)

aufessen

opeten (dieren)

auffressen

dat kind is om op te eten fig

das Kind ist zum Fressen [o. Reinbeißen] süß

2. opeten (verkwisten):

opeten

verzehren

3. opeten fig (verteren):

opeten

auffressen

hij wordt door jaloezie opgegeten

er wird von der [o. seiner] Eifersucht aufgefressen

tar·ten <tartte, h. getart> [tɑrtə(n)] VB trans

1. tarten (trotseren; uitdagen):

tarten

trotzen +dat

een tartend gelach

ein trotziges Lachen

het noodlot tarten fig

dem Schicksal trotzen

het noodlot tarten fig

das Schicksal herausfordern

2. tarten (tergen):

tarten

ärgern

tarten

piesacken inf

tarten

triezen inf

tart je zus niet!

ärgere deine Schwester nicht dauernd!

3. tarten (overtreffen):

tarten

spotten +gen

een ellende die elke beschrijving tart

ein Elend, das jeder Beschreibung spottet

tas·ten¹ <tastte, h. getast> [tɑstə(n)] VB trans

1. tasten (betasten):

tasten

anfassen

tasten

betasten

2. tasten (treffen):

tasten

fassen

tasten

treffen

iem in zijn kruis tasten inf

jdn verletzen [o. kränken]

tap·toe <taptoe|s> [tɑptu] N m mil.

taptoe

Zapfenstreich m

de taptoe blazen

den Zapfenstreich blasen

be·ten VB

beten 3. pers pl imp van bijten¹, bijten²

bij·ten² <beet, h. gebeten> [bɛitə(n)] VB intr

1. bijten:

bijten (de tanden in iets zetten)

beißen

bijten (vis)

anbeißen

bijten (insecten)

stechen

niets te bijten hebben

nichts zu beißen und zu brechen haben

om (rauw) in te bijten fig

zum Anbeißen

zijn tanden ergens op stuk bijten fig

auf Granit beißen

van zich af bijten form

sich seiner Haut wehren

2. bijten (sterk prikkelen):

bijten

beißen

bijten

brennen

de kou bijt in het gezicht

die Kälte beißt im Gesicht

peper bijt op de tong

Pfeffer brennt auf der Zunge

de wond bijt geweldig

die Wunde brennt furchtbar

3. bijten scheik.:

bijten

beizen

bijten

ätzen

bijten

fressen

het zuur bijt in de plaat

die Säure frisst sich in die Platte

bij·ten¹ <beet, h. gebeten> [bɛitə(n)] VB trans

1. bijten (door bijten in een toestand brengen):

bijten

zerbeißen

bijten

durchbeißen

iets stuk bijten

etw zerbeißen

2. bijten (kortaf zeggen):

bijten

schnauzen

he·ten <heette, h. geheten> [hetə(n)] VB trans

heten

heißen

hoe heet dat in het Duits?

wie heißt das auf Deutsch?

ik mag Hans heten als het waar is fig

wenn das stimmt, will ich Hans heißen

zoals, naar het heet

wie man sagt

zoals, naar het heet

es heißt, dass

moet dat een hoed heten?

soll das ein Hut sein?

zo iem heet nu een vakman

so was nennt sich Fachmann

ik heet u welkom

ich heiße Sie willkommen

het mag een wonder heten

es ist ein wahres Wunder(, dass)

zo waar als ik … heet

so wahr ich … heiße

ke·ten <keten|s, keten|en> [ketə(n)] N f

1. keten (gevangenschap, gebondenheid) pl:

keten

Ketten pl

keten

Fesseln pl

de ketens afschudden

die Fesseln abstreifen

2. keten (zware ketting):

keten

Kette f

de keten van de burgemeester

die Amtskette des Bürgermeisters

3. keten (reeks, rij):

keten

Kette f

keten

Reihe f

een keten van bergen

eine Gebirgskette

een keten van leugens

eine Reihe von Lügen

4. keten scheik.:

keten

Kette f

5. keten techn.:

keten

Kreis m

keten

Stromkreis m

keten

Schaltkreis m

me·ten² <mat, h. gemeten> [metə(n)] VB intr

1. meten (lengte, oppervlakte, inhoud e.d. bepalen):

meten

messen

in liters meten

nach Litern messen

met twee maten meten fig

mit zweierlei Maß messen

2. meten (bepaalde afmeting hebben):

meten

messen

hij meet 1,70 m

er misst 1,70 m

we·ten¹ [wetə(n)] N nt geen pl

weten

Wissen nt

naar beste weten antwoorden

nach bestem Wissen und Gewissen antworten

iets doen tegen beter weten (in)

etw wider besseres Wissen tun

buiten mijn weten

ohne mein Wissen

naar [o. bij ] mijn weten

meines Wissens

boe·ten <boette, h. geboet> [butə(n)] VB trans

1. boeten (straf ondergaan):

boeten

büßen

boeten

sühnen

zijn dapperheid boeten met het leven fig

seine Tapferkeit mit dem Leben büßen

iem iets doen/laten boeten

≈ jdm etw heimzahlen

een misdrijf boeten

(für) ein Verbrechen büßen

een misdrijf boeten

ein Verbrechen sühnen

zijn zonden boeten

(für) seine Sünden büßen

2. boeten (herstellen):

boeten

flicken

visnetten boeten

Fischernetze flicken

gie·ten¹ <goot, h. gegoten> [ɣitə(n)] VB trans

1. gieten (vocht laten stromen, schenken):

gieten

gießen inf

gieten

schütten inf

iets in zijn kraag gieten

sich dat einen hinter die Binde gießen inf

een emmer leeg gieten

einen Eimer ausschütten

een gietende regen

ein Gussregen

2. gieten (in een vorm laten stromen):

gieten

gießen

die kleren zitten als gegoten

die Kleider sitzen wie angegossen

iets in brons gieten

etw in Bronze gießen

ijzer/lood gieten

Eisen/Blei gießen

3. gieten (besproeien):

gieten

(be)gießen

gieten

sprengen

de planten gieten

die Pflanzen gießen

kwe·ten VB

kweten 3. pers pl imp van kwijten

kwij·ten <kweet zich, h. zich gekweten> [kwɛitə(n)] VB wk ww

kwijten zich kwijten (vervullen):

kwijten

sich entledigen +gen

zich van zijn taak kwijten

sich seiner Aufgabe entledigen

lie·ten VB

lieten 3. pers pl imp van laten¹, laten²

la·ten² <liet, h. gelaten> [latə(n)] VB mod aux

1. laten (wenselijkheid, aansporing):

laten

lassen

laat ik beginnen met te zeggen, dat …

ich will [o. möchte] zunächst sagen, dass …

laten wij gaan

lass [o. lasst] [o. lassen Sie] uns gehen

laten wij elkaar helpen

wir wollen uns gegenseitig helfen

laten wij elkaar helpen

helfen wir uns gegenseitig

laat hij maar komen!

er soll nur kommen!

laten we nu maar opschieten

wir müssen uns jetzt aber beeilen

2. laten (mogelijkheid):

laten

mögen

laat ze mooi zijn, erg verstandig is ze niet

sie mag hübsch sein, sehr klug ist sie nicht

Phrases:

laat het nu net beginnen te gieten (in uitroepen)

und gerade jetzt muss es anfangen zu gießen

la·ten¹ <liet, h. gelaten> [latə(n)] VB trans

1. laten (toestaan, niet verhinderen):

laten

lassen

iets achterwege laten

etw unterlassen

laat de kinderen maar

lass die Kinder nur gewähren

iets laten lopen

etw laufen lassen

een plan laten varen

einen Plan fallen lassen [o. aufgeben]

2. laten (niet veranderen, in een toestand houden):

laten

lassen

laten

belassen

daar zullen we het bij laten

dabei wollen wir es bewenden lassen

het erbij laten (zitten) (ophouden)

es genug sein lassen

het bij dreigementen laten

es mit Drohungen gut sein lassen

iem het leven laten

jdn am Leben lassen

laat maar zitten

(es) ist gut so

laat maar zitten

lass nur

de deur open laten

die Tür offen lassen [o. auflassen]

3. laten (veroorzaken, zorgen dat iets gebeurt):

laten

lassen

zijn gedachten over iets laten gaan

sich dat etw durch den Kopf gehen lassen

de dokter laten komen

den Arzt kommen lassen

zij liet mij vragen of ik meeging

sie ließ fragen, ob ich mitginge [o. mitkäme]

iem iets laten weten

jdn etw wissen lassen

4. laten (niet doen, nalaten):

laten

lassen

hij kan het roken niet laten

er kann das Rauchen nicht (unter)lassen

wil je dat weleens laten!

lass das (sein)!

5. laten (overlaten, achterlaten):

laten

lassen

6. laten ((op)bergen, wegleggen):

laten

lassen

waar moet ik het boek laten?

wo soll ich das Buch lassen [o. hintun] ?

hij werd in de kamer gelaten

man ließ ihn ins Zimmer

laat me niet lachen!

dass ich nicht lache!

laat staan dat

geschweige (denn), dass

een diepe zucht laten

einen tiefen Seufzer tun [o. ausstoßen]

moe·ten <moest, h. gemoeten> [mutə(n)] VB mod aux

1. moeten (behoefte hebben aan):

moeten

müssen

hij moet zo nodig

er hats wieder mal nötig

waar moet je heen (gaan)?

wo musst du hin?

wat moet je? inf

was willst du?

hij moest en zou het hebben

er wollte und musste es haben

2. moeten (verplicht zijn):

moeten

müssen

moest (je) dat nou (doen)?

musste das sein?

ik moet er niets van hebben (er niets mee te maken hebben)

ich will nichts damit zu tun haben

ik moet er niets van hebben (er niet van houden)

ich mag es überhaupt nicht

moet u nog ver (gaan)?

müssen Sie noch weit?

wat moet ik daarmee?

was soll ich damit?

3. moeten (behoren):

moeten

sollen

dat moet je nog eens doen (als je durft)!

mach das bloß nicht noch mal! inf

we moesten maar eens gaan

wir sollten allmählich gehen

je moet niet vergeten dat ...

du darfst nicht vergessen, dass ...

je moet niet zo nieuwsgierig zijn

du sollst nicht so neugierig sein

4. moeten:

moeten (onvermijdelijk, noodzakelijk zijn)

müssen

moeten (met ontkenning)

brauchen

het heeft zo moeten zijn

es hat so sein sollen

moeten is dwang

kein Mensch muss müssen

als het moet, dan …

wenn es sein muss, dann …

ze moet er nodig eens even uit (in de buitenlucht)

sie muss unbedingt mal an die frische Luft

ze moet er nodig eens even uit (op vakantie)

sie braucht unbedingt mal Urlaub

5. moeten:

moeten (waar(schijnlijk) zijn: er zijn aanwijzingen)

müssen

moeten (waar(schijnlijk) zijn: er wordt beweerd)

sollen

zij moet vroeger knap geweest zijn (ziet men nu nog)

sie muss früher mal sehr hübsch gewesen sein

zij moet vroeger knap geweest zijn (men zegt)

sie soll früher hübsch gewesen sein

je moet de groeten hebben van hem

ich soll dich von ihm grüßen

wat moet dat? inf

was soll das?

rie·ten [ritə(n)] ADJ

rieten

Rohr-

rieten (meubels ook)

Korb-

rieten (dak, mat ook)

Schilf-

das Reetdach

Korbmöbel pl

Rohrmöbel pl

der Korbstuhl

sle·ten VB

sleten 3. pers pl imp van slijten¹, slijten²

slij·ten² <sleet, h./i. gesleten> [slɛitə(n)] VB intr

1. slijten (minder worden in massa, sterkte of bruikbaarheid):

slijten

sich abnutzen

slijten

verschleißen

die jas is kaal gesleten

der Mantel ist abgewetzt

2. slijten fig:

slijten

vergehen

slijten

nachlassen

slijten (liefde, haat)

verblassen

slij·ten¹ <sleet, h. gesleten> [slɛitə(n)] VB trans

1. slijten:

slijten (doen afnemen in massa, sterkte, bruikbaarheid)

verschleißen

slijten (doen afnemen in massa, sterkte, bruikbaarheid)

abnutzen

slijten (kleding)

abtragen

zijn schoenen slijten

seine Schuhe verschleißen

2. slijten:

een gat in zijn schoenen slijten (door wrijving, gebruik veroorzaken)

sich dat die Schuhe durchlaufen

3. slijten (doorbrengen):

slijten

verbringen

slijten

fristen pej

zijn leven in armoede slijten

sein Leben in Armut verbringen

4. slijten:

slijten (verkopen)

verkaufen

slijten (handelen, doen in)

vertreiben

kan ik niets aan je slijten? hum

kann ich nichts an dich loswerden?

drank slijten

Spirituosen verkaufen

sme·ten VB

smeten 3. pers pl imp van smijten

smij·ten <smeet, h. gesmeten> [smɛitə(n)] VB trans

smijten

werfen

smijten

schmeißen inf

smijten (sterker)

feuern inf

smijten (sterker)

pfeffern inf

iets door de ruiten smijten

etw durch die Fenster werfen

iets in stukken smijten

etw zerschlagen

iets kapot smijten

etw zerdeppern

met geld smijten fig

mit Geld um sich werfen [o. schmeißen]

met de deuren smijten

mit den Türen schlagen [o. knallen]

iem iets naar het hoofd smijten fig

jdm etw an den Kopf werfen

iem op de grond/tegen de muur smijten

jdn zu Boden werfen [o. schmettern] /an die Wand schmettern

vre·ten¹ [vretə(n)] N nt geen pl

vreten

Fressen nt

vreten

Fraß m

een raar stuk vreten

ein komischer Kauz

zoe·ten <zoette, h. gezoet> [zutə(n)] VB trans

zoeten

süßen

zoeten (met suiker)

zuckern

Browse the dictionary

Dutch

Translations for „Tapeten“ in the Dutch » German Dictionary

tap·pen <tapte, h. getapt> [tɑpə(n)] VB trans

1. tappen (laten vloeien uit (een omhulsel)):

2. tappen:

3. tappen (vertellen):

4. tappen (schroefdraad aanbrengen):

op·eten <at op, h. opgegeten> [ɔpetə(n)] VB trans

1. opeten:

2. opeten (verkwisten):

3. opeten fig (verteren):

tar·ten <tartte, h. getart> [tɑrtə(n)] VB trans

1. tarten (trotseren; uitdagen):

2. tarten (tergen):

3. tarten (overtreffen):

tas·ten1 <tastte, h. getast> [tɑstə(n)] VB trans

1. tasten (betasten):

2. tasten (treffen):

tap·toe <taptoe|s> [tɑptu] N m mil.

be·ten VB

beten 3. pers pl imp van bijten¹, bijten²

See also bijten , bijten

bij·ten2 <beet, h. gebeten> [bɛitə(n)] VB intr

1. bijten:

2. bijten (sterk prikkelen):

3. bijten scheik.:

bij·ten1 <beet, h. gebeten> [bɛitə(n)] VB trans

1. bijten (door bijten in een toestand brengen):

2. bijten (kortaf zeggen):

he·ten <heette, h. geheten> [hetə(n)] VB trans

ke·ten <keten|s, keten|en> [ketə(n)] N f

1. keten (gevangenschap, gebondenheid) pl:

2. keten (zware ketting):

3. keten (reeks, rij):

4. keten scheik.:

5. keten techn.:

me·ten2 <mat, h. gemeten> [metə(n)] VB intr

1. meten (lengte, oppervlakte, inhoud e.d. bepalen):

2. meten (bepaalde afmeting hebben):

we·ten1 [wetə(n)] N nt geen pl

boe·ten <boette, h. geboet> [butə(n)] VB trans

1. boeten (straf ondergaan):

2. boeten (herstellen):

gie·ten1 <goot, h. gegoten> [ɣitə(n)] VB trans

1. gieten (vocht laten stromen, schenken):

2. gieten (in een vorm laten stromen):

3. gieten (besproeien):

kwe·ten VB

kweten 3. pers pl imp van kwijten

See also kwijten

kwij·ten <kweet zich, h. zich gekweten> [kwɛitə(n)] VB wk ww

kwijten zich kwijten (vervullen):

lie·ten VB

lieten 3. pers pl imp van laten¹, laten²

See also laten , laten

la·ten2 <liet, h. gelaten> [latə(n)] VB mod aux

1. laten (wenselijkheid, aansporing):

2. laten (mogelijkheid):

Phrases:

la·ten1 <liet, h. gelaten> [latə(n)] VB trans

1. laten (toestaan, niet verhinderen):

2. laten (niet veranderen, in een toestand houden):

3. laten (veroorzaken, zorgen dat iets gebeurt):

4. laten (niet doen, nalaten):

5. laten (overlaten, achterlaten):

6. laten ((op)bergen, wegleggen):

moe·ten <moest, h. gemoeten> [mutə(n)] VB mod aux

1. moeten (behoefte hebben aan):

2. moeten (verplicht zijn):

3. moeten (behoren):

4. moeten:

5. moeten:

rie·ten [ritə(n)] ADJ

sle·ten VB

sleten 3. pers pl imp van slijten¹, slijten²

See also slijten , slijten

slij·ten2 <sleet, h./i. gesleten> [slɛitə(n)] VB intr

1. slijten (minder worden in massa, sterkte of bruikbaarheid):

2. slijten fig:

slij·ten1 <sleet, h. gesleten> [slɛitə(n)] VB trans

1. slijten:

tas·ten¹ <tastte, h. getast> [tɑstə(n)] VB trans

bij·ten² <beet, h. gebeten> [bɛitə(n)] VB intr

bij·ten¹ <beet, h. gebeten> [bɛitə(n)] VB trans

me·ten² <mat, h. gemeten> [metə(n)] VB intr

we·ten¹ [wetə(n)] N nt geen pl

gie·ten¹ <goot, h. gegoten> [ɣitə(n)] VB trans

la·ten² <liet, h. gelaten> [latə(n)] VB mod aux

la·ten¹ <liet, h. gelaten> [latə(n)] VB trans

slij·ten² <sleet, h./i. gesleten> [slɛitə(n)] VB intr

slij·ten¹ <sleet, h. gesleten> [slɛitə(n)] VB trans

vre·ten¹ [vretə(n)] N nt geen pl